Ook door deze auteur: Throne of Glass
Serie: Throne of Glass #6
Andere boeken in deze serie: Throne of Glass
Uitgever: Bloomsbury | September 2017
Genres: Young Adult, Fantasy
Aantal pagina's: 660
ISBN: 9781408887974
Uitgave: Paperback
Goodreads
In the next installment of the New York Times bestselling Throne of Glass series, follow Chaol on his sweeping journey to a distant empire.
Chaol Westfall has always defined himself by his unwavering loyalty, his strength, and his position as the Captain of the Guard. But all of that has changed since the glass castle shattered, since his men were slaughtered, since the King of Adarlan spared him from a killing blow, but left his body broken.
His only shot at recovery lies with the legendary healers of the Torre Cesme in Antica—the stronghold of the southern continent's mighty empire. And with war looming over Dorian and Aelin back home, their survival might lie with Chaol and Nesryn convincing its rulers to ally with them.
But what they discover in Antica will change them both—and be more vital to saving Erilea than they could have imagined.
Ondanks dat ik Sarah J. Maas’ werk fantastisch vind, ben ik toch altijd een beetje bang; bang dat mijn verwachtingen te hoog zijn, maar ook bang dat mijn hart uit mijn borstkast wordt gerukt en ik vervolgens minstens een jaar moet wachten op het vervolg. Boeken kunnen pijnlijke dingen zijn, jongens en meisjes. Onlangs herlas ik deel vijf van de serie in het Nederlands en toen besloot ik dat het ook tijd was om te beginnen aan Tower of Dawn. Ik was helemaal klaar voor een emotionele achtbaan.
Chaol en de nieuwe kapitein van de koning, Nesryn, vertrekken naar Antica, waar zijn enige kans op genezing ligt. De helers van de Torre Cesme zijn namelijk legendarisch en als er iemand in de wereld is die hem kan helpen, zijn zij het wel. In dit boek maak je Chaol’s herstel mee om weer te kunnen lopen. Hij wordt geholpen door de heler Yrene, een van de beste helers van het zuidelijke empire.
Dat is even kort samengevat waar Tower of Dawn over gaat. Maar kort is dit boek niet, het heeft weer meer dan 600 pagina’s en eerlijk? Dat had het verhaal ABSOLUUT niet nodig. In sommige gevallen is het heerlijk om meer te kunnen lezen over je favoriete serie, maar in dit geval denk ik dat Sarah J Maas de plank heeft misgeslagen. Dit boek was namelijk bedoeld als novelle en is uitgegroeid tot iets gigantisch. Terwijl de plot in vergelijking met haar andere boeken echt een stuk dunner is. In dit geval was less, more geweest. En ik vind het jammer, heel jammer, want ik had graag gezien hoe Sarah dit verhaal had verteld zonder weer uitvoerig te zijn in al haar beschrijvingen.
Dit neemt niet weg dat ik Tower of Dawn een heerlijk boek vond. Ik heb er absoluut van genoten, maar alles is zo uitgebreid. De beschrijvingen zijn soms zo langdradig of zo herhalend; het is niet nodig. Je weet al vrij snel waar het verhaal heen zal gaan en iedereen blijft maar om elkaar heen draaien. Dit vond ik tegenvallen, ondanks dat ik Sarah’s taalgebruik echt weer prachtig vond.
Oke, ik behoor dus tot het kamp dat Chaol nooit irritant of stom heeft gevonden. Ik vond hem een prima gozer en ik gunde hem wel een tof leven. Het was fijn om te zien dat hij enigszins hersteld in dit boek, want ik denk dat hij echt nodig is in de ontknoping. Hij is zo’n steun voor Dorian, en zo’n pilaar van loyaliteit. Ook Aelin zal hem nodig hebben. Wat ik dan ook erg interessant vond aan dit boek is dat je echt een kijkje in Chaol’s gedachtegang krijgt; hoe hij over Dorian denkt, over Aelin en de hele situatie. Dat trok me enorm.
Wat me ook een beetje tegenviel is de romantiek. Die zag ik echt vanaf de eerste ontmoeting aankomen en tja… het is een beetje zoals meestal in Sarah’s boeken. Waar ik in de eerste Throne of Glass boeken juist zo blij was dat Celeana niet meteen een vaste romantic interest had, merk ik dat bij haar nieuwere boeken alles heel snel gaat. Het wordt daardoor een beetje voorspelbaar.
De eerste helft van het boek vond ik relatief weinig actie bevatten; daarom denk ik echt dat dit boek de helft korter had kunnen zijn. De laatste helft was wel tof, met meer informatie over de Varg en Meave. Daar hield ik van en maakte het boek ook echt boeiend en tof.
Tower of Dawn is zoals we van Sarah J Maas gewend zijn; groots, veel en met een wending waar je eigenlijk niet op zit te wachten maar toch heb je het nodig.
Ik ben van mening dat Tower of Dawn veel te lang was. Hoewel het boek daadwerkelijk wat toevoegt aan de serie, had het van mij zeker de helft korter gemogen. De beschrijvingen waren te lang of te herhalend en de eerste helft van het boek is zo kalm dat het bijna saai te noemen is in vergelijking met al haar andere boeken. Pas op de tweede helft van het boek komt het echt tot leven. Wel vond ik het interessant om de tijd en ruimte te krijgen om Chaol’s gedachten te leren kennen.
Geef een reactie