Andere boeken in deze serie: Academicus Vampyrus
| september 2011
Aantal pagina's: 496
ISBN: 9789048810413
Uitgave: Paperback
Goodreads
Rose staat na de slachting op Academicus Vampyrus voor de grootste uitdaging in haar leven. Nu Mason naar de andere wereld is vertrokken, moet ze Dimitri Belikov, de liefde van haar leven, opsporen en... vermoorden. Zal hij hiertoe in staat zijn nadat ze de hele wereld heeft afgereisd om hem te vinden? Of is het nu eindelijk tijd om zich bij hem te voegen?
Ik ben behoorlijk in de Vampire Academy mood, geloof ik! Ik lees het ene na het andere deel uit.. Toeval of bewust? Laten we stellen dat het gewoon een soort van verslavingsfactor heeft en ik altijd een beetje in mijn achterhoofd heb gehad dat ik deze serie al veel eerder had moeten lezen.
In dit deel, Bloedbelofte, is Rose naar Rusland afgereisd op zoek naar Dimitri. Je merkt meteen dat Rose hierin een stuk volwassener is geworden en op zoek gaat naar antwoorden over haar afkomst, het heden en de toekomst. De personages die ze tegenkomt zijn interessant, doch voelt de toevoeging van de alchemisten een beetje als een element dat zo maar uit de lucht komt vallen (ook al weet ik natuurlijk van de andere serie…). Ik weet niet zeker of ik deze toevoeging wel zo leuk vind. Ik had liever gehad dat er nog meer focus zou komen op de vampiers.
Net als de andere delen die ik tot nu toe heb gelezen was het begin wederom vrij langdradig en bijna saai, om vervolgens los te barsten in een spannende climax die wat minder actie bevatte dan de vorige delen.
Wat ik wel erg goed vind is het feit dat er nu meer over de stregoi gesproken wordt. Je leert ze kennen als meer dan bloeddorstige monsters.. Ze krijgen ook echt een stem. Wel vond ik het erg moeilijk om Dimitri op zo’n manier te moeten zien en ergerde ik me een beetje aan de lange tijd die Rose er over deed om ‘wakker’ te worden.
Eerlijk gezegd was ik blij dat Rose tegen het einde terugkeert naar St. Vladimir. Haar uitstapje was leuk en misschien wel nodig om zich te ontwikkelen als personage, maar toch voelt het beter als ze ’thuis’ is. Nu kan ze in ieder geval haar nieuw opgedane kennis gaan toepassen.
Ennuh, ligt het aan mij of zijn er nu wel heel veel spiritus gebruikers?
Ik ben benieuwd naar de laatste twee delen, al hoop ik stiekem dat er even nog geen alchemist in voorkomt. Die bewaren we maar voor die andere serie – hoop ik – want tot nu toe doet Sidney me nog helemaal niks.
Kortom: Bloedbelofte is weer een lekker deel van een serie. Ik vind het niet super super speciaal, maar wel lekker weglezen en ik snap de verslavingsfactor maar al te goed!
Geef een reactie