Cytonic door Brandon Sanderson Ook door deze auteur: Staalhart
Serie: Skyward #3
Andere boeken in deze serie: Sterrenvlucht
Uitgever: Iceberg books | Februari 2022
Genres: Sciencefiction
Aantal pagina's: 400
ISBN: 9789083167633
Uitgave: Paperback
Source: Recensie-exemplaar
Goodreads
Spensa heeft bewezen dat ze een van de beste piloten is van het RVL, de luchtmacht van de menselijke enclave op Detritus. Ze redde haar volk al twee keer van uitroeiing door de Krell, de raadselachtige buitenaardse soort die hen al tientallen jaren gevangen houdt. Ze reisde lichtjaren van huis om als undercoverspion in de Superioriteit te infiltreren, waar ze meer leerde over allerlei andere wezens en hun onderlinge betrekkingen in de Melkweg.
Nu is de Superioriteit – de regerende galactische alliantie die erop uit is om al het menselijke leven te domineren – een melkwegwijde oorlog begonnen. En Spensa heeft de wapens gezien die ze van plan zijn daarvoor te gebruiken: de delvers. Oude, mysterieuze buitenaardse krachten die hele planetenstelsels in een oogwenk kunnen wegvagen. Spensa weet dat het niet uitmaakt hoeveel piloten het RVL heeft, een delver kan niet worden verslagen.
Maar Spensa is een cytonic. Ze ging de confrontatie aan met een delver en zag dat het wezen haar griezelig vertrouwd voorkwam. En misschien, als ze erachter kan komen wat ze werkelijk is, kan ze meer zijn dan zomaar een piloot in deze zich ontvouwende oorlog. Misschien kan ze de Melkweg redden. Maar ze kan alleen maar ontdekken wat ze echt is door alles achter te laten en het niemandsland binnen te gaan, een plek waar maar weinigen ooit uit terugkeren. Moed hebben betekent je angst onder ogen zien. En deze missie is angstaanjagend.
De Skyward-serie heeft tot nu toe meer dan bewezen een fantastische, vermakelijke en toegankelijke sciencefictionserie te zijn. Ik was dan ook ontzettend blij dat Cytonic is verschenen. Niet alleen is deze kaft om bij te kwijlen: ik wilde ook heel graag weten hoe Spensa’s verhaal verder zou gaan.
Sinds Spensa is begonnen als piloot heeft ze zo veel geleerd over zichzelf en wat er buiten de menselijke enclave op Detritus is. Tegen beter weten in infiltreerde ze als spion bij de Superioriteit. Daar kwam ze achter hun ware doelen en dat wil ze tegenhouden. In haar zoektocht naar antwoorden om de melkweg te kunnen redden komt ze oog in oog te staan met zichzelf.
Ik ben invested in die heerlijke eigenwijze Spensa. Ik had zo mijn vermoedens en in dit boek zou ik eindelijk antwoorden krijgen. En die kwamen ook. Maar – en er is een maar – toch vond ik dit tot nu toe mijn minst favoriet van de serie.
Het verhaal kabbelde voor mijn gevoel een beetje voort en ik voelde me minder betrokken bij alle randgebeurtenissen. Hoewel ik blij ben dat M-bot en Doomslak nog altijd aanwezig zijn, miste ik andere personages een beetje? Ik had het gevoel alsof ik veel nieuws voor mijn kiezen kreeg, terwijl ik juist nog aan het genieten was van de vorige gang.
Vond ik het dan slecht? Nee. Maar het tempo was anders en ik liep soms een beetje uit de maat.
Net als in de twee eerdere boeken doorlopen we weer een patroon van Spensa die nieuwe mensen leert kennen en daarmee gaat trainen. Bij de vorige boeken was dat logisch, maar nu voelde het te makkelijk, te herhalend en niet perse nodig. We kregen weer nieuwe personages en maar bij een paar dacht ik: jij bent enigszins boeiend. 80% van de personages zijn even snel mijn geheugen uit gevlogen als dat ze erin zijn gekomen en dat is jammer. Behalve Chet. Want Chet. Maar toch jammer. Vooral omdat het in de eerste twee boeken wél lukte.
Ik hou van de wereld die Sanderson heeft geschapen. Vooral hoe het grootser wordt en het complete plaatje zichtbaar wordt. Ik hield ook énorm van de ontwikkeling van Spensa en M-bot in dit boek – want voor mij hebben die het hele boek gered.
Al met al is Cytonic een goed boek, maar vond ik het herhalende karakter en de traagheid die dat met zich meebracht wel een minpunt. Desondanks heb ik deel vier nu nodig, vriendelijk bedankt.
Geef een reactie