De prins van toorn door Kerri Maniscalco Serie: Kingdom of the Wicked #1
Uitgever: Boekerij | Januari 2023
Genres: Fantasy, Young Adult
Aantal pagina's: 363
ISBN: 9789022597606
Uitgave: Hardcover
Source: Recensie-exemplaar
Goodreads
Emilia en haar tweelingzus Vittoria zijn streghe – heksen die in het geheim tussen de mensen leven. Op een avond komt Vittoria niet voor haar dienst in het Siciliaanse restaurant van haar ouders opdagen en besluit Emilia op onderzoek uit te gaan. Het spoor brengt haar naar het plaatselijke klooster, waar ze haar zus dood aantreft, onvoorstelbaar toegetakeld. Verzwolgen door woede en verdriet besluit Emilia de moordenaar van haar zus te vinden en wraak te nemen. Zelfs als dat betekent dat ze de duisterste magie moet gebruiken, die volgens haar familie verboden is.
Dan ontmoet ze Toorn, een van de zeven Prinsen van Zonden uit de hel. Jarenlang heeft Emilia’s grootmoeder haar via sprookjes gewaarschuwd voor deze machtige heersers uit de onderwereld. Maar Toorn beweert dat hij aan Emilia’s kant staat. Ook hij is namelijk op zoek naar de moordenaar die verantwoordelijk is voor zowel de moord op Vittoria als de dood van twee andere vrouwen in Italië. Emilia besluit zijn hulp te accepteren… Voor nu, want als het op de Prinsen van Zonden aankomt, is niets wat het lijkt.
Een van de boeken waar ik dit jaar erg naar uitkeek, was De prins van Toorn van Kerri Maniscalco. Ik had namelijk zo veel goede dingen over dit boek gehoord! Van uitgeverij boekerij kreeg ik een prachtige limited edition en bij de Leesbeesten Leesclub bespraken we het boek. Kon het boek mijn hoge verwachtingen waarmaken?
Emilia en Vattoria zijn heksen. Als Vittoria niet komt opdagen voor haar dienst in het familierestaurant, gaat Emilia op onderzoek uit. Ze treft haar zus dood aan. Vermoord. Gek van verdriet besluit ze op zoek te gaan naar de moordenaar van haar zus. Dat brengt haar op het pad van Toorn. Een van de zeven prinsen van zonden uit de hel. Hij beweert aan haar kant te staan…
Allereerst verwachtte ik smut. Dat kreeg ik niet. Wel seksuele spanning, maar ik voelde het toch niet erg. Zo veel voelde ik namelijk niet voor de personages. En daar baalde ik van, want dit boek had letterlijk alle ingrediënten om helemaal top te zijn.
Het is niet zo dat ik me niet vermaakt heb met De prins van Toorn. Het is alleen… het plaatje werd gewoon niet helemaal goed gevormd in mijn hoofd. In mijn hoofd speelde het af in de moderne tijd, maar dat bleek dus helemaal niet zo te zijn. Hierdoor had ik een beetje kortsluiting.
De proloog begon zo veelbelovend, maar voor mij kwam het gewoon net niet helemaal tot z’n recht. Zo gedroeg Emilia zich als de Vittoria uit de proloog en vond ik bepaalde keuzes die er werden gemaakt niet helemaal passend voor de personages.
Het leverde wel heel interessante gesprekken op tijdens de leesclub. Zoals de rol van de oma en waarom ze zo veel waarschuwde, terwijl ze toch behoorlijk wat kennis leek te hebben.
Er gebeuren ook best wel wat gruwelijke dingen in het boek, maar omdat ik weinig verbondenheid met de personages voelde, deed het me niet zoveel.
Al met al wil ik echt wel verder met de serie, maar bleek De prins van toorn toch niet helemaal wat ik er van verwacht – en gehoopt – had. Ik vond het concept echt supervet, maar de schrijfstijl en ik waren geen vrienden.
Geef een reactie