Ook door deze auteur: Legend
Andere boeken in deze serie: The Young Elites
Uitgever: Penguin Books Genres: Fantasy, Young Adult
Uitgave: Luisterboek, Paperback
Na het luisteren van The Young Elites snapte ik niet waarom ik zó lang had gewacht met het lezen van deze serie. Daarom besloot ik snel verder te luisteren met het tweede deel; The Rose Society. Zou het Marie Lu wederom lukken om mij te betoveren met haar sterke personages en toffe wereld.
Adelina en haar zusje zijn gevlucht, nu de Daggers hun de rug toe hebben gekeerd. Ze zindert op vraag en besluit haar eigen groepje van Elites op te roepen, zodat ze terug kan slaan. Het ultieme doel? Zelf de troon bestijgen. Maar meer spelers op het bord hebben dat doel voor ogen.
Er zijn veel trilogieën die last hebben van het zogenaamde tweede boek syndroom. Dit zijn vaak verhalen waarbij het tweede deel vooral bedoeld is om de personages op dusdanige manier te ontwikkelen dat ze er klaar voor zijn de eindstrijd (boek 3) aan te gaan. Hierdoor is het tweede deel vaak saai en voelt het soms wat onnodig (of er komt opeens vet veel nieuwe informatie uit de lucht vallen). The Rose Society heeft daar gelukkig geen last van. Hoewel er wel veel sprake is van ontwikkeling van de personages, blijft het boek spannend genoeg om leuk te blijven.
The Rose Society heeft een duistere sfeer. Adelina is geen heldin en zal dit ook nooit worden. Dit vond ik zelf ontzettend verfrissend, omdat ik vaak merk dat hoofdpersonages in een bepaalde heldenrol worden geduwd, wat soms echt niet past. Als Adeline opeens zo’n rol zou krijgen, dan past dat gewoonweg niet bij haar gedachten, krachten en verleden. Haar powers worden namelijk gevoed door haat en angst. Ik vind dit een erg gewaagde maar erg sterke keuze. Ik denk dat deze trilogie hard op weg is mijn favoriet te worden van Marie Lu’s boeken.
De wereld die Marie Lu met de Young Elites heeft geschapen is fantastisch. Een soort duistere alternatieve versie van een land als Italie (de hoofdstad doet me zo denken aan Venetie!). En ook de andere landen spreken ontzettend tot de verbeelding. Alles eigenlijk. Ik zag het zo voor me als een toffe tv-serie. En juist dat duistere spreekt me aan. Young Adult hoeft niet altijd lief te zijn of goed af te lopen. Niet elke hoofdpersoon hoeft goed te zijn. Adelina is zo getekend door haar verleden, het had niet anders gekund. En dat maakt het dat dit boek opvalt.
Ik vond het boek erg vlot lopen en heb op geen moment last gehad van ‘dit is nu echt een tussenboek’. Het zit namelijk vol interessante wendingen die niet altijd even verrassend zijn, maar wel erg passen. Daarnaast waren de personages enorm overtuigend en divers. Ze hadden allemaal echt wat eigens.
De moeilijkheden, de twijfels, al die gevoelens. Het maakte dat The Rose Society echt tot leven kwam. Ik heb het boek geluisterd en dat was echt prima te doen. Ik kijk er nu al uit om het laatste deel te gaan lezen, al ben ik ook wel een beetje bang. Zijn mijn verwachtingen niet te hoog?
The Rose Society is een lekker leesbaar tweede deel en echt een aanrader voor fans van Graceling en Throne of Glass.
Marie Lu laat met The Rose Society zien dat zij zich volledig in haar element voelt bij wat duistere young aduld fantasy. En ik moet zeggen; dit bevalt mij ook echt prima! The Rose Society is een heerlijke duistere fantasy vol spanning, avontuur en bijzondere personages.
Geef een reactie