De gestolen erfgenaam door Holly Black Ook door deze auteur: Witte Kat
Serie: Erfgenaam #1
Uitgever: Boekerij | Juni 2023
Genres: Fantasy, Young Adult
Aantal pagina's: 368
ISBN: 9789022598702
Uitgave: Hardcover
Source: Recensie-exemplaar
Goodreads
Een onwillige prins. Een weggelopen koningin. En een zoektocht die hen allebei kan vernietigen.
Het is acht jaar geleden dat de Strijd met het Serpent beslecht werd. In het kille noorden heeft vrouwe Noren van het Hof der Tanden de IJzige Citadel terugveroverd. Daar smeedt ze een plan om monsters van hout en sneeuw te scheppen met behulp van een oude relikwie. De zelfgemaakte wezens zullen zich gedragen als marionetten en niets lijkt Noren nog tegen te houden om haar wraak uit te voeren.
Haar dochter Suren, kroonprinses van het Hof der Tanden en de enige persoon die nog invloed op haar heeft, is gevlucht naar de mensenwereld. Net op het moment dat Suren denkt dat iedereen haar vergeten is wordt ze gevonden door niemand minder dan prins Eik, erfgenaam van Elfhame. Dit is de man waar ze ooit mee had moeten trouwen en ook de man waar ze al jarenlang een hekel aan heeft. Eik, inmiddels zeventien, is nog even charmant, mooi en manipulatief. Hij is op een missie die hem naar het noorden zal leiden en heeft Surens hulp hard nodig. Maar als ze akkoord gaat zal ze haar hart moeten beschermen tegen de jongen die ze ooit kende en de prins die ze voor geen goud vertrouwt…
Ik ben dol op de boeken over elfen van Holly Black. Ik zal het nog maar eens herhalen: ik vind het fantastisch hoe zij de lore van de faeries weet te gebruiken in haar boeken. Hierdoor zijn het geen zachtaardige wezentjes, maar krijgen we te maken met bloeddorstige en moordlustige figuren met uiterlijkheden die zullen afschrikken als je ze in het echt zou tegenkomen. Ik keek dus uit naar De gestolen erfgenaam, omdat we hier oude bekenden als Eik terug zouden zien komen.
Aan de ene kant heb ik genoten van het verhaal en is ook deze uitgave van Boekerij weer chef’s kiss. Aan de andere kant vond ik het boek veel van hetzelfde en deed het me qua vibes eerder denken aan haar eerste trilogie over faeries. En dat waren nou juist de verhalen die me minder trokken.
Ik vond Suren interessant. Ik hield ook wel van haar vertelstem. Maar dat nam dus niet weg dat ik het gevoel had dat de plot een soort van herhaling was? Ik kan mijn vinger er ook niet helemaal op leggen en ik moet bekennen dat het een en al is weggezakt sinds ik het boek uit heb. Ik heb het boek ook een tijd laten liggen omdat ik gewoonweg niet helemaal weet wát ik nou van het boek vond. Het was oké, maar het is niet zo dat het boek er op wat voor manier dan ook echt uit wist te springen. En dat vind ik jammer.
De gestolen erfgenaam is niet helemaal het boek wat ik had gehoopt te lezen. Hoewel ik elementen ervan heel tof vond, heeft het boek in zijn geheel niet perse een blijvende indruk gemaakt. Holly Black weet de faeries en hun wereld fantastisch neer te zetten, maar ik ben nu toch wel toe aan wat anders.
Geef een reactie