The Surface Breaks – Louise O’Neill

The Surface Breaks door Louise O'Neill
Ook door deze auteur: Asking for it
Uitgever: Scholastic | Mei 2018
Genres: Young Adult, Fantasy, Hertelling
Aantal pagina's: 320
ISBN: 9781407185538
Uitgave: Hardcover
Goodreads

Deep beneath the sea, off the cold Irish coast, Gaia is a young mermaid who dreams of freedom from her controlling father. On her first swim to the surface, she is drawn towards a human boy. She longs to join his carefree world, but how much will she have to sacrifice? What will it take for the little mermaid to find her voice? Hans Christian Andersen's original fairy tale is reimagined through a searing feminist lens, with the stunning, scalpel-sharp writing and world building that has won Louise her legions of devoted fans. A book with the darkest of undercurrents, full of rage and rallying cries: storytelling at its most spellbinding

Hoewel ik wist dat de Nederlandse editie van The Surface Breaks dit jaar nog zou verschijnen, was het de prachtige kaft en het feit dat Louise O’Neill naar YALC zou komen dat ik het boek toch eerder bestelde. In de trein naar Engeland besloot ik me meteen aan deze hertelling van de Kleine Zeemeermin te wagen. Ik was zo benieuwd of O’Neill er in geslaagd zou zijn om er een verrassende twist aan te geven en was ook benieuwd of ze zich zou houden aan het oorspronkelijke sprookje, of dat het eerder als een Disneyverhaal zou eindigen.

Diep in de zee rondom Ierland, woont Gaia, de mooiste dochter van de koning van de zee. Als zeemeermin heeft ze niks te zeggen, want haar vader houdt alle controle. Gaia kijkt reikhalzend uit naar haar verjaardag, want dan is ze eindelijk oud genoeg om naar het oppervlakte te mogen. Maar als ze boven komt, raakt ze onmiddellijk in de ban van een menselijke jongen. Ze wil dolgraag onderdeel worden van zijn wereld en besluit daarom een deal te sluiten met de Zeeheks.

Soms vind ik het lastig om me echt te kunnen verplaatsen in een meerminsetting. Onder water zijn namelijk een tal van dingen niet meer mogelijk. Zo heb ik ooit een boek gelezen waarin de zeemeerminen thee dronken en allerlei andere dingen deden die fysiek niet mogelijk zijn in het water. Gelukkig had The Surface Breaks daar minder lastig van. Natuurlijk werd er wel gegeten en werden er dingen benieuwd die wij mensen ook doen, maar het voelde toch heel eigen en kloppend. Als Gaia in de mensenwereld komt, moet ze het dan ook doen met de voorwerpen die ze kent omdat de meermensen deze verzameld hebben. Dit gaf haar op het land geen heel onnozele indruk, en in ieder geval al een kleine start.

Bepaalde details maakte het dat de wereld tot leven kwam, zoals de hoeveelheid parels die de zeemeerminnen in hun staart dragen. Hun prachtige uiterlijk wat in groot contrast is met de meerminnen die bij de Zeeheks wonen. Maar bovenal was de maatschappij goed uitgewerkt. En wat frustreerde dit me.. Want Gaia en haar zussen worden gedwongen te dansen naar de pijpen van mannen als hun vader en de verloofde van Gaia, de generaal van het leger. Ik was heel bang dat Gaia in de mensenwereld verliefd zou blijven op de jongen en van de ene man naar de andere ‘haar grote liefde’ zou vallen, zonder een eigen persoonlijkheid te ontwikkelen. Ik ben de hulpeloze vrouwen die een man nodig hebben om hun doel te bereiken goed zat, namelijk! Gelukkig neemt het verhaal op dat vlak goede wendingen, waardoor ik vooral het einde super sterk vond. The Surface Breaks zou je haast als een feministische hertelling van het sprookje kunnen noemen en dat is sterk.

De romantiek in dit boek voert niet de boventoon; het gaat vooral om de ontwikkeling die Gaia doormaakt van hulpeloos en ergens ook een beetje verwende meermin naar iemand die zelf keuzes maakt en ook de verantwoordelijkheid voor haar keuzes durft te nemen.

The Surface Breaks geeft De Kleine Zeemeermin een uiterlijk en een stem en ik vond het prachtig. Het voelt erg authentiek aan en is weinig van het duistere sfeertje verloren, want mede komt door de Zeehekt, Cato, die ook echt een stem krijgt. Het zwart/witte wat je in een Disneyfilm vaak tegenkomt, is in dit boek veranderd in tinten grijs; Ceto lijkt in het begin misschien de boeman, maar heeft uiteindelijk een heel andere rol dan ik in eerste instantie dacht. En dat beviel me enorm goed. Ik had graag nog meer over haar gelezen, want zij is het feministische gezicht achter dit boek.

The Surface Breaks is een magisch, duister en feministische hertelling van de kleine zeemeermin en is mij uitzonderlijk goed bevallen!

Ben je op zoek naar een hertelling van De Kleine Zeemeermin zonder dat je de Disneyfilm in boekvorm leest? Ben je op zoek naar een boek zonder al te veel zoetsappige romantiek? Zoek je meer achter de Zeeheks? Dan is The Surface Breaks een boek om in de gaten te houden. In november zal de Nederlandse vertaling verschijnen bij Young&Awesome.