| April 2018
Genres: Mythologie, Hertelling
Aantal pagina's: 400
Uitgave: eBook
Goodreads
The daring, dazzling and highly anticipated follow-up to the New York Times bestseller The Song of Achilles
One of the Most Anticipated Books of 2018
In the house of Helios, god of the sun and mightiest of the Titans, a daughter is born. But Circe is a strange child--not powerful, like her father, nor viciously alluring like her mother. Turning to the world of mortals for companionship, she discovers that she does possess power--the power of witchcraft, which can transform rivals into monsters and menace the gods themselves.
Threatened, Zeus banishes her to a deserted island, where she hones her occult craft, tames wild beasts and crosses paths with many of the most famous figures in all of mythology, including the Minotaur, Daedalus and his doomed son Icarus, the murderous Medea, and, of course, wily Odysseus.
But there is danger, too, for a woman who stands alone, and Circe unwittingly draws the wrath of both men and gods, ultimately finding herself pitted against one of the most terrifying and vengeful of the Olympians. To protect what she loves most, Circe must summon all her strength and choose, once and for all, whether she belongs with the gods she is born from, or the mortals she has come to love.
With unforgettably vivid characters, mesmerizing language and page-turning suspense, Circe is a triumph of storytelling, an intoxicating epic of family rivalry, palace intrigue, love and loss, as well as a celebration of indomitable female strength in a man's world.
Ik ben dol op mythologie, maar toch is mijn kennis van het Griekse pantheon niet zo groot. Ik focus me vaak op het Noorden, heb gymnasium gedaan en tja, Zeus en zijn maatjes trokken me misschien ook minder. Toch begint het langzaam te komen. Nu ik ben begonnen met Mythos wordt alles een stuk duidelijker en leuker en daarom vond ik het geen probleem om Circe te lezen voor de leesclub in Den Bosch. Ik had al veel van Madeline Miller gehoord, dus ik was erg benieuwd!
Circe vertelt het verhaal van Circe (goh), de dochter van Helios, de god van de zon. Circe is een vreemd kind: niet zo krachtig als haar vader, niet zo mooi als haar moeder. Maar ze bezit wel degelijk krachten: de kracht van hekserij. Haar drankjes kunnen haar rivalen in monsters veranderen en de goden tot wanhoop drijven. Zeus voelt zich daar natuurlijk ontzettend bedreigt door, en verband haar naar een verlaten eiland. Daar kan ze haar magie toepassen. Ze temt wilde beesten en meer dan eens meren er bijzondere figuren aan. Circe’s pad kruist met Daedalus, Icarus, Medea, de Minotaurus en natuurlijk Odysseus. En niet al die ontmoetingen zijn zonder gevaar.
Tijdens het lezen merkte ik al snel dat Madeline Miller een erg prettige manier van schrijven heeft. Ze maakt de Griekse mythologie toegankelijk en weet alle verhalen meesterlijk met elkaar te verweven tot een goed te lezen verhaal. Enige voorkennis is wel nodig, zonder had ik er meer moeite mee gehad om personages, wezens en plaatsen een plek in het geheel te kunnen geven.
Hoewel ik het een betoverend boek vond en een erg interessante insteek om Circe haar verhaal te laten vertellen, miste ik een bepaalde actie. Een groot deel van het boek is immers hetzelfde: Circe op een eiland. Zeker de laatste paar hoofdstukken voelde daardoor een beetje vlak voor mij. Ik ben gewend dat je naar een climax toeleeft en daar is hier niet echt heel veel sprake van.
Ik vond dit boek speciaal. Het is duidelijk dat Madeline Miller haar eigen draai heeft gegeven aan de mythologie, zonder de essentie van de verhalen te verliezen. De interacties tussen alle personages komt goed over. Zeker de verhoudingen tussen mensen en Goden waren erg overtuigend: de vrees, het respect. De manier waarop Circe er tussenin stond maakte haar een heel overtuigend karakter. Toch was die interactie niet voldoende voor mij om het verhaal helemaal fantastisch te vinden. Het is vooral een opeenstapeling van gebeurtenissen: het voelde alsof er steeds wat momentopnames werden genomen en die werden uitgewerkt. Daartussen was het soms zelfs saai. Dat vond ik jammer.
Circe is een interessante hertelling van een deel van de Griekse mythologie.
Madeline Miller is erin geslaagd vele verhalen uit de Griekse mythologie te verweven tot één doorlopend verhaal, waarbij Circe het ankerpunt is. De interacties tussen de personages vond ik erg prettig en die had ik ook wel nodig om alles aan elkaar te linken. Wel stoorde het me dat het verhaal niet echt naar een climax toewerkt: bepaalde zaken blijven binnen het hoofdstuk waarin ze verteld worden, terwijl wij als lezers natuurlijk vooral gewend zijn dat zaken later terugkomen. Dit maakt het een heel ander boek dan ik gewend ben. Het is prachtig geschreven en super leerzaam, maar toch waren er een aantal zaken die ervoor zorgde dat het geen vijf sterren konden worden. Ik ben nu wel ontzettend benieuwd naar haar andere boek.
Ik vind Circe echt prachtig. Bijna net zo mooi als ‘Een lied voor Achilles’, maar ja, daarin staat Achilles centraal …
Die wil ik ook zeker nog lezen
Ik durf dit boek niet zo goed op te pakken. Ik vond een Lied voor Achilles niet zo leuk (vooral omdat ik normaal gesproken Achilles nog wel leuk vind, maar de Achilles in dat boek gewoon echt niet leuk vond) en ben dus een beetje huiverig. Maar ik heb wel het omgekeerde van wat jij hebt. Ik was en ben een Greek Mythology Geek. Ik ken al die mythes en sages van voren tot achter en terug en ik heb er hele sterke meningen over 😛
Ohhhh dat lijkt me dan best lastig! Ik heb dat met de Noorse mythologie
Ja! Ik denk wel dat ik veel hogere standaarden heb voor verhalen gebaseerd op de Griekse mythologie dan veel andere mensen. De Noorse daar moet ik dan nog induiken. Dus daar kunnen ze me in retellingen alles wijsmaken 😛
Hahaha