De Heksenkring (Wicca 2) – Cate Tierman

De Heksenkring door Cate Tierman
Serie: Wicca #2
Andere boeken in deze serie: Boek der Schaduwen
Uitgever: De Boekerij | 2003
Genres: Young Adult, Fantasy, Bovennatuurlijk
Aantal pagina's: 204
ISBN: 9789022537480
Uitgave: Paperback
Goodreads

Morgan (16) heeft net ontdekt dat ze is geadopteerd. Alsof dat nog niet genoeg is om haar leven op zijn kop te zetten komt daar bovenop nog de onvoorstelbare ontdekking dat ze een zogenaamde bloedheks is, iemand met een erfelijke aanleg voor hekserij.
Cal, de knapste jongen van Shady Vale, heeft het haar laten zien. Cal is ook de enige bij wie ze zich op haar gemak voelt en liefde vindt. Maar hoe verder ze zich in hem en in de wicca verdiept, hoe meer ze het gevoel krijgt dat liefde gevaarlijk kan zijn, en dat hekserij niet alleen mooi en natuurlijk is maar ook een duistere kant heeft...
Wicca is realistisch, humoristisch, maar ook emotioneel en bij tijd en wijle bloedstollend.

Een tijdje terug las ik eindelijk het eerste deel van de Wicca serie, iets wat ik veel eerder had moeten doen. Ik was meteen helemaal verslaafd en kreeg gelukkig een aantal delen van Esmee voor mijn verjaardag. Wat mij opviel aan de reacties die ik op de recensie van het eerste deel kreeg (en op social media) is dat heel veel lezers helemaal verslaafd waren aan deze serie toen ze jong waren. Sommigen gaven ook aan dat deze serie hen geïnteresseerd maakten in Wicca. Voor mij was dit anders; mijn interesse in Wicca weerhield me er juist van deze serie te lezen. Gek he?

De heksenkring gaat verder waar Boek der schaduwen is geëindigd en gaat voornamelijk over de acceptatie en zoektocht van Morgan naar haar ware afkomst. Waar deel één vol zat met basisprincipes van Wicca (het is immers nieuw), was dat hier wat minder. De Wicca in dit boek bevat toch meer hocus pocus dan op eerste oog lijkt. Maar dat is niet zo erg, het past wel.

Wat boeiend is aan dit verhaal is dat er al vrij snel een beetje onrust ontstaat. Over nieuwe personages, over Cal. De grens van goed en kwaad gaat duidelijk opgezocht worden, waar ik wel van hou. Grijze gebieden in boeken? Love it.

Waar ik echter wel een beetje moeite mee heb, is het feit dat Morgan echt zo machtig is. Dat gaat me iets te snel. Liever had ik gezien dat zij echte begeleiding krijgt die haar doet laten groeien.

Het boek is verder lekker luchtig en bevat genoeg ruimte voor de verbeelding. Als iemand die veel weet van Wicca, blijft het deels een feest van herkenning en is het makkelijk om alles voor te stellen. Natuurlijk zijn er ook heel veel elementen die weinig met Wicca te maken hebben, maar dat is altijd zo.

Ik kan niet anders zeggen dan dat ik echt wel een beetje verslaafd ben geraakt aan de serie. Ik heb deel 3 namelijk ook meteen opengeslagen. Die ligt heerlijk naast me op de bank, om steeds een stukje gelezen te worden als er bijvoorbeeld reclame op tv is. Ik wil meer Morgan, meer Meave en meer van Wicca!

Trouwens, veel mensen gaven aan door dit boek interesse te hebben gekregen in Wicca. Hoe vinden jullie het als ik eindelijk weer eens deze thematiek zou oppakken?