Piper Perish – Kayla Cagan

Piper Perish door Kayla Cagan
Illustrator: Emmy van Ruijven
Ook door deze auteur: Art Boss
Uitgever: Van Goor | April 2017
Genres: Young Adult, Contemporary
Aantal pagina's: 368
ISBN: 9789000350261
Uitgave: Paperback
Goodreads

Scholier Piper Perish is geobsedeerd door kunst, Andy Warhol en New York City. Haar motto is: 'Wat zou Andy doen?' Piper en haar twee beste vrienden - Etsy-handelaar Kit en Pipers designervriendje Enzo - kunnen niet wachten tot ze Houston kunnen verlaten. Ze hebben een pact gesloten samen naar de NYC art scene te gaan na hun eindexamen, maar hun 'fifteen minutes of fame' klappen al in elkaar voor ze begonnen zijn.

Misschien is het heel vreemd om een boek op mijn blog te bespreken waar ik zo veel betrokken was bij het proces. Maar ik vond het boek zelf echt een aanrader en ik heb het immers ook gewoon gelezen. Ik heb het dan natuurlijk over Piper Perish van Kayla Cagan. Dit boek verscheen in maart in het Engels en verschijnt over enkele dagen op de Nederlandse markt. En wat tof is? Dit boek is daadwerkelijk anders dan de Engelse uitgave. Niet alleen heb ik het boek mogen voorzien van een andere omslag, ik heb ook alle binnenwerkillustraties mogen maken. Say what!?

Ik wist al een tijdje dat dit boek er aan zat te komen en ergens wat ik een beetje jaloers; ik hoopte ook ooit een echte young adult te mogen illustreren. Het was tijdens mijn huwelijksreis dat ik een mailtje kreeg van uitgeverij Best of YA of ik dit boek misschien wilde illustreren. WAT!? Duh! Ik mocht de digitale ARC lezen en hand daarvan zou ik bepalen of ik met het boek aan de slag wilde gaan. En voor ik op de helft was, was ik hopeloos verliefd geworden op het verhaal van Piper. Ik ben geen contemporary fan, maar Piper Perish wist mij ontzettend te verrassen en in te palmen. Het voelde als een enorme eer om de Amerikaanse illustraties te vervangen voor mijn eigen werk. En nu heb ik het boek in mijn bezit en kan ik wel janken van geluk. Hij is zo veel mooier geworden dan ik had gedroomd!

Piper Perish gaat over de bovenbouwer Piper. Ze heeft twee beste vrienden en met haar beste vriendin heeft ze afgesproken dat ze samen naar de kunstacademie van New York zullen gaan. Ze kunnen niet wachten om uit het gat waarin ze wonen te vertrekken, want beide meiden zijn geobsedeerd met kunst. Nu nog even toelating doen. Maar voor het schooljaar voorbij is, klapt alles in elkaar en is die hunkering naar de Big Apple verder uit hun bereik dan ooit.

Direct nadat ik het boek uit had, appte ik de uitgever dat ik Piper super graag wilde vormgeven en maakte ik ook direct aantekeningen voor mijn recensie – voor als het boek uit zou zijn. En nu is het eindelijk zo ver. En stiekem kan ik niet wachten om het boek in het Nederlands te gaan herlezen. Elke krabbel, elke tekening – eigenlijk alles wat geen letter is – heb ik gemaakt en dus voelt Piper een deel van mij. En dat had ik tijdens het lezen al.

De weg naar de kunstacademie gaat vaak niet over rozen; je loopt tegen onbegrip van je omgeving aan (‘daar verdien je toch geen geld mee, of ‘daar vind je later geen baan in’) en het financiele plaatje is ook altijd een dingetje. Kunstacademies in Nederland zijn vaak even duur als regulier HBO onderwijs, maar je komt er pas achter hoe duur papier, verf en potloden zijn als je elke dag naar het academiewinkeltje moet. Piper’s struggles voelden dan ook super herkenbaar en ik kon me daardoor perfect in haar inleven tijdens het lezen. Haar twijfels, haar frustraties, haar enthousiasme, het was als een klein vlammetje binnenin mijzelf.

Natuurlijk bevat het boek de nodige dramatiek, maar die vond ik eigenlijk wel prettig. En realistisch. Het boek bevat drama, maar ook voldoende humor om het grappig te houden. De manier waarop Piper haar vriendengroep beschrijft (het is een dagboek), maakt het dat ik ook wel zo’n groep zou willen hebben. Piper’s vrienden zijn stuk voor stuk fantastisch, inspirerend en voelen ontzettend echt aan.

Vooral de manier waarop Kayla Piper’s gedachtengang heeft neergezet vond ik overtuigend; het was heel erg hoe tieners denken en doen. Hun enthousiasme, hun bevlogenheid en hun impulsieve gedrag kwam goed tot uiting. Daarnaast was het ook nog eens heel goed geschreven.

Piper’s emoties, frustraties en doorzettingsvermogen. Had ik dit boek maar kunnen lezen toen ik zelf naar de academie ging. Ik was ook graag zo uitgesproken geweest vroeger. Piper is vreemd, cool, geobsedeerd door een kunstenaar en weet later haar eigen stem te vinden. En dat is voor mij net zo inspirerend als de verwijzingen naar kunstenaars in dit boek. Zij weet haar vreemdheid eigen te maken om zo geaccepteerd te worden. En laten wij alsjeblieft meer respect hebben voor mensen die de wereld vormgeven. Want de manier waarop zij naar de wereld kijken (Piper beschrijft alles als een kunstenaar) maakt alles net een tikje mooier.

Kayla Cagan bracht Piper Perish tot leven en het feit dat ik Piper’s werk mocht maken was een droom die uit kwam.

Ik vond het superjammer dat ik Piper Perish uit had en ik hoop van harte dat er een vervolg gaat komen. Zelden heb ik zo genoten van een contemporary en kwam een hoofdpersoon zo dicht bij mijzelf. Een dikke aanrader voor iedereen die soms een beetje buiten de boot valt, voor iedereen die graag mooie dingen maakt en voor iedereen die vecht tegen tegenslagen. Hup, naar die boekhandel en scoren dit prachtige boek.

#megatrots.