Ook door deze auteur: Vrees me
Serie: Furthermore #2
Uitgever: Dutton Books for Young Readers | November 2017
Genres: Young Adult, Hertelling
Aantal pagina's: 368
ISBN: B071YRFH4P
Uitgave: eBook
Goodreads
A new adventure about a girl who is fated to wash the bodies of the dead in this companion to Furthermore.
Laylee can barely remember the happier times before her beloved mother died. Before her father, driven by grief, lost his wits (and his way). Before she was left as the sole remaining mordeshoor in the village of Whichwood, destined to spend her days washing the bodies of the dead and preparing their souls for the afterlife. It’s become easy to forget and easier still to ignore the way her hands are stiffening and turning silver, just like her hair, and her own ever-increasing loneliness and fear.
But soon, a pair of familiar strangers appears, and Laylee’s world is turned upside down as she rediscovers color, magic, and the healing power of friendship.
Wist Furthermore (Verdermeer) jou ook zo te betoveren? Goed nieuws, want Tahereh Mafi heeft een soort van vervolg geschreven. Een andere setting, een ander hoofdpersonage, meer YA dan jeugd en op zichzelf staand, maar toch helemaal in de sfeer van. En met terugkerende karakters. Ben jij klaar voor een nieuw sprookjesachtig avontuur? Ik was dit wel en ik heb het ebook gelezen.
Laylee heeft een bijzonder beroep: ze wast lijken om de zielen van de overledene voor te bereiden op het hiernamaals. Langzaam verliest ze al het geluk en de vrolijkheid in haar leven; haar haar en handen beginnen hun kleur te verliezen. Maar wat bekende vreemdelingen komen langs om Laylee te helpen om magie, vriendschap, kleur en vooral het geluk terug te laten vinden.
Zoals we van Tahereh Mafi gewend zijn, is ook Whichwood weer een bijzonder verhaal. Avontuur zou je eerder kunnen zeggen. Het is een hertelling van een Perzisch sprookje, wat een gewaagde keuze is, want velen zijn daar niet bekend mee. Maar ik vond dat eigenlijk wel fijn, want zo was ik niet constant aan het vergelijken. Dit verhaal voelde weer ontzettend eigen en bijzonder, maar het was ook wel weer even wennen.
Mafi is een meester met woorden en taal en neemt je weer meerdere malen mee in een bijzonder literair spel. Het past bij deze serie en dat maakt het geslaagd. Het is een erg beeldende schrijfstijl; hoe vreemd de gebeurtenissen ook zijn, het is gemakkelijk je alles voor te stellen. Dit vind ik heel knap.
Furthermore was echt een jeugdboek, vol avontuur, kleuren en bijzondere personages. Whichwood is net zo bijzonder, maar dan wel voor een iets ouder publiek. Het is echt een young adult en dat vind ik wel een mooie groei, dat je mee kunt groeien met dit boek. Zoals ik al verklapte komen er oude personages terug; dit is niet voor niets een tweede deel.
En dan nu de plot. Ik vond het avontuur wat langzaam op gang komen, maar de sprookjesachtige sfeer en de fantasierijke setting maakten het alsnog een genot om te blijven lezen. Er zitten best wel wat grimmige elementen in, maar die worden nooit te gruwelijk door de rest van de setting. Dit vind ik erg knap gedaan.
Er is echter nog steeds een ding waar je van moet houden wil je kunnen genieten van dit boek; de alwetende verteller. De verteller van het boek richt zich echt tot jou als lezer (wel minder als het eerste boek) en daar moet je van houden. Mafi weet de vierde muur prima te breken (zo heet dat), maar het maakt een verhaal toch altijd wat afstandelijker voor mijn gevoel. Alsof ik zelf geen onderdeel van het verhaal ben, maar echt een toeschouwer van een afstandje en dat vind ik zelf minder fijn. Het is goed gedaan en minder extreem als in het eerste boek, maar ergens denk ik dat dit verhaal mooier was geworden als het niet zo was.
Laylee was niet mijn favoriete hoofdpersoon ever. Ik had niet echt een klik met haar. Ik vond de ontwikkeling die zij doormaakt wel erg mooi en deze boodschap maakt het hele boek. Jezelf ontdekken is zo belangrijk voor iedereen, dus ik ben blij als dit een grote rol speelt in een boek. Van mij had het echter wel sterker naar voren mogen komen. Soms dacht ik; Tahereh, vertel alsjeblieft wat je wilt vertellen en smeer het niet zo uit. Maar he, de mooie taal maakt natuurlijk veel goed.
Whichwood is een grimmig, fantasierijk en vooral heel sfeervol boek.
Al met al heb ik genoten van Whichwood. Het is bijzonder en heeft zo ontzettend veel sfeer. Het is echter niet zo dat ik helemaal omver ben geblazen door het verhaal. Laylee wist me niet helemaal te prikkelen en het avontuur liep voor mij soms te traag. Het is weer helemaal Tahereh Mafi.
De Nederlandse editie zal onder de titel Welkwoud verschijnen bij Blossom Books.
PS. Je kunt de boeken los van elkaar lezen. Het is een companion, wat betekent dat ze afspelen in dezelfde ‘wereld’ (nou ja, ook weer niet, maar dat lees je in het boek), maar elkaar niet perse opvolgen. Ik raad je het echter wel aan, omdat bepaalde personages terug zullen komen.
Oh, ik was al benieuwd naar het eerste boek! Moet ik snel eens lezen.
Nu kan ik helemaal niet meer wachten op de nederlandse uitgave ?
Fijne recensie, ik ben erg benieuwd naar dit boek. Ik vond Furthermore echt heel magisch en uniek <3 Ik vind de cover van dit boek ook echt prachtig!
Jaaaa de cover is weer prachtig he? Echt zo mooi!
Ik heb laatst Verdermeer gekocht. Ik ben er heel erg benieuwd naar! Ik heb wel ergens gehoord dat de vertaling van Welkwoud nog eventjes gaat duren. Maar ach, ik heb toch nog zo veel boeken te lezen ?
Dit klinkt heel goed! Ik wil hem echt eens lezen.
Klinkt goed! Hou sowieso heel erg van sprookjes en vooral eentje die ik nog niet ken, dat maakt het nog leuker. Ben in ieder geval benieuwd geworden, Verdermeer vond ik wel leuk maar niet heel super, vooral doordat dat verhaal ook echt uitgesmeerd werd en een beetje kinderlijk vond. Ik ga in ieder geval even wachten nog op de Nederlandse versie 🙂