Schaduw van de vos (Schaduw van de vos #1) – Julie Kagawa

Geplaatst op 10 november 2018 door Emmy in Boeken, Recensie / 2 Comments

Schaduw van de vos  (Schaduw van de vos #1) – Julie KagawaSchaduw van de Vos door Julie Kagawa
Ook door deze auteur: De IJzerkoning
Serie: Schaduw van de vos #1
Andere boeken in deze serie: Ziel van het Zwaard
Uitgever: Harper Collins | September 2018
Genres: Young Adult, Fantasy
Aantal pagina's: 416
ISBN: 9789402731903
Uitgave: Paperback
Goodreads
three-half-stars

Eens in de duizend jaar, wanneer een nieuw tijdperk aanbreekt, krijgt degene die op dat moment eigenaar is van een geheimzinnige perkamentrol een geweldige kans. Hij of zij kan de grote Kami-draak aanroepen en een wens doen. De nieuwe tijd is bijna daar, en boze krachten zijn erop uit om de rol in handen te krijgen...

Yumeko is een meisje met een gevaarlijk geheim. Ze is een shapeshifter, iemand die van gedaante kan veranderen, iets wat niemand mag weten. In de tempel waar ze is opgegroeid, leert ze hoe ze die kracht kan gebruiken én tegelijkertijd verborgen kan houden.

Tot de tempel op een dag in brand wordt gestoken en alle bewoners in de vlammen omkomen. Behalve Yumeko. Zij kan nog net op tijd ontsnappen, mét de grootste schat van de tempel: een stuk van de eeuwenoude perkamentrol.

Al sinds De IJzerkoning ben ik fan van de boeken van Julie Kagawa. Ik ben namelijk van mening dat ze supergoed is in het neerzetten van overtuigende werelden. Ik was verliefd om NimmerNimmer en ik vond de vampier/zombiewereld ook heel tof. De Talon serie viel me echter wat tegen, waardoor ik toch enige voorzichtigheid voelde voor Schaduw van de vos. Zou het wel voldoende anders zijn dan haar andere werk? Ik wist dat Julie supergoed over de kitsune wilde schrijven en was ook wel weer benieuwd hoe dit zich zou gaan uiten.

Yumeko is half kitsune en dat moet ze verbergen voor de rest van de wereld. Ze is opgegroeid in een tempel, ver weg van de bewoonde wereld, waar ze leert haar kracht te gebruiken (in een vos veranderen en andere kitsune illusietrucs). Wat ze echter niet weet is dat de monniken een geheime rol beschermen; een rol die de grote Kami-draak kan oproepen om een  wens te doen. Dit kan eens in de 1000 jaar en die tijd is bijna aangebroken. Als de tempel wordt aangevallen weet Yumeko op het nippertje te ontsnappen en zoekt ze nieuwe bondgenoten om een andere tempel te zoeken, niet wetend dat ze daarmee grote gevaren naar zich toe trekt.

Tijdens het lezen van Schaduw van de Vos wordt het meteen duidelijk dat Julie Kagawa een grote fascinatie heeft voor Japan en daar veel onderzoek naar heeft gedaan. Ze heeft heel veel Japanse mythologie in het verhaal verweven en hier en daar worden Japanse termen gebruikt. Achterin worden veel van deze termen toegelicht, maar niet allemaal. Als je anime kijkt zul je de woorden herkennen, maar doe je dit niet, dan zal dit soms wel lastig zijn. Vooral als een woord níét wordt toegelicht. Ik vond dit zeker een toegevoegde waarde hebben aan het boek, vooral hoe de mythologie met alles verweven is. In Japan is het namelijk tot op vandaag de dag doodnormaal om te geloven in Kami en Yukai (goden en monsters) en daarom is het tof dat dit zo’n grote rol speelt in het verhaal. Toch voelde het soms als teveel.

Het boek gaat vooral over Yumeko die op reis is samen met Kage, een lid van de schaduwclan. Hoewel er daardoor veel ruimte is voor het ontwikkelen van de personages, vond ik dit ergens een beetje tegenvallen. Hulde aan Kagawa dat de focus niet op romantiek ligt, maar ik had toch iets meer emotie willen voelen. Yumeko vind ik namelijk zelf vrij flat als personage, terwijl ze heel sterk begon met echte vossentrekjes. Daarna werd ze timide en precies zoals ze eruitziet; tenger. Vet jammer, want ze klonk zo veelbelovend. Kage is een stuk aanweziger, wat natuurlijk ook komt omdat hij zijn eigen POVs heeft.

De Schaduw van de Vos heeft een beetje een anime-feel. Het bestaat uit een reis met allemaal losstaande avontuurtjes en dat zorgde er soms voor dat ik het wat traag vond verlopen. Als het weer even rustig was, kon je er je vingers om verwedden dat er wel weer een monster langs zou komen. Die herhaling was op den duur een beetje storend. Het einde was echter weer heel vlot en spectaculair, waardoor ik de balans een beetje zoek vond. Het was saai en dan weer spannend. Liever had ik dat het middenstuk ook wat vlotter was geweest.

Ik vond het boek dus zeker interessant met heel boeiende stukken, maar er waren ook een aantal zaken die me minder trokken. De reis duurde te lang en ik miste een emotionele klik tussen mij en de personages, maar ook de personages onderling. Daarnaast vind ik het storend dat niet alle Japanse woorden achterin werden toegelicht en dat Yumeko tijdens de reis veel minder zichzelf lees dan aan het begin van het boek (toen ik haar juist heel tof vond). Wel ben ik erg benieuwd naar het vervolg; deze serie ligt mij in ieder geval veel beter dan de Talon serie, waar ik me op ten duur echt doorheen heb moeten worstelen.

Het is duidelijk dat Julie Kagawa een grote fascinatie voor Japan heeft. Schaduw van de vos is haast als een anime of manga.

Ben je fan van Japanse mythologie of ben je op zoek naar een mythisch wezen waar nog niet zo veel over geschreven is, maar dan kennis met Yumeko en Kage uit Schaduw van de Vos. Julie Kagawa zal je meeslepen in de Japanse wereld van kami en yukai en je zult kennismaken met wezens die je nog nooit eerder zag.

three-half-stars

Tags: , , , ,

Divider

2 responses to “Schaduw van de vos (Schaduw van de vos #1) – Julie Kagawa

  1. Ik heb precies hetzelfde gevoel bij dit boek, wauw. Maar dan ook echt precies hetzelfde. Nog wel 1 klein dingetje: Kage is de naam van de Schaduwclan, de jongen in kwestie heet Tatsumi 🙂

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.