Hoe mijn werk me bevalt (na 8 weken)

Dag 1 van een nieuw avontuur: nieuwe docenten kennismakingsdag op mijn nieuwe werk. ??

Een foto die is geplaatst door zonenmaan (@zonenmaan) op 26 Aug 2015 om 10:23 PDT

Terwijl ik dit schrijf, heb ik herfstvakantie. Als dit online komt, mag ik weer bijna aan de slag. Het is zo bijzonder hoe snel die eerste acht weken zijn gegaan.. De eerste periode zit er nu al gewoon op en dat kan ik amper bevatten. Voor je het weet is het kerst en zit ik alweer op de helft. SAY WHAT!?

Voor iedereen die het niet weet: in augustus ben ik afgestudeerd en ik had de mazzel dat ik meteen een baantje vond voor 5 uur in de week. Dit klinkt heel weinig en ergens is dat het ook.. vooral omdat ik er toch bijna 2 hele dagen kwijt aan bed. Ik geef namelijk woensdag het 6^e en 7^e les en op vrijdag het 3^e en het 6^e en 7^e. Niet ideaal.. Maar ik kon het gewoon niet weigeren. Er zijn niet veel vacatures binnen mijn vakgebied en zo veel ervaring had ik als (verkorte) deeltijdstudent niet. Ik zei dus volmondig ja toen ze mij vroegen. Echter is het een flinke trip naar Zetten, waardoor ik veel tijd kwijt ben aan lezen. Ach.. zo lees ik nog eens een boek.

Die eerste paar weken.. die hebben me wel een beetje overweldigd. Ik moest heel erg zoeken naar mijn eigen draai, vooral omdat het weer een heel andere type school is. Het is een heel brede plattelandsschool; alle niveaus en vooral kinderen die een stuk moeten fietsen. Heel wat anders dus dan mijn stagescholen in de stad met vooral havo en vwo. Ik geef les aan mavo en aan kader klassen, wat de omschakeling nog groter maakt. Daarnaast hebben ze hier weer heel andere lokalen, heel andere materialen en weer heel andere methodes waarmee gewerkt wordt. Waar ik op mijn stageschool vorig jaar alles gestructureerd had, was dit ergens een cultuurschok. Waar was ik in beland? Waar was het plan? Nu begint alles een beetje vorm te krijgen en kan ik gelukkig bij iedereen aankloppen als ik het spoor even bijster ben.

Ondanks de cultuurschok en de lange reistijd, vind ik het lesgeven geweldig. Ik ga met veel plezier naar mijn werk, ook al zijn er ook klassen die echt mijn grenzen opzoeken. Twee van de drie klassen zijn sportklassen; leerlingen die dus echt niet gekozen hebben voor tekenen en handvaardigheid, maar het wel moeten volgen. Het is dus aan mij om ze toch te laten werken. En ik hoop dat ik het ze leuk kan laten vinden. Zelf geniet ik er enorm van om hen bezig te zien en toffe dingen te zien maken. Ze zijn onhandig, inventief en zien vaak niet in dat ze toch goed werk leveren. Heerlijk.

Ik blijf leren…. Veel leren. Want het is echt niet zo dat ik alle klassen perfect in de hand heb. Mijn leerlingen zijn druk, luidruchtig en hebben vooral geen zin.. Dat kost op sommige momenten echt heel veel energie. Binnenkort komt mijn coach meekijken en dat vind ik heel spannend, maar ook heel erg nodig. Gelukkig heb ik de ruimte om een voor mij werkbare situatie te gaan creëren. Daar kan ik ontzettend van genieten. Ik heb de indruk dat ik iets toevoeg en dat is prettig. Binnenkort mag ik zelfs een paar dagen invallen op mijn oude stageschool.

Ja, het onderwijs is mijn ding. Men zegt altijd dat mijn ogen beginnen te glimmen als ik over mijn vak spreek. Vooral als ik zelf een draai kan geven aan de opdrachten, zodat de leerlingen het als nuttig gaan ervaren. Daar valt immers nog heel wat winst te behalen.

En wellicht dat ik in de toekomst mijn eigen expertise meer mag gaan toepassen in een bredere vorm. Dat zou zo tof zijn. Kansen krijgen is fantastisch.

Maar dat niet alleen… Het wakkert ook mijn eigen creativiteit aan. Het motiveert mij om ook weer meer te gaan maken. Al weet ik nog niet zo goed wat. Maar dat komt wel.. en geloof me, dan merken jullie dat. Ik wil mijn creativiteit namelijk ook heel graag met jullie delen. Maar wat… dat is natuurlijk de vraag!

Het lijkt mij in ieder geval erg leuk om jullie zo nu en dan op de hoogte te houden van mijn avonturen in het onderwijs… en om af en toe te gaan werken met DIY’s… Als jullie dat tenminste ook zien zitten!