Unplugged (The Wired #1) – Donna Freitas

Unplugged door Donna Freitas
Serie: The Wired #1
Uitgever: Blossom Books | Juli 2016
Genres: Young Adult, Sciencefiction
Aantal pagina's: 399
ISBN: 9789020678918
Uitgave: Hardcover
Goodreads

Wil jij nooit dat het leven weer… 100% echt is?

Skye leeft in de Appwereld; een extravagante, online versie van de echte wereld. Ze werd meer dan tien jaar geleden door haar familie ingeplugd om zo in de virtuele wereld te kunnen leven. Ze hoopten voor haar op een betere toekomst maar Skye is een nobody. Een zestienjarige virtuele wees zonder geld voor dure downloads en exclusieve apps die van haar digitale personage iets bijzonders kunnen maken.

Al haar hoop is gevestigd op het moment dat ze eenmalig mag uitpluggen en haar familie in de echte wereld weer kan omhelzen. Maar dan worden de grenzen tussen de twee werelden gesloten en zit Skye gevangen. Ze zal haar moeder nooit meer zien, de zon niet op haar huid voelen, niet weten hoe het is om weer echt eten te proeven. Skye riskeert haar leven om terug te keren –maar komt er dan achter dat de realiteit veel duisterder is dan ze zich herinnerde.

Al sinds ik van Unplugged gehoord had, was ik ontzettend benieuwd naar dit boek. Zo benieuwd, dat ik in samenwerking met Blossom Books zelf #Unplugged ging! En dat ga ik zeker vaker doen. Waar ik vooral benieuwd naar was in het boek, was in hoeverre het digitale leven de mensheid had veranderd. Ik verwachtte naast een spannend en vlot verhaal ook een psychologische onderlaag. Tja, dat krijg je met zo’n schrijfster. Dat schept verwachtingen.

Unplugged gaat over het meisje Skye. Ze wordt bijna 17 en dat betekent dat ze bijna uit mag pluggen om haar familie eindelijk weer eens te zien. Skye is namelijk een Solo: ze is niet samen met haar familie ingeplugd, maar alleen. Ze heeft een adoptiefamilie die voor haar zorgt. Maar dan worden de grenzen gesloten en vervliegt al haar hoop. Ze neemt een kans aan om illegaal uit te pluggen.. Maar de wereld zoals ze zich dacht te herinneren is er niet meer.

We beginnen Unpulgged in de appwereld, waar we kennis maken met Skye. Eigenlijk kon ik me maar weinig met haar identificeren. Ze voelde nep, wat misschien ook wel kan kloppen. Kinderen die opgroeien in een neppe wereld, zullen die wel een karakter vormen? Zullen die uiteindelijk wel voldoende bagage meekrijgen om zich te vormen als mens? Als alles maar wordt bepaald door anderen, in hoeverre leef je je eigen leven dan? Het is meteen duidelijk Unplugged zet je aan het denken! Toch voelt het hele boek als een inleiding.

Pas laat in het boek gebeurt er echt wat en ik bleef maar wachten op spanning en sensatie. Misschien kwam het omdat Skye me weinig deed, de gebeurtenissen raakte mij in ieder geval niet zo. Tegen het einde wordt het boek wel oprecht spannend… Maar is dit wel voldoende voor een eerste boek? Ik vond het boek oprecht mooi geschreven, maar soms had ik het gevoel dat er dingen weg geschaafd die van dit verhaal een mooi verhaal maakte. Nu leken een aantal dingen ontzettend uit de lucht gegrepen en veel minder intens. Ik had graag een duidelijker verschil gezien tussen de echte en de digitale wereld, vooral op zintuiglijk niveau. Ik vond dit verschil nu te vaag. Sowieso miste ik in de appwereld soms een visueel aspect. In mijn hoofd zag het eruit als een heel overdreven kleurrijke wereld, die stiekem toch heel grauw en leeg is. Ik denk dat het mogelijk was geweest dit nog beter te omschrijven.

Nog even terugkerend naar Skye; het werd er naarmate het verhaal spannender werd niet beter op. Ik vind haar geen uitgesproken persoonlijkheid hebben. Misschien komt dit nog (ze moet zich nog ontwikkelen). Voor nu is ze het zoveelste (mooie) gezicht van een revolutie zonder dat ze er zelf voor gekozen heeft. Ze wordt zonder pardon naar voren geschoven en ik had liever gezien dat er wat meer pit in deze meid zat.

Tot slot vind ik het heel moeilijk om te bepalen waarom de echte wereld nou zo verschrikkelijk is dat mensen willen inpluggen. Het is een dystopisch verhaal (zegt men), maar daar merkte ik voor mijn gevoel te weinig van. Zoals ik al zei; het verschil tussen echt en nep had wat mij betreft wel wat aangedikt mogen worden.

Unplugged speelt met echt en nep en de keuze die mensen hebben om het leven zelf in te vullen. Donna Freitas speelt met vragen waar de mensheid zich al tijden mee bezig houdt.

Ondanks dat Unplugged echt aanvoelt als een inleiding tot iets veel groters, heb ik wel genoten van het verhaal. Donna Freitas heeft heel subtiel heel filosofische lagen toegevoegd aan het verhaal die echt aan het denken zetten. Het leest tevens lekker weg en wordt op den duur ook echt spannend. Het is tot nu nog geen hoogvlieger, maar die potentie is er wel.