Ziel van het Zwaard door Julie Kagawa Ook door deze auteur: De IJzerkoning
Serie: Schaduw van de Vos #2
Andere boeken in deze serie: Schaduw van de Vos
Uitgever: Harper Collins | Juni 2019
Genres: Young Adult, Fantasy
Aantal pagina's: 416
ISBN: 9789402703689
Uitgave: Paperback
Goodreads
Eens in de duizend jaar, wanneer een nieuw tijdperk aanbreekt, krijgt degene die op dat moment eigenaar is van een geheimzinnige perkamentrol een geweldige kans. Hij of zij kan de grote Kami-draak aanroepen en een wens doen. De nieuwe tijd is bijna daar, en boze krachten zijn eropuit om de rol in handen te krijgen.
Tot nu toe is het de zestienjarige Yumeko gelukt de drakenrol uit handen van de vijand te houden. Ze is al een eind op weg om haar stukje van de rol naar de tempel te brengen, waar het veilig is.
Maar dan dient zich een nieuwe vijand aan: een levensgevaarlijke demon, die eeuwenlang gevangen zat in een vervloekt zwaard, is ontsnapt en heeft bezit genomen van Kage, de jongen die had beloofd haar te beschermen...
Ik ben al fan van Julie Kagawa sinds het eerste uur: haar werelden vond ik zo tof vormgegeven, dat ik er geen genoeg van kon krijgen. Toch viel de Talon-saga me tegen. Hopelijk bevielen haar boeken over de Kitsune (waar ze al jaren over wilde schrijven) me weer beter. Helaas had ik wat moeite met het eerste deel, Schaduw van de Vos. Dit hield me echter niet tegen om het tweede deel, Ziel van het Zwaard, te proberen. Misschien zou dit namelijk het moment zijn waarop de serie mij compleet in zijn greep zou krijgen?
Yumeko, een half kitsune (een vos), is samen met haar vrienden onderweg naar de tempel. Zij heeft een deel van de drakenrol bij zich, die ze wanhopig uit de handen van de vijanden te houden. Met de complete drakenrol kan namelijk eens in de duizend jaar de grote Kami-draak oproepen en een wens doen. Wie wil dit nou niet? Helaas is de grootste vijand van Yumeko de levensgevaarlijke demon die eeuwenlang gevangen zat in een vervloekt zwaard en nu bezit heeft genomen van haar vriend Kage.
Hoewel ik dol ben op Japan en de Japanse mythologie ontzettend interessant vind, lukt het Julie Kagawa toch niet helemaal om me te overtuigen. Het boek zit vol met mythologie en bijzondere wezens, bijna te vol. De Japanse termen, wezens en gezegden vliegen je om de oren. Ik begon me daar aan te storen, want hoewel ik heus wel wat woorden ken (thanks anime) en je veel uit de context kan halen, leek het boek soms meer Japans dan Nederlands. Als je daar niet in thuis bent, kan het je echt duizelen voor de ogen. Ik denk ook niet dat het verhaal al die Japanse termen nodig heeft om duidelijk over te komen.
Ik weet dat Julie van Japan houdt en ik snap dat ze dat wil uiten, maar het is niet nodig om het er zo dik bovenop te leggen. Het haalde mij constant uit het verhaal, terwijl ik zelden wat (achterin) hoefde op te zoeken. Het voelde overbodig.
Het verhaal zelf is vlot en gaat een leuke richting op. Op sommige vlakken is het boek zelfs spannend te noemen. Helaas vind ik de personages nogal vlak blijven en voelt het verhaal een beetje gehaast. Er wordt ook afgewisseld tussen verschillende perspectieven waarbij ik me af en toe afvroeg wat de toegevoegde waarde was. Aan de andere kant waren die zij-avonturen misschien ook wel nodig om de personages in ieder geval iets uit te diepen.
Alles komt samen op het einde, waarbij het ook oprecht spannend en meeslepend wordt. Dit was voor mij het beste gedeelte van het boek.
Ziel van het zwaard neemt je mee de mythische wereld van Japan in.
Hou je van anime en wil je meer lezen over de wereld van Japanse mythologie, dan zal deze serie misschien wel wat voor je zijn. Helaas stoorde ik me zelf aan een aantal zaken in Ziel van het zwaard – waaronder het veelvuldig gebruik van de Japanse taal – waardoor ik niet helemaal van het verhaal kon genieten. Het lukte me namelijk niet helemaal om in het verhaal te komen. Het was een aardig boek, maar haar eerdere werk deed me meer! Gelukkig ligt de focus in dit boek veeeeel minder op romantiek: dat is dan wel een plus. En nu heb ik zin om Memoirs of a Geisha voor de 80ste keer te kijken.
Geef een reactie