Ook door deze auteur: Solitaire
Uitgever: Harper Collins | Juli 2020
Genres: Contemporary, Young Adult
Aantal pagina's: 435
ISBN: 9780008244125
Uitgave: Paperback
Goodreads
The fourth novel from the phenomenally talented Alice Oseman – one of the most authentic and talked-about voices in contemporary YA.
It was all sinking in. I’d never had a crush on anyone. No boys, no girls, not a single person I had ever met. What did that mean?
Georgia has never been in love, never kissed anyone, never even had a crush – but as a fanfic-obsessed romantic she’s sure she’ll find her person one day.
As she starts university with her best friends, Pip and Jason, in a whole new town far from home, Georgia’s ready to find romance, and with her outgoing roommate on her side and a place in the Shakespeare Society, her ‘teenage dream’ is in sight.
But when her romance plan wreaks havoc amongst her friends, Georgia ends up in her own comedy of errors, and she starts to question why love seems so easy for other people but not for her. With new terms thrown at her – asexual, aromantic – Georgia is more uncertain about her feelings than ever.
Is she destined to remain loveless? Or has she been looking for the wrong thing all along?
This wise, warm and witty story of identity and self-acceptance sees Alice Oseman on towering form as Georgia and her friends discover that true love isn’t limited to romance.
Ik wil alle boeken van Alice Oseman lezen. There, i said it. Ze weten me stuk voor stuk aan te grijpen, met hun realistische tienerdrama en fantastisch uitgewerkte diversiteit. Ik geniet er keer op keer van. En dus keek ik ook uit naar Loveless. En Loveless werd misschien – naast Heartstopper – mijn favoriet van alle boeken.
In Loveless vertrekt Georgia samen met haar beste vrienden naar de universiteit. Ze krijgt – in tegenstelling tot vrijwel iedereen – een huisgenoot toegewezen. En als de ietswat verlegen Georgia daar al niet genoeg over te stressen heeft, speelt er meer. Ze is nog nooit verliefd geweest, heeft nog nooit gezoend. Ze voelt zich nogal afwijken van de rest en gaat op zoek naar de romantiek waar ze zo graag voer leest in fanfics. En laat dat plan nou net meer drama veroorzaken dan in de Shakespeare stukken waar ze in speelt…
Loveless zoog me mee in de avonturen van Georgia. Het voelde alsof ik zelf ook een onderdeel van de vriendengroep was geworden en ze stuk voor stuk leerde kennen. Dat vond ik fantastisch. Zelf ben ik nooit naar de universiteit gegaan en heb ik nooit echt op kamers gewoond (achteraf heb ik daar wel spijt van) en middels boeken als Loveless krijg ik toch een beetje de indruk hoe dat moet zijn.
Ik genoot van Georgia. Ja, ze is wat awkward en maakt domme keuzes, maar ze voelde voor mij heel echt. Haar zoektocht naar romantiek en vooral naar zichzelf vond ik erg indrukwekkend. Ik ben zelf ook geen romanticus. Waar mijn klasgenootjes vroeger een soort constante vorm van verliefdheid hadden, had ik dat helemaal niet. Ik herkende mezelf dus een beetje in haar. Ze werd me dierbaar. Haar vrienden werden me dierbaar. Ik wilde niet meer dat het boek zou eindigen, omdat ik dan niet meer in hun wereld zou zitten. Dat vond ik behoorlijk confronterend, omdat ik me juist zo welkom voelde in dit boek.
Ik denk dat Alice Oseman in Georgia en haar onzekerheden heel veel snaren raakt. Het is zo makkelijk om iets als vanzelfsprekend te zien zonder er bij stil te staan dat anderen iets compleet anders ervaren. Alleen die gedachte alleen al vond ik prachtig en indrukwekkend.
Daarnaast vond ik Georgia gewoon een fijn personage. Ze leest graag fanfic, is een slimme meid, voelt zich niet geroepen om constant met een hele groep te zijn. Hierdoor werd het verhaal niet te groots en kon de focus liggen op de avonturen van haar en haar vrienden. Vriendschap speelt een grote rol en vooral ook dat houden van je vrienden soms meer waard kan zijn dan wat dan ook in de wereld.
Het enige punt van kritiek dat ik zou kunnen bedenken is dat het soms een beetje te zwart/wit kon zijn en dat bepaalde misverstanden het plot teveel droegen. Aan de andere kant leerde het veel over mezelf, dat ik mezelf naast biseksueel ook identificeer als demiromantic bijvoorbeeld. En dat vind ik erg waardevol.
Loveless, ga het lezen. Het is mooi.
Geef een reactie