Uitgever: Gottmer | Mei 2019
Genres: Young Adult, Contemporary
Aantal pagina's: 312
ISBN: 9789025771164
Uitgave: Paperback
Goodreads
Darius reist met zijn familie af naar Yazd, de woonplaats van zijn ernstig zieke Iraanse opa. Hij is bang moeilijk te kunnen aarden in een land waar hij eigenlijk niets mee heeft, en voelt zich buitengesloten te midden van zijn familie. Hij is het wel gewend – door zijn depressie heeft hij nooit het gevoel gehad ergens makkelijk in te passen. Totdat Darius Sohrab ontmoet. Door Sohrab voelt hij zich beter over wie hij is en begint hij zich steeds meer verbonden te voelen met zijn moederland.
Darius de Grote is niet oké stond al een tijdje op mijn wensenlijstje om te lezen. Ik hoorde veel goede dingen over het boek en ook mijn leerlingen waren enthousiast. Het verhaal klonk in eerste instantie niet als iets wat ik uit mezelf zou kopen (want dan kies ik voor fantasy), maar ik ben wel heel erg blij dat ik het boek gelezen heb.
Darius is half Iraans en half Amerikaans. Als zijn opa ongeneselijk ziek blijft, neemt zijn moeder het hele gezin mee naar Iran. Daar ontmoet Darius voor het eerst zijn familie. Hij heeft echter een probleem – naast zijn depressie – en dat is dat hij zich niet helemaal Iraans voelt, maar ook niet helemaal Amerikaans. En dan ontmoet hij de Iraanse jongen Sohrab en begint hij te ontdekken wie hij werkelijk is.
Ik heb een tijd lang bijles gegeven aan een Iraanse mevrouw. Ik genoot enorm van haar verhalen en zij deelde ze graag. Van de mooie herinneringen uit haar jeugd tot de zware tijd waarin ze vluchtte. Ze vertelde me graag over Iraanse gebruiken en wat haar opviel aan Nederlanders. Die kennis vond ik heel fijn om te hebben toen ik begon met lezen. Nu was het absoluut niet lastig om me door de schrijfstijl van Adib Khorram mee te laten varen, de kennis die ik had van de Iraanse cultuur hielp me om het beter in context te plaatsen. Het boek hielp mij vervolgens om de cultuur beter te leren kennen en ik vond het prachtig. Het hele boek was eigenlijk prachtig. En emotioneel.
Darius de Grote is niet oké gaat over de grote zoektocht naar jezelf: wie je bent en wat je wilt in het leven. Welke invloed externe factoren daarop hebben en vooral ook wat je daarmee doet. Dit raakte me enorm, mede omdat dit boek mentale gezondheid ter sprake brengt op een heel krachtige manier. Darius heeft namelijk – net als zijn vader – last van een klinische depressie. Ik vond zijn gevoel zo realistisch overkomen en het raakte me. Ik wilde die jongen gewoon helpen en vertellen dat het goed zou komen. Ik vond het zo mooi hoe hij geconfronteerd werd met zichzelf en daarvan kon leren: zichzelf leerde kennen.
Dit boek zit vol vriendschap, vol ontluikende liefde en vol met leven. Het is daarom niet gek dat het vorig jaar was genomineerd voor het beste boek voor jongeren. Dit boek verdient in mijn ogen ook veel meer aandacht dan het heeft gekregen, want het kaart zo veel belangrijke zaken aan.
De typische Iraanse gebruiken, feitjes, feestjes etc. maakte het dat dit boek anders voelde dan andere YA boeken over alledaagse onderwerpen. Ik zal eerlijk bekennen dat ik niet had verwacht dat het boek me zo zou raken en dat ik heb naast ontroerend ook grappig zou vinden. Tja, Darius bleek ook een beetje een nerd – hij noemt een van de waterkokers Smaug – en ik sloot hem onmiddellijk in mijn hart.
Darius de Grote is niet oké is een prachtig boek en zou door iedere jongere gelezen moeten worden. Het zal hen helpen op zoek te gaan naar zichzelf en leren dat het oké is om kwetsbaarheid te tonen. Daarnaast zit het boek boordevol feiten over Iran die op een heel natuurlijke manier worden overgebracht. Ik ben fan!
Geef een reactie