Een hart zo vurig – Brigid Kemmerer

Een hart zo vurig door Brigid Kemmerer
Ook door deze auteur: A curse so dark and lonely
Serie: Vervloekt #2
Andere boeken in deze serie: Een eed zo duivels
Uitgever: Blossom Books | Mei 2021
Genres: Fantasy, Young Adult
Aantal pagina's: 429
ISBN: 9789463492317
Uitgave: Hardcover
Goodreads

Het betoverende vervolg op 'Een vloek zo eenzaam'

Harper heeft de vloek van prins Rhen verbroken, maar dat betekent niet dat het goed gaat in Sinteldaal. Er gaan geruchten dat er een andere erfgenaam is die meer recht heeft op de troon, en dat 'prinses' Harper een bedrieger is. Grey is weggevlucht en draagt een vreselijk geheim met zich mee. Als hij wordt ontdekt door soldaten en met geweld wordt teruggebracht naar IJzerroos, begint zijn loyaliteit langzaam te verschuiven. Hij ontwikkelt een vriendschap met een vijandelijke prinses en moet beslissen of hij de strijd zal aangaan met Rhen voor een kroon die hij nooit heeft gewild.

Met de komst van Brigid Kemmerer naar YALTIVAL én de seriekortingsactie van Blossom Books kon ik het niet laten om Een hart zo vurig aan te schaffen. Ik had me namelijk erg vermaakt met Een vloek zo eenzaam. En hoewel ik wisselende dingen hoorde, is er maar één iemand die kan bepalen of ik een boek leuk vind: ikzelf.

Er gaan geruchten dat er een andere erfgenaam is dan prins Rhen. En nu de vloek verbroken is… Grey is – in tegenstelling tot wat men dacht – niet dood en verstopt zich in een ander koninkrijk. Hij weet meer dan hij zou moeten en als hij wordt opgepakt komt hij voor een groot dilemma te staan. Kiest hij de kant van Rhen of claimt hij de kroon die hij nooit heeft gewild?

Ik weet nog dat ik Grey een ontzettend fascinerend personages vond ik in het eerste boek. Hij boeide me en was mysterieus. Mijn interesse was gewerkt zodra ik hoorde dat deel twee voornamelijk over hem zou gaan. En toch… En toch… Had ik er meer van verwacht.

Ik heb behoorlijk lang over het boek gedaan. Meer dan een week. En hoewel ik het leuk vond, heb ik me echt door bepaalde stukken heen moeten worstelen. Stukken waar geen vaart in zat. Echt, ik zat op 80% van het boek en ik dacht: gaan we nog wat doen of hoe zit het? En dat vind ik echt een domper. Het voelde haast alsof dit boek beter een novelle had kunnen zijn.

Een hart zo vurig was voor mij te traag. De romantiek vond ik niet echt toevoeging hebben voor het verhaal: de personages hadden namelijk genoeg andere argumenten om elkaar te willen helpen. En hoewel ik het andere koninkrijk wel interessant vond, bleef het toch een beetje oppervlakkig ofzo?

Daarnaast miste ik Harper een beetje. Ze was zo’n toffe heldin en opeens had ze nog maar een klein rolletje. Tuurlijk, dit verhaal gaat over Grey. Maar plotwise zijn we amper verder, dus het voelde ergens een beetje nutteloos. Zo jammer. Daarnaast was Rhen ook echt een eikel in dit boek.

Het boek voelde alsof er heel veel in moest, terwijl het uiteindelijk een beetje magertjes aanvoelt. Wat mij betreft had een novelle die écht over Grey ging beter geweest. Toch waren de wendingen op het einde van Een hart zo vurig interessant genoeg om het derde boek ook aan te schaffen. Hopelijk komt de serie daarin tot een bevredigend einde.

Kortom: Een hart zo vurig is traag en de personages hebben geen chemie. Het einde heeft het boek voor mij gered en ervoor gezorgd dat ik de serie toch af wil maken.