Het boek Joan door Lidia Yuknavitch Uitgever: Lebowski | Februari 2018
Genres: Sciencefiction
Aantal pagina's: 256
ISBN: 9789048841912
Uitgave: eBook
Goodreads
In de nabije toekomst is de aarde veranderd in een slagveld. Degenen die de verwoesting overleefden hebben hun intrek genomen in een mysterieus complex dat boven de aardbol zweeft: CIEL. Een liefdeloze plek, waar mensen veranderd zijn in haar-, pigment- en seksloze wezens. Ze schrijven geen verhalen meer op papier, maar branden ze op hun huid.
Op CIEL regeert de charismatische en gewelddadige leider Jean de Men met ijzeren tucht. Een groep rebellen verenigt zich om die dictatuur omver te werpen, gedreven door het heroïsche lied van Joan, een kindstrijder met een ongekende, aardse kracht.
Het boek Joan is een dystopisch meesterwerk. Een meeslepend verhaal over verwoesting en liefde op de meest grimmige plaatsen, over wat het betekent om mens te zijn, over de fluïditeit van seks en gender, en de rol van kunst als een middel om te overleven
Een tijdje terug werd ik benaderd met de vraag of ik Het boek Joan wilde lezen, een volwassen dystropisch boek. En omdat ik best wel eens weer een ‘boek voor volwassenen’ wilde proberen en het boek me best aansprak, besloot ik het boek te gaan lezen. Ik heb er vervolgens erg lang over gedaan, omdat ik steeds een stukje las voor het slapen. Als ik er zin in had, dan…
De aarde is veranderd in een slagveld… Iedereen die het wist te overleven woont nu in een ruimteschip boven de aarde; CIEL. Een plek zonder liefde, waar mensen zijn veranderd in haar-, pigment- en seksloze mensen. Verhalen worden op hun huid gebrand, in plaats van op papier geschreven. Hun leider? De charismatische en geweldadige Jean de Men. Een groep rebellen – gedreven door het lied van Joan – doet een poging deze dictatuur omver te werpen.
Het verhaal van Joan deed me denken aan Jeanne d’Arc, wat er mede voor zorgde dat ik dit boek wilde lezen. Jeanne d’Arc is namelijk een van mijn favoriete historische figuren. Haar rol in dit boek – Joan dus – sprak me aan omdat zij zo veel mensen in beweging wist te brengen. Ik hou van dit soort personages. Maar verder…
Ik had behoorlijk veel moeite met Het boek Joan, voornamelijk omdat ik er een aantal keer niks meer van snapte. Ik kan wel doen alsof ik het hele boek begreep, maar dat is gewoonweg niet het geval. Of dat aan mijn concentratie lag, of aan het boek, weet ik niet precies.. Maar ik heb het gevoel alsof niet alles in het verhaal echt goed bij me binnen kwam. Misschien wilde ik het ook gewoon niet snappen… Ik vond dit boek zo vervreemd en raar…
Het zet natuurlijk op sommige vlakken wel aan het denken; welke dingen zijn nog echt van belang als de mensheid aan het vergaan is? Doet seks of sekse er dan nog wel toe?
Het verhaal is mede zo verwarrend omdat de schrijfster alle kanten op schiet; voor mij was er weinig sprake van een begin en een eind… Ik kon daardoor geen klik met het verhaal vinden, waardoor ik er eigenlijk nooit inkwam. Daarnaast wordt je ook nog voorzien van een grote dosis informatie. Het was gewoonweg teveel. Het verhaal bleef afstandelijk voor mij, terwijl het toch wel thema’s bevat die me zouden aanspreken; bijzondere krachten, het omverwerpen van een dictatuur, een post-apocalyptische wereld en vooral dat het vrouwen zijn die een mannelijke maatschappij aanpakken.
Ik kan er kort of lang over kletsen, maar Het boek Joan was uiteindelijk gewoon echt niet mijn boek. Er werden grootse dingen beloofd, dat dit echt een meesterwerk zou zijn, bijvoorbeeld. Voor mij kwam dit helaas niet uit. Ik vond het best tegenvallen en het lezen ging me steeds meer tegenstaan. Ik heb het echt geprobeerd en het boek ook uitgelezen, maar voor mij was dit het gewoon niet. De sterren die het krijgt is voor de interessante stukken die er echt wel in zitten; thema’s die interessant zijn en aanzetten tot denken.
Geef een reactie