Uitgever: Van Goor | Juli 2023
Genres: Fantasy, Young Adult
Aantal pagina's: 384
ISBN: 9789000386826
Uitgave: Hardcover
Goodreads
Persephone werd niet ontvoerd. Ze sprong.
De mythe is duizenden jaren oud. Hades ontvoert Persephone om haar tot zijn bruid te maken. In haar radeloosheid laat haar moeder de aarde langzaam sterven.Persephone vreest voor de dag waarop ze wordt uitgehuwelijkt aan een of andere zelfvoldane god. Als haar vader Zeus aankondigt dat die dag eindelijk is aangebroken ziet ze maar één uitweg: de onderwereld. Maar Hades, heerser van de hel, is allesbehalve blij haar te zien en is vastbesloten haar terug te sturen. Maar Persephone heeft andere plannen en daarvoor heeft ze de hulp van de arrogante, ronduit onbeschofte en irritant sexy Hades nodig. Haar plan zal heel Olympus op zijn grondvesten doen schudden en wie weet waar zij door dit alles in verandert. De gevolgen kunnen dodelijk zijn, maar de dood is nog maar een klein stapje als je al in de hel bent…
Deze feministische hervertelling van de mythe van Hades en Persephone is het eerste deel in een reeks van drie hervertellingen van mythes, geschreven door Bea Fitzgerald.
Koningin van de onderwereld was een van de boeken waar ik de afgelopen tijd het meest naar uitkeek. Al toen het Engelse boek werd aangekondigd als een feministische hertelling, was ik verkocht. Dit werd versterkt toen ik de reviews van een aantal early reviewers langs zag komen op instagram. Iedereen was zó enthousiast. Ik had er helemaal zin in.
Het grote verschil tussen de mythe van Persephone en dit boek is dat Persephone – dan nog Kore – er zelf voor kiest om naar de onderwereld te vertrekken en dat zij niet is ontvoerd (ook al denkt iedereen van wel). Prima. Ook dat is voor mij geen nieuw gegeven. Een boek als Neon gods maakt daar ook gebruik van. Sterker nog, in de meeste HadesxPersephone boeken van de afgelopen tijd is er wel sprake van vrijwilligheid en wordt de ook daadwerkelijk verliefd op Hades. Op dat vlak bood de plot van dit boek niet echt wat vernieuwends. En zo heel feministisch vond ik het ook weer niet. Dat vond ik jammer, van mij had het wel wat verrassender gemogen. Dit kan natuurlijk ook komen door de hoge verwachtingen.
En ik moet nog wat bekennen: ik miste de smut.
Ja, ik ben echt verpest door al die romantasy van de afgelopen tijd. Maar ik geloof in dit geval oprecht dat als dit wel smut had gehad, het boek zo ontzettend veel sterker was geweest. Nu was het veel te braaf.
Was het boek daardoor slecht? Nee. Het is een Young Adult en dat moet ik ook niet vergeten. Maar potverdorie, wat had ik van het boek genoten als het anders was geweest.
Wat ik ook heel tof vond was dat Hades echt een kunstenaar is en zo veel dingen schept in het boek. Dit gaf hem een laag die hij hard nodig had, want qua persoonlijkheid bleef hij voor mij nogal op de vlakte. Hij werd niet echt tastbaar voor me. Ik vond ook dat de manier waarop hij beschreven werd erg gericht was op het inlevingsvermogen van de lezer. Waar Persphone’s uiterlijke kenmerken regelmatig beschreven werd, had ik het gevoel alsof Hades bewust blanco was gelaten, zodat je als lezer zelf een beeld kan vormen. Ergens vond ik dit jammer, want hierdoor voelde ik juist afstand en nul zwijmelpunten.
Kijk, het was goed om te zien dat Persephone in dit boek de ruimte kreeg zichzelf te ontplooien en zelf keuzes te maken, maar dit is niet nieuw. Daarnaast blijft het boek dus vrij trouw aan de mythe, waardoor er geen verrassende elementen meer in zitten. Andere hervertellingen boden wel verrassende elementen en dat maakte het boek ergens toch tegenvallen.
Koningin van de onderwereld is absoluut lekker geschreven en het is een goedlopend verhaal, maar als je vernieuwing in de mythe zoekt, dan zal je dat niet in dit boek vinden.
Geef een reactie