De Overlevenden (The Darkest Minds #1) – Alexandra Bracken

De overlevenden door Alexandra Bracken
Ook door deze auteur: The Darkest Minds
Serie: The Darkest Minds #1
Andere boeken in deze serie: The Darkest Minds
Uitgever: Karakter Uitgevers | November 2017
Genres: Young Adult, Sciencefiction, Dystopia, Fantasy
Aantal pagina's: 415
ISBN: 9789045209289
Uitgave: Paperback
Goodreads

Als het einddoel van de reis in zicht is en dromen bereikbaar lijken, wordt Ruby geconfronteerd met een verschrikkelijke keuze waardoor ze haar enige kans op een normaal leven zal moeten opgeven...

Als Ruby op haar tiende verjaardag wakker wordt, is iets in haar anders dan de dag ervoor. De verandering zorgt ervoor dat Ruby naar Thurmond, een zwaarbewaakt heropvoedingskamp wordt gestuurd. Ze heeft weliswaar de mysterieuze ziekte overleefd die als een epidemie onder de jongeren van Amerika rondwaarde, maar ze heeft er iets angstaanjagends voor in de plaats gekregen: bovennatuurlijke krachten die oncontroleerbaar zijn. Als Ruby zestien is, behoort ze tot de gevaarlijkste tieners in het land.

Wanneer de waarheid over haar nieuwverworven kwaliteiten naar buiten komt, weet Ruby op het nippertje uit Thurmond te ontsnappen. Ze sluit zich aan bij een groep tieners die uit hun eigen, gelijksoortige kamp zijn ontsnapt: Zu, een jong meisje dat door haar verleden wordt achtervolgd; Chubs, een afstandelijke genie; en Liam, hun onverschrokken leider, die direct valt voor Ruby. Maar hoe graag ze ook samen met hem een leven zou willen opbouwen, Ruby kan het risico niet lopen om hem te dichtbij te laten komen. Niet na wat er met haar ouders is gebeurd...

Toen Karakter aangaf de The Darkest Minds-serie te gaan vertalen was ik ergens wel verbaasd. Het is immers een wat oudere serie en toen ik deel één las in 2015. Nu verschijnen de boeken dus op de Nederlandse markt en was ik ergens wel benieuwd; zou dit boek me beter bevallen in het Nederlands? Ik was best positief in mijn eerdere recensie, maar achteraf trok het boek me toch niet zo veel als ik eerst dacht. Wellicht dat het herlezen in mijn eigen taal beter zou bevallen. Ik mocht De Overlevenden lezen en dit heb ik natuurlijk meteen aangegrepen.

Sinds haar tiende zit Ruby in een soort heropvoedingskamp voor kinderen met bepaalde gaven. Ruby heeft gevaarlijke gaven die ze nog niet onder controle heeft en dat kan haar haar leven kosten. Als ze 16 is weet ze te ontsnappen en probeert ze samen met een aantal andere tieners te overleven.

Het idee van De Overlevenden vind ik nog steeds ontzettend tof; kinderen die bizarre gaven ontwikkelen en daardoor naar een soort van heropvoedingskamp moeten. Het ontwikkelen van krachten door het overleven van een ziekte is natuurlijk niet nieuw, The young elites werkt met hetzelfde concept. Ik hou van dat concept, omdat het tot de verbeelding spreekt en mogelijkheden biedt. Helaas wist de uitwerking mij ook ditmaal niet te overtuigen.

De eerste helft van het boek vond ik prima lezen en ik had hoge verwachtingen. Ik kon me inleven in Ruby en ik zag de situaties goed voor me. Het las lekker vlot en eigenlijk had ik er weinig op aan te merken. Maar toen was mijn treinreis voorbij en moest ik er opnieuw inkomen. En toen ging het helemaal mis. De laatste helft van het boek was voor mij echt een hele worsteling. Ik vond het verhaal voorspelbaar worden en eigenlijk een beetje saai. En die laatste 100 pagina’s? Een ware strijd. Zo jammer. En toen ik mijn vorige recensie herlas, merkte ik dat ik destijds precies hetzelfde had.

Conclusie; het is gewoon echt niet mijn boek.

Ik heb het geprobeerd, eerlijk waar. Ik had zo gehoopt dat de Nederlandse editie beter bij mijn leesbeleving zou passen. Hoewel ik heel positief begon, was het einde echt een worsteling voor mij. Dat ligt niet aan de vertaling, maar echt aan het boek zelf.

De overlevenden had een super begin; een fantastisch personage, lekker vlot.. Maar het einde was voor mij een worsteling.

Ontzettend veel mensen zijn heel erg enthousiast over De overlevenden, maar wederom greep het me niet helemaal. Ik merk gewoon dat de schrijfstijl van Alexandra Bracken me niet helemaal bevalt en dat ik haar concepten wel heel tof vind, maar de uitwerking mij gewoon niet zo enorm ligt. Daarom was De overlevenden aan de ene kant (de eerste helft) een fijn boek, maar was de tweede helft voor mij zo nu en dan een echte worsteling.