Levensbloed (Everlife #2) – Gena Showalter

Geplaatst op 8 oktober 2017 door Emmy in Boeken, Recensie / 5 Comments

Levensbloed (Everlife #2) – Gena ShowalterLevensbloed door Gena Showalter
Ook door deze auteur: Alice in Zombieland
Serie: Everlife #2
Andere boeken in deze serie: Eerste leven
Uitgever: Harper Collins | Augustus 2017
Genres: Young Adult, Fantasy
Aantal pagina's: 384
ISBN: 9789402724707
Uitgave: Paperback
Goodreads
one-half-stars

Je eerste leven is nog maar het begin… Na je dood kies je voor Myriad of Troika, twee rijken die in eeuwige strijd met elkaar verwikkeld zijn.

Myriad en Troika hebben om Tenley gevochten vanwege de bijzondere kracht die ze bezit. Beide rijken zijn ervan overtuigd dat degene die haar ziel wint meer macht zal krijgen. Met haar laatste adem heeft Tenley uiteindelijk gekozen voor Troika, het rijk van licht en liefde. Dat heeft echter grote consequenties. Niet alleen verkeert ze nog steeds in gevaar, maar ook staat ze nu lijnrecht tegenover Killian, de jongen die bij Myriad hoort en die ze maar niet kan vergeten. Ondertussen dreigt Killian zijn eeuwige leven te verliezen. Hij heeft nog maar één kans op redding: Tenley verslaan in een spel dat zij nog nooit gespeeld heeft…

Met zulke mooie omslagen moet een boek fantastisch zijn… Toch? Dat is altijd een gedachte die door mijn hoofd spookt. Ik beoordeel een boek van te voren altijd op z’n kaft en daar schaam ik me niet voor; het komt immers voor uit mijn werk. Na het Eerste leven was ik matig enthousiast, maar door wederom een prachtige kaft wilde ik Levensbloed toch graag lezen.

Ten heeft haar keuze gemaakt en leeft ondertussen in Troika. Troika en Myriad zijn echter nog steeds in oorlog en Ten heeft daar een grote rol in. Maar Ten wil niets liever dan bij Killian zijn. Zal hun relatie standhouden of is deze gedoemd om te mislukken? Ze zullen de strijd tegen elkaar aan moeten gaan…

Het is dat ik het een beetje netjes wil houden, maar Levensbloed was absoluut niet wat ik verwacht had. Dit is een van de meest tegenvallende boeken die ik de laatste tijd gelezen heb en daar heb ik een aantal redenen.

Allereerst stoorde ik me ontzettend aan Ten. En dan niet aan haar constante gereken en optellen, maar wel aan een aantal andere elementen van haar persoonlijkheid. Allereerst vond ik haar zo anders dan het eerste boek; van het sarcastische en sterke meisje was geen drol meer over. Ik vond haar maar een suffe en saaie dweil zonder persoonlijkheid. Alsof met het einde van haar Eerste Leven haar ruggengraat er ook even bij uitgerukt was. Maar wat ik het aller aller aller stomst vond, was de manier waarop ze zich afhankelijk van mannen maakte.

Waarom… WAAROM… WAAROM!? Gena Showalter, echt, waarom maar je een meisje als Ten, die haar boontjes prima leek te kunnen doppen zo’n dwaas meisje dat blindelings achter een man aanloopt en die werkelijk aan NIKS anders kan denken dan aan die fantastische mooie man (mag ik een teiltje?) Leven we niet in een tijd waarin meiden mogen leren om ook zonder een partner hun vrouwtje te kunnen staan? Ik vond het bijna walgelijk hoe afhankelijk Ten zich opstelde.

Oke, Ten was voor mij dus een no go. Maar ook de plotlijn vond ik behoorlijk saai. Hoewel ik het concept van de twee werelden echt heel erg gaaf vind, boeide me het helemaal niet hoe de strijd ging verlopen. Ik vond het nogal voorspelbaar en met vlagen ook ontzettend ongeloofwaardig (kogels stoppen met zwaarden… come on… Het is alsof Ten steeds met gemak een kogel uit de lucht hakt… COME ON).

Het zal dan ook niet als een verrassing komen dat ik me er op een gegeven moment doorheen heb moeten worstelen. Het lezen van Levensbloed stond me op den duur echt heel erg tegen, en dat terwijl ik het hele idee wel tof vind.

De wereld die Gena Showalter in deze serie heeft opgezet vind ik echt heel gaaf en heel veel potentie hebben, maar de uitwerking vind ik gewoon echt niet oké. De focus ligt veel te veel op de romantiek en dan ook nog op het verkeerde soort (voor mij). De personages vond ik echt niet tot hun recht komen en tja… dat doet natuurlijk veel afbreuk aan mijn leeservaring.

Het boek heeft ook vrij veel personages – oude, die niet opnieuw introduceert worden (hallo geheugen) en veel nieuwe. Dit maakt het soms wat chaotisch. Ik had liever gehad dat de focus op de bijzondere werelden had gelegen.

De twee pluspunten zijn het idee van de wereld (het concept) en de e-mailberichten. De rest? Niet mijn kopje thee. En wat baal ik daar van.

Daarnaast is de vertaling vrij rommelig; dit boek had nog net wat meer aandacht nodig gehad voor het naar de drukker ging.

Levensbloed speelt met het tenenkrommende idee dat een meisje een man nodig heeft om haar doel te bereiken. En dat vind ik echt heel erg jammer.

De wereld van Levensbloed is echt heel tof en het verhaal heeft zeker potentie, maar ik vind de uitwerking niet geslaagd. Ondanks dat het boek vele actiemomenten heeft, vond ik het behoorlijk saai. Tevens irriteerde ik me mateloos aan Ten, de hoofdpersoon.

one-half-stars

Tags: , , , ,

Divider

5 responses to “Levensbloed (Everlife #2) – Gena Showalter

  1. Ik heb het heeeel anders ervaren! Heel grappig om te lezen. Ik zie juist een meisje dat zo in een rol gedrukt wordt die ze niet wil, twijfelt aan haar keuze, moet wennen aan het nieuwe leven en daardoor heel onzeker en klein wordt. Afhankelijk vond ik haar juist niet, maar ik begrijp wel dat jij dat wel zo hebt opgepakt.

    En dat getel was wel een stuk minder (gelukkig).

  2. Elke

    Ik had precies hetzelfde hoor. Vond het eerste boek al meh, en heb daarom toen al besloten dit deel niet te lezen. Aan jouw recensie te zien hoef ik die beslissing ook niet te betwijfelen lol!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.