Lotsbestemming door Cate Tiernan Ook door deze auteur: Boek der Schaduwen
Serie: Wicca #14
Andere boeken in deze serie: Boek der Schaduwen
Uitgever: Boekerij | 2005
Genres: Young Adult, Fantasy, Bovennatuurlijk
Aantal pagina's: 219
ISBN: 9789022543160
Uitgave: Paperback
Goodreads
Ik dacht dat het ergste achter me lag.
Mijn carrière als Zoeker is voorbij.
Maar er hangt me iets boven het hoofd; iets uit het verleden. De weg die ik moet gaan is onzeker.
Ik dank de Godin dat ik Hunter heb.
Maar Morgan zal altijd naast me staan...
Samen kunnen wij iedere vijand aan.
Ik moet mijn toekomst alleen onder ogen zien.
Ik voel een leegte aankomen nu ik het een na laatste boek van de Wiccaserie heb uitgelezen. Want ik heb zulke gemengde gevoelens bij Lotsbestemming. Aan de ene kant merk ik dat sommige dingen nu vergezocht worden en dat het verhaal van Hunter en Morgan bijna verteld is, maar aan de andere kant weet ik dat er nog zo veel meer zou zijn voor hen om te leren. Het is allemaal zo snel gegaan. Had het niet langzamer gekund? Ik wil gewoon nog geen afscheid nemen.
Lotsbestemming wisselt af tussen Hunter en Morgan. Beiden hebben nog een laatste overwinning te behalen. Hunter is geen jager voor de raad meer, maar wordt wel gevraagd onderzoek te doen naar zwarte magie in een coven en Morgan moet zien om te gaan met nachtmerries over Cal. Ja, ook die beste jongen komt nog even in beeld. Daarnaast krijgt Morgan een uitnodiging om naar Schotland te gaan en om daar een echte heksenopleiding te volgen.
Prima verhaal, maar niet echt de climax waar ik op hoopte, eigenlijk. De grote badguy is al een paar delen verslagen en dit voelde meer als een tussen verhaal dan als een boek wat eigenlijk het einde is van het verhaal van Morgan en Hunter. Gek. Tijdens het lezen vond ik het weer heel erg leuk, maar nu, een paar dagen later tijdens het schrijven van dit stuk, voel ik een soort gemis. Ik had er toch wel meer van verwacht, ofzo. Ik vond het te veel van hetzelfde en miste de cover. Ik vind het lastig mijn gevoel onder woorden te brengen, omdat ik het gevoel heb dat nog niet alles is afgerond. Nu weet ik dat er natuurlijk nog een deel is. Maar jullie snappen vast wel wat ik bedoel. Ik mis de magie die de allereerste paar delen bevatte. Het nieuwige. Het pure. De onschuld? Misschien ook wel het gevaar.
Maar vond ik dit boek dan slecht? Ook niet. Want de meeste personages die er gedurende de serie toe hebben gedaan, zijn teruggekomen. Sommige verhaallijnen zijn afgesloten, anderen nog niet. Ik zal door moeten lezen wil ik weten met welk gevoel ik deze serie echt ga afsluiten.
De wicca serie is een serie van 15 delen, maar het voelt niet als te veel. Misschien eerder zelfs als te weinig. Helaas mis ik wel een soort climax in Lotsbestemming, dat voor een bevredigend gevoel had moeten zorgen. Tegen het einde is het boek namelijk nogal voor de hand liggend. Alles komt goed en zoetsappigheid heerst. De magie van wicca speelt niet zo’n hele grote rol in dit verhaal, het is meer het vinden van het juiste pad wat de personages moeten doormaken.
Geef een reactie