Het troebele tij (Eindeloze verte) | oktober 2010
Aantal pagina's: 432
ISBN: 9789048807192
Uitgave: Paperback Goodreads Er is een hoop veranderd sinds Gemma een jaar geleden, na de moord op haar moeder, op de strenge, Engelse kostschool Spence terechtkwam. Nu haar vader verslaafd is geraakt en haar vriendinnen Felicity en Ann op problemen stuiten, rekent zij op haar krachten waarmee ze naar een andere wereld kan reizen.
Nu moeten Gemma en haar vriendinnen besluiten met wie ze een bondgenootschap zullen aangaan. Kan de exotische Kartik hen helpen? Zijn de stammen van het rijk wel te vertrouwen? En is het verstandig om hun oude vriendin Pippa, die haar toevlucht heeft genomen tot het Grensland, bij hun plannen te betrekken? Zowel oude als nieuwe vriendschappen zullen op de proef worden gesteld.
Bestel dit boek op bol.com
Ja ja, ik heb iets gedaan wat ik slecht zelden doe: doorlezen aan een serie! Want, zoals jullie weten van mijn vorige reactie, was het vorige boek wat ik las het tweede deel uit deze trilogie. Waarom ik zo opeens afwijk van mijn gewoontes? Omdat ik deze trilogie graag dit jaar nog uit wil hebben, zodat ik het nieuwe jaar kan beginnen met wat nieuwe reeksen. Ik begon dus snel met Eindeloze Verte – Het troebele tij.
In ieder geval, ik ben dus meteen doorgegaan omdat ik nu ook wel eens wilde weten hoe het verder zou lopen met Gemma en haar vriendinnen, en omdat ik op deze manier toch nog helemaal in het verhaal zou zitten. Slecht een ding zat me een beetje tegen: anderen hadden al aangegeven dat dit een wat langdradiger verhaal zou zijn en het minste deel van de hele serie is.
Daar ben ik het wel mee eens. Hoewel ik het boek vrij snel heb uitgelezen (ik moest van mezelf lekker een dagje niks doen) heb ik af en toe echt moeten doorzetten om verder te lezen. Ik denk dat dit deels komt omdat het oorspronkelijke Engelse boek ruim 800 pagina’s heeft en ze in Nederlands besloten hebben het boek in twee delen uit te brengen. Geen probleem natuurlijk, maar het risico is dan wel dat je met een wat minder grote climax zit. En dat was zeer zeker het geval. Het verhaal kabbelt maar wat voort en daardoor neemt de spanningsboog behoorlijk af.
Toch heeft de uitgever een goede keuze gemaakt wat betreft het einde van dit boek. Het is een flinke cliffhanger, die ondanks het wat langzaam lezende boek toch motiveert om verder te lezen. Ik ga dan ook gewoon door met de serie en ben erg benieuwd naar het einde.
Wat ik wel heel leuk vond aan het boek is dat die sfeer die Libba Bray kan opzetten zo goed past bij de 19e eeuw. Het is bijna alsof je er zelf ook bij bent en dat blijft een hele prestatie. De karakters ontwikkelen zich hierdoor ook heel goed en wederom zijn alle elementen uit het verhaal belangrijk om het geheel vorm te geven. Een compleet plaatje, dat is het.
Hoewel ik Het troebele tij tot nu toe inderdaad het minst leuke deel tot nu toe vindt, smaakt de bijzondere sfeer van het verhaal naar meer en ben ik benieuwd hoe het af zal lopen met Gemma en de rest. Op naar het laatste deel!
Geef een reactie