Tocht der schaduwen door Kevin Deckers Ook door deze auteur: Het begin van het einde
Serie: De Duistere Oorlog #2
Andere boeken in deze serie: Het begin van het einde
Uitgever: Zilverbron | April 2018
Genres: Young Adult, Fantasy
Aantal pagina's: 242
ISBN: 9789463081108
Uitgave: Paperback
Goodreads
Eindelijk is het moment daar. De Bloedmaan is opgekomen. De Tocht der Tochten zal gereden worden. Een tocht langs alle planeten. Voor de één een reis door het leven, voor de ander een reis naar de dood. Eén ding is zeker: de Dacan zal op de proef worden gesteld.
De Bloedmaan kondigt een dertig dagen durende nacht aan, waarin de connectie met de Goden wegvalt. Om dit te herstellen, moeten Rayon en zijn metgezellen de Tocht der Schaduwen afleggen en op alle Planeten van het Licht de Godenpoort openen. Haast is geboden: als dit hen niet binnen een maand lukt, worden alle werelden aan de macht van de Duistere onderworpen. Zonder bijstand van de Goden zal niets de Duistere meer kunnen stoppen.
Wat hebben fantasy-auteurs toch met het woord ‘der’? Dat is iets wat ik me vaak afvraag, zo ook bij Tocht der schaduwen van Kevin Deckers, het tweede deel in de De duistere oorlog serie. Wat is er mis met: een tocht in schaduwen? Of schaduwtocht? Ik voel vaak een zekere afstand bij dit soort titels. Toch was ik wel benieuwd naar dit boek; deel één vond ik best aardig en ik weet dat een auteur van Nederlandse bodem gesteund moet worden en ook heel veel kan groeien qua schrijfwerk tussen twee boeken in.
De Dacan zal vreselijk op de proef worden gesteld tijdens de Bloedmaan, die een dertig dagen durende nacht aankondigt, waarin de connectie met de goden weg zal vellen. Rayon en zijn reisgenoten moeten de Tocht der Schaduwen afleggen op op elke planeet van het Licht een Godenpoort openen. Lukt hen dit niet binnen die maand? Dan zal het Duister winnen.
Toen ik aan het boek begon was ik zo ontzettend blij dat er een personagelijst in stond; dit maakte het zo veel gemakkelijker om alle personages weer uit mijn geheugen te vissen. Als je zo veel leest als ik gebeurt het namelijk nog wel eens dat personages enkel nog schaduwen zijn en je ze eigenlijk vergeten bent, wat het lezen van een nieuw deel nogal lastig maakt. Geregeld greep ik terug naar die lijst. Zo handig! Ik zal vrij snel in het boek, wat Tocht der Schaduwen is – ondanks de vele personages en wezens – een toegankelijk en gemakkelijk verhaal om weg te lezen.
Schrijver Kevin Deckers heeft duidelijk een eigen schrijfstijl weten te ontwikkelen en dat vond ik fijn. Toch waren er ook een aantal passages die wat mij betreft meer aandacht verdiend hadden; dan zat er veel herhaling in de tekst. Herhaling die vaak opgelost hadden kunnen worden als er simpelweg een synoniem was gebruikt.
Nog een dingetje wat me best wel frustreerde – en misschien ergens ook wel goed is? – is het einde. Ik zat helemaal in de actie en toen was het opeens voorbij. Het is niet echt een cliffhanger, maar wel behoorlijk abrupt. Ik had nog een staartje van het verhaal verwacht en daarom wist het verhaal me niet volledig te bevredigen.
Het meest interessante vond ik denk ik de tweelingbroer van Rayon. Dit vond ik een interessante vondst en bracht een goede dynamiek.
Tocht der schaduwen heeft interessante ingredienten die menig fantasiefan zal bekoren.
Al met al vond ik Tocht der Schaduwen een aardig verhaal. Niet slecht, maar ook niet heel bijzonder. Het is voor mij persoonlijk geen verhaal dat er echt uit heeft weten te springen, al denk ik wel dat jongens die fantasy leuk vinden, zullen smullen van deze wereld en diens inwoners. Geef het dus zeker een kans!
Geef een reactie