Dissociatie (De Orde van de Poortwachters #2) – Oli Veyn

Geplaatst op 23 oktober 2019 door Emmy in Boeken, Recensie / 0 Comments

Dissociatie (De Orde van de Poortwachters #2) – Oli VeynDissociatie door Oli Veyn
Ook door deze auteur: De orde van de poortwachters
Serie: De Orde van de Poortwachters #2
Uitgever: Godijn Publishing | Oktober 2019
Genres: Young Adult, Fantasy
Aantal pagina's: 386
ISBN: 9789493157118
Uitgave: Paperback
Goodreads
three-half-stars

“Dissociatie” is het tweede deel in de serie De Orde van de Poortwachters en het spannende, romantische vervolg op “Initiatie”.
In dit tweede deel raakt Nido nog dieper verstrikt in een web van macht, liefde en vriendschap.

Nido komt steeds meer te weten over de wrede wereld van de Orde en de verschillende dimensies als ze terugkeert naar Stonehenge. De gevaren en de problemen zijn alleen maar groter geworden en ze moet iets ondernemen om haar lot te veranderen. Terwijl Nido zich probeert staande te houden in een doolhof van politiek, religie en macht, komt alles wat ze lief heeft in gevaar. Ze moet keuzes maken om haar vrienden te beschermen, maar ze betaalt daarvoor een hoge prijs.

Een tijd terug mocht ik het tweede boek in De orde van de Poortwachters, Dissociatie proeflezen voor schrijfster Oli Veyn. Nu is het boek verschenen en mocht ik het boek nogmaals lezen voor de blogtour. Ik was erg benieuwd in hoeverre het verhaal was veranderd en keek er naar uit om het verhaal van Nido en die bizarre orde nog eens te beleven.

Nido is ondertussen een beetje gewend aan de wrede wereld van de Orde en de verschillende dimensies die ze beschermen. Als ze overgeplaatst wordt, verwacht ze verdedigen te worden, maar ze wordt toch ingedeeld als aas. Aas is eigenlijk gewoon kanonnenvoer en Nido zal het vast niet lang overleven. Ze heeft de steun van haar vrienden nodig en haar ijzeren wil om door te zetten. Ze is vastbesloten om zich niet te laten kisten. Na een ongeluk staat haar wankele situatie er nog benauwder voor. Gelukkig staat Berger voor haar klaar…

Wat zo bijzonder is, is dat in de meeste fantasyboeken het fantastisch is om bij een geheim magische genoodschap te mogen horen. In deze serie is dat absoluut niet het geval. Nido is haast een gevangene en moet dag in dag uit haar leven op het spel zetten om de wereld te beschermen tegen de monsters van andere dimensies. De orde is een shady groep mensen die het niet boeit of mensen het overleven of niet en nemen het ook niet zo nou met mensenrechten. Slaven, mentale- en fysieke mishandeling en het uitmoorden van complete bevolkingsgroepen: ze hebben er weinig moeite mee. Dit maakt het soms best lastig om als lezer sympathiek te blijven. Ik hoop dat Nido in het derde deel de Orde weet te veranderen.

De setting is hierdoor interessant, omdat er weinig sympathie voor de Orde opgewekt wordt. Je beleefd alles vanuit Nido en soms miste ik de verdieping van de andere personages: hun beweegreden om bij de Orde te blijven, hun gedachten en vooral ook waarom ze doen wat ze doen. Wellicht dat dit later nog naar voren zal komen.

In Dissociatie gebeurt vanalles. Echt heel veel. Nido gaat naar andere dimensies, moet veel vechten en wordt naar Rome gebracht. Daar moet ze ook vechten, maar ook uit de klauwen zien te blijven van de tempel. Van mij mocht het af en toe wel wat minder, zodat er meer ruimte was overgebleven om de motieven van de Orde echt uit te diepen. De hele maatschappij achter de Orde is op een interessante manier gebasseerd op de klassieken, waarbij ook religie een grote rol speelt in het bestuur. Maar dit komt vrij uit te lucht vallen, gezien dit eerder nog helemaal niet aan de orde was gekomen. Ik vond het interessant om te zien hoe het in Rome zelf aan de gang ging, maar toch denk ik dat er meer uit te halen valt. We zullen zien wat het vervolg gaat brengen.

Er is echter één ding wat ik enorm storend vind en wat me al die andere dingetjes doet laten vergeten en dat is hoe de vrouw als ding wordt neergezet. Allereerst ligt er een enorme focus op hoe slank Nido nu is geworden, alsof haar dit opeens veel waardevoller maakt (NEE!). Ten tweede: vrijwel alle vrouwen die Nido tegenkomt zijn op macht beluste bitches die hun seksualiteit misbruiken om hogerop te komen. Niks hersens, ze zwaaien met hun borsten en ze komen waar ze willen zijn. Dit vind ik zo ontzettend denigrerend en een enorm slecht signaal naar jonge meiden. Ik had graag gezien dat Nido meer vrouwen zou tegenkomen die sterk zijn zonder hun wulpse rondingen. En daardoor ook minder mannen die vrouwen als lustobject zien. Alleen daarom al zou ik de Orde tot aan de steen willen afbreken. Ik hoop dat Nido dat gaat doen.

De focus ligt zo ontzettend op het lichaam, dat ik af en toe alleen nog maar uitpuilende borsten tegenkwam tijdens het lezen. Is dit de boodschap die wij willen meegeven aan een jongere generatie? Dat je met seks jongens onder de duim kunt houden. Eigenlijk worden een aantal jongens gewoon verkracht en misbruikt. Dit vind ik niet oke.

Afgezien daarvan ben ik blij om te zien dat we in Dissociatie meer lezen over de achtergrond van de Orde en dat de wereld meer verkend wordt. We krijgen een kijkje in andere dimensies en hoe bizar de Orde omgaat met z’n mensen. En dat terwijl het idee van de Orde natuurlijk wel puur is. Ik hoop echt dat Nido in staat is om samen met Berger de boel recht te zetten (zei ze voor de derde keer).

De schrijfstijl van het boek leest weer lekker vlot weg en weet je op verslavende manier mee te trekken. Het einde is spannend en doet smaken naar meer. Ik vond het einde het hoogtepunt van het boek.

Dissociatie maakte allerlei gevoelens bij me los: positieve, maar ook een aantal waar mijn bloed sneller van ging stromen.

Dissociatie is een spannend vervolg en sleept je als lezer de hele wereld door. Het boek wist allerlei emoties bij me los te maken: positieve, maar ook een aantal negatieve. Desalniettemin ben ik wel erg benieuwd hoe het vervolg gaat zijn.

three-half-stars

Tags: , ,

Divider

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.