Hof van zilveren vlammen (Hof van doorns en rozen #4) – Sarah J. Maas

Hof van ZIlveren Vlammen door Sarah J. Maas
Ook door deze auteur: Throne of Glass
Serie: Hof van doorns en rozen #4
Andere boeken in deze serie: Hof van Mist en Woede
Uitgever: Van Goor | Februari 2021
Genres: Fantasy
Aantal pagina's: 624
ISBN: 9789000376360
Uitgave: Paperback
Goodreads

Sinds ze tegen haar wil Hoge Fae is geworden heeft ze moeite om haar plaats in het vreemde, dodelijke wereld waarin ze nu moet leven.
Daarbij kan ze de verschrikkingen van de oorlog met Hybern maar niet vergeten. En dan is er Cassian, die haar woede als geen ander aanwakkert, maar dat is niet het enige dat tussen hen speelt. Het vuur tussen hen valt niet te ontkennen en al helemaal niet als ze noodgedwongen op elkaar aangewezen zijn. Ondertussen hebben de verraderlijke mensenkoninginnen een gevaarlijk bondgenootschap gesmeed. Cassian en Nesta zullen hun verleden onder ogen moeten zien om te vechten voor de fragiele vrede van de elfidenrijken.

Of je Nesta nu wel of niet leuk vindt: ik denk dat heel veel mensen toch wel echt nieuwsgierig naar dit boek waren. Zeker omdat we er even op hebben moeten wachten. Tegelijk met de Engelse editie verscheen ook de vertaling, dus ik besloot niet te lang te wachten met het aanschaffen ervan. Ik begon met frisse moed aan het boek, maar ergens wel in mijn achterhoofd dat bepaalde zaken me misschien minder zouden aanstaan.

Nesta heeft grote moeite met haar verandering naar Hoge Fae. Ze gedraagt zich onuitstaanbaar en haar familie is het zat. Ze moet met Cassian mee om daar af te koelen en te trainen. Langzaam leert ze te wennen aan haar nieuwe lichaam, voelt ze het vuur ontbranden en leert ze haar krachten voorzichtig kennen. En dat is maar goed ook, want er ligt een nieuwe oorlog op de loer.

Begrijp me niet verkeerd: ik vind seks in boeken helemaal prima. Als het een functie heeft. Helaas is dat bij Sarah J. Maas niet altijd het geval. Huis van aarde en bloed wist me op dat vlak enorm te verrassen, maar Hof van zilveren vlammen was weer een groot neukfestijn. Tuurlijk, het zijn fae en dat zijn bijzondere wezens… maar soms. Echt. Hou op met me. Die beschrijvingen ook. Vaak wist ik niet of ik moest lachen, er opgewonden van zou moeten worden, het serieus moest nemen of… ik weet het niet. Ik voelde me af en toe een puber bij biologie. En dan drie pagina’s lang per keer… tja. Daar vind ik wat van.

Het maakte een deel van het boek ook vrij herhalend. Al vaker heb ik aangekaart dat ik vind dat de boeken van Maas te lang zijn en veel korter en bondiger kunnen. Niet alleen worden zinnen vaak drie keer herhaald met net andere woorden, ook qua plot. Een groot deel van het boek is neuken, trainen, werken repeat.

Pas op het einde – wanneer de trials – beginnen raakte ik echt HYPED. Want dat stuk vond ik echt heel erg vet. De vriendschappen van Nesta, hoe Nesta zich ontwikkelt. Ze was echt een baas en super interessant. Ik hield ervan. En ja, op het einde heb ik keihard moeten huilen en daar schaam ik me absoluut niet voor.

Sarah J. Maas bewijst weer dat ze een fantastische vermogen heeft om werelden te scheppen en om verhalen over te brengen. Ze mag zich wat mij betreft nu vooral gaan focussen op de verborgen parels van een verhaal, want die komen niet altijd even goed aan het licht. Wat Nesta doormaakt is zo krachtig, zo indrukwekkend: ik vind het jammer als dit niet voor iedere lezer even zichtbaar is.

Ondanks dat ik echt intens heb genoten van het verhaal, bemerk ik ook een aantal zaken die gewoon niet logisch zijn.

SPOILER:

Zoals dat Feyre’s toestand zo veel ophef veroorzaakt, terwijl andere personages met nog heftigere verwondingen het gemakkelijk overleven. Hoe kan een land als dit geen keizersnedes kunnen uitvoeren, maar wel uithangende darmen van een oorlogswond genezen? De logica? Is er niet. Evenals dat Nesta zichzelf en Feyre aan laat passen. Was Feyre’s gedaanteverwisseling niet logischer geweest als ze anders zou sterven? Dit soort keuzes vind ik lastig.

EINDE SPOILER.

Ik hield van Nesta. Ik vond haar nieuwe vriendschappen echt fantastisch en ik GENOOT van het laatste stuk. Nu maar hopen dat Maas in haar volgende boek ervoor kan zorgen dat het héle boek fantastisch is.

Hof van zilveren vlammen ging ik met een gezonde dosis voorzichtigheid tegemoet en bleek uiteindelijk enorm genieten. Wel raad ik jongere lezers aan dit boek over te slaan vanwege de expliciete seksscènes, die nog gedetailleerder zijn beschreven dan de oorspronkelijke trilogie.