De laatste slag door Melinda Salisbury Ook door deze auteur: The Sin Eater's Daughter
Serie: The Sin Eater's Daughter #3
Andere boeken in deze serie: The Sin Eater's Daughter
Uitgever: Clavis | Oktober 2018
Genres: Young Adult, Fantasy
Aantal pagina's: 431
ISBN: 9789044830224
Uitgave: Hardcover
Goodreads
Het laatste deel in de historische fantasytrilogie. Laat je betoveren, met deze must read voor young adults.
Het is tijd voor de laatste strijd. De Slapende Prins vergroot zijn greep op Lormere en Regellan. Het haveloze groepje rebellen dat probeert hem te verslaan, wordt alsmaar wanhopiger. Twylla en Errin zijn ondertussen van elkaar gescheiden, maar weten allebei dat hun tijd begint te dringen. De spanning groeit, en Aurek zal alles op alles zetten om zijn positie op de troon te handhaven. Kunnen de twee meisjes elkaar vinden om de toekomst van het koninkrijk te redden?
Ik hou er van om zo nu en dan een boek te herlezen, maar dan in een andere taal. Met de vertalingen van Clavis waren we de afgelopen jaren ook in staat de boeken van Melinda Salisbury in het Nederlands te lezen en in het najaar van 2018 verscheen daar dan ook het laatste deel van de trilogie: De laatste slag. Deze serie, een enorme aanraders voor liefhebbers van toegankelijke historische fantasy, komt hiermee tot een zinderend spannend einde.
Twylla en Errin hebben maar één doel; de Slapende Prins uitschakelen. Maar dat is niet zo makkelijk; de meiden zijn van elkaar gescheiden en Errin is zelfs in handen van de kwaadaardige prins beland. Ze maken zich klaar voor de eindstrijd, maar die komt veel te snel dichterbij.
De laatste slag is een heel prettige ervaring voor mij geweest wat betreft herlezen. Hoewel ik de titel jammer vond, wist ik nog dat ik erg genoot van de Engelse versie en dus vloog ik door de vertaling heen. Details die ik was vergeten kwamen meteen weer opborrelen en ik zat er snel weer in, ook al was het al een tijdje terug dat ik de andere boeken las.
Ik vind het fijn dat de hoofdpersonages uit beide boeken (Twylla in deel één en Errin in boek twee) terugkomen en hun verhaal vertellen. De verhalen komen goed samen en de keuzes van de auteur om de trilogie zo op te bouwen is logisch. Beide meiden hebben hun eigen point of view en komen voldoende aan bod. Ook al weet je natuurlijk dat Twylla de meest belangrijke meid is. Ik weet nog dat het lezen van deel twee een grote verrassing voor me was. Nu ben ik er alleen maar blij mee.
Fantasy is niet altijd even toegankelijk, zeker als het ook nog eens een duidelijk historische setting heeft. Toch is Melinda Salisbury er goed in geslaagd het toegankelijk te houden. De toffe hoofdpersonages hebben beide hun eigenaardigheden, zwaktes en talenten en natuurlijk een dosis young adult tropes. Het geheel is goed geslaagd en voor romantici is ook de aanwezigheid van mannelijk schoon goed vertegenwoordigd. Minus kleffe romantiek, want dat wordt het gelukkig niet. De personages verliezen hun hoofddoel niet uit het oog. Gelukkig.
Meestal heb ik – wanneer er sprake is van meerdere POVs – al snel een voorkeur en boeit de andere helft van het verhaal me minder; in De laatste slag had ik daar eigenlijk geen last van. Beide verhaallijnen zijn namelijk erg belangrijk en hoewel Twylla meer in de spots staat, vind ik Errin zelf voldoende interessant om haar verhaallijn ook tof te blijven vinden. Het boek is erg meeslepend en hoe het allemaal samenkomt, spreekt me erg aan.
Errin is niet echt een personage dat – in mijn ogen – nog heel veel ontwikkeld, maar de manier hoe zij werd bewerkt door Aurek vond ik heel indrukwekkend. Twylla, onze special snowflake, vergeef je het vooral omdat Melinda zo’n fijne pen heeft en de sfeer goed over weet te brengen. De sfeer is grimmig en een beetje duister en echt goed opgebouwd vanaf het eerste deel. Heerlijk!
Tuurlijk, de verhaallijnen zijn niet het meest vernieuwend, maar het leest heerlijk weg en het past erg goed in mijn straatje; toffe heldinnen, een goed uitgewerkte sfeer, een vleug magie, spanning, gevaar en een niet al te aanwezige romantiek.
De laatste slag was meer dan eens zo donker als de nacht en wat vond ik dat gaaf!
Al met al heb ik erg genoten van het herlezen van De laatste slag. Het was lekker duister, goed en – misschien wel nog belangrijker – toegankelijk beschreven en las als een trein. Ik vond Errin erg tof en heb ook genoten van Aurek als badguy. Hij was enorm overtuigend. Een echte aanrader voor mensen die graag fantasy lezen maar geen zin hebben in enorme high-fantasy of die historische fantasy in eerste instantie niet zien zitten. Dit is een perfecte instapper!
Geef een reactie