Sommige mensen zullen zeggen dat turquoise geen kleur is, maar dat vind ik onzin. Het is een kleur die niet bij blauw past, maar ook niet bij groen. Het is een eigen kleur met een eigen naam, en dat verdiend ie.
Turquoise voelt voor mij als een best ongrijpbare kleur.. Dat bedoel ik niet negatief, maar meer alsof in alsof die kleur iets rijks heeft, iets machtigs. Het is bijna alsof het schittert.
Ik vind het ook typisch een kleur die bij het middellandse zeegebied past. Misschien is dat omdat deze kleur juist zo helder is bij zonlicht, en daar nu eenmaal vaak de zon schijnt. Ook vind ik het een zee-kleur. Een soort go-with-the-flow kleur. Laat je maar meeslepen door de stroom en beleef wat op je pad komt.
De kleur laat me wegdromen naar verre oorden hier ver vandaan. Het is ongrijpbaar omdat het voor mijn gevoel een kleur is die van ver komt, niet hier vandaan.
Persoonlijk vind ik het een heel mooie kleur, en het is ook een van mijn favoriete kleuren verf die ik heb. Ik moest en zou die tube hebben toen ik hem zag. Misschien heb ik wel meer behoefte aan dat go with the flow gevoel en moet ik me niet te vaak druk maken om dingen die helemaal niet op mijn pad liggen. Doe eens rustig aan, dat zegt turquoise. Misschien moet ik eens luisteren.
Geef een reactie