Thunderhead door Neal Shusterman Ook door deze auteur: Gesplitst
Serie: Arc of a Scythe #2
Andere boeken in deze serie: Scythe
Uitgever: Walker Books Ltd | Januari 2018
Genres: Young Adult, Sciencefiction, Dystopia
Aantal pagina's: 528
ISBN: 9781406379532
Uitgave: Paperback
Goodreads
The Thunderhead cannot interfere in the affairs of the Scythedom. All it can do is observe—it does not like what it sees.
A year has passed since Rowan had gone off grid. Since then, he has become an urban legend, a vigilante snuffing out corrupt scythes in a trial by fire. His story is told in whispers across the continent.
As Scythe Anastasia, Citra gleans with compassion and openly challenges the ideals of the “new order.” But when her life is threatened and her methods questioned, it becomes clear that not everyone is open to the change.
Will the Thunderhead intervene?
Or will it simply watch as this perfect world begins to unravel?
Toen ik het eerste deel van deze serie, Scythe, voor het eerst las, was ik helemaal ondersteboven van het verhaal. Waarom had ik zo lang gewacht tot ik dit boek kocht? Ik vond het fantastisch! Dus zodra ik de kleine paperbackversie van het tweede deel, Thunderhead, op YALC zag liggen, moest hij mee. En dit keer heb ik niet zo lang gewacht!
Rowan maakt het de Scythes knap lastig nu hij van de radar is verdwenen. Maar hij verward ze ook, want hij neemt het onder de naam Scythe Lucifer op tegen corrupte Scythe. Citra is ondertussen een junior Scythe onder Scythe Curie en zij is zich bewust van al die corruptie. Zij probeert van binnenuit te helpen om dit een halt toe te roepen. Ze wordt echter bedreigd door deze op macht beruste Scythes. Zal het Citra lukken om het probleem op te lossen? Of zal deze perfecte wereld langzaam ineen storten?
Thunderhead is meteen al een heel ander boek dan het eerste deel, maar nog steeds erg interessant. Citra is nu een Scythe, dus haar positie is veranderd, ook al komt ze nog vele hobbels tegen; bijvoorbeeld dat haar manier van gleanen wordt afgekeurd door andere Scythes. Een van de grotere veranderingen is niet meer dat je meekijkt in dagboeken van Scythes, maar juist leest over hoe Thunderhead, een soort alwetende A.I., denkt en handelt. Dit is heel interessant, maar geeft het boek wel een andere lading.
Net als in het eerste deel wordt er af en toe een uitstapje gemaakt naar een andere Scythe of een personage dat in aanraking komt met deze mensen. Dit vond ik zelf prettig, omdat ik daardoor een beter beeld kreeg van wat er tegelijkertijd nog meer in de wereld gebeurt. Ondanks dat het Citra en Rowan’s verhaal is, is het Scythedom overal acties en zou het niet logisch zijn als het drama zich puur op één plek zou centreren. Want deze wereld vind ik super interessant!
De wereld waarin Thunderhead als een soort observant bepaald hoe en wat er moet gebeuren, lijkt op het eerste oog een utopie; mensen leven eeuwig en zo nu en dan wordt er iemand uitgekozen die gedood zal worden. Maar de Thunderhead weet ook dat de mens op deze manier de wereld kapot maakt en dat er veel meer mensen zouden moeten sterven wil de mens niet uitsterven. Zo utopisch is het dus niet allemaal, en zeker niet nu er een aantal Scythes – de mensen die als het ware over leven en dood kunnen oordelen – corrupt beginnen te worden. Dat is geen goede ontwikkeling, want zij hebben macht en de gewone mens niet. Thunderhead verkend hierbij de grens tussen utopie en dystopie en dat vond ik fantastisch.
Ik vond het ook goed om meer over Thunderhead te leren. Ik vond dit in het eerste deel nog best een ongrijpbaar concept en in dit deel wordt gelukkig veel duidelijk. Maar toch vond ik dit boek niet net zo sterk. Waar ik in het eerste deel een soort ‘holy shit’ in herhaling was, duurde het voor mij een beetje tot het einde voor ik dit gevoel weer terugkreeg. Het einde van het boek was zo ontzettend sterk dat mijn hele leesbeleving verbeterde en ik onmiddellijk het derde deel wilde hebben. Raad eens welk boek er nog niet uit is? Juist.
Deze serie – en vooral het idee achter de wereld – is zo verslavend. Het einde van Thunderhead was zo overweldigend dat ik er even door in shock was.
Thunderhead was dan als het ware wat minder aangrijpend dan ik het eerste deel heb beleefd, ik vond het nog steeds een erg goed boek waar ik enorm van heb genoten. Het zit goed in elkaar en zet je aan het denken. Hoe de vork nu in de steel steekt, maar ook hoe wij mensen denken over het eeuwige leven. Neal Shusterman laat wederom zien dat hij ethische kwesties in toffe YA boeken weet te verwerken.
Geef een reactie