Andere boeken in deze serie: Rode letters
| mei 2015
Aantal pagina's: 464
ISBN: 9789026137532
Uitgave: Paperback
Goodreads
Nu Meg gesetteld is in het Stadspark van de Anderen staat ze voor een nieuwe uitdaging: een eigen leven opbouwen met haar nieuwe buren. Voor zowel Meg als de Anderen is dat zoeken, want Meg is iets ánders - maar geen Ander. Dan wordt de fragiele rust verstoord als een illegale drug opduikt die zowel mensen als Anderen tot moorden aanzet. Opnieuw staan de verhoudingen tussen beide kampen op scherp. Als Meg begint te dromen over bloed en zwarte veren in de sneeuw, is het aan Simon Wolfgard om uit te zoeken of het om een herinnering of een profetie gaat...
Anne Bishop is een New York Times-bestsellerauteur die met haar boeken meerdere prijzen heeft gewonnen. Megs verhaal begon in haar eerste boek, Rode letters.
Nadat ik Rode Letters verslond, kon ik echt niet wachten om meer te lezen over Meg, Simon en alle andere anderen. Gelukkig liet het vervolg niet te lang op zich wachten. Ik ontving Zwarte veren van de uitgever in ruil voor een eerlijke recensie. Ik besloot zonder enige vooroordelen aan het boek te beginnen, in de hoop dat deze bijzondere urban fantasy setting me weer wist te betoveren.
Het antwoord is ja. Hoewel het boek wat langzaam op gang komt en niet doordrenkt is van spanning, vond ik dit absoluut geen probleem. Het was heerlijk om weer in het Stadspark te zijn, al vond ik wel dat er minder werd verteld over de omgeving. Daar tegenover staat wel dat je meer leert over de Bloedprofeten en welke rol zij in de wereld hebben. Dat en het opduiken van een bepaalde drug zorgt de ondertoon in dit boek voor een onderhuidse spanning.
Ik vind Meg een heel prettig personage. Ze heeft mijn leeftijd en gedraagt zich daar ook naar, maar is ook nog een beetje naief wat ik in mezelf herken. Wel had ik echt de indruk dat haar stem minder aanwezig is in dit deel; Simon lijkt de show vooral te stelen. Zijn gedachtegang en de problemen waar hij tegenaan loopt vond ik erg prettig omschreven.
Voor ik het wist had ik dit boek uit. Ik had niet het gevoel dat ik in een achtbaan had gezeten, het voelde meer aan als een plezierig boottochtje waarbij er in de omgeving veel valt te zien. Dit is het soort boek waar ik van hou; een constante kwaliteit en een wereld die volledig uitgewerkt is. Van mij hoeft een boek niet vol zitten met spannende gebeurtenissen die ergens heel onwaarschijnlijk zijn. Nee, een reeks gebeurtenissen waarbij er echt een probleem wordt aangepakt en er voldoende wordt uitgelegd, dat maakt een verhaal boeiend. Dit is zo’n boek dat je wil herlezen om meer details op te kunnen vissen; een verhaal wat nooit saai zal worden.
Ik vond Zwarte veren weer een topper. De rust die dit boek mij bracht was precies wat ik nodig had. Dit is precies wat urban zou moeten zijn; een boek waarin het fantasy element goed verweven is met de bestaande wereld. Tevens vind ik het een dikke plus dat de focus niet ligt op romantiek, maar er wel een hint naar is. Love it! ik kan niet wachten om te weten hoe het verder zal gaan met al die toffe personages en verschillende Anderen.
Zwarte veren zorgde er bij mij ook voor dat ik een nog groter fan werd. Hopelijk komt het derde deel snel uit want daar ben ik erg benieuwd naar.