Calamity (Wrekers #3) – Brandon Sanderson

Calamity door Brandon Sanderson
Ook door deze auteur: Staalhart
Serie: Wrekers #3
Andere boeken in deze serie: Staalhart
Uitgever: Uitgeverij Q | Januari 2017
Genres: Young Adult, Sciencefiction, Fantasy
Aantal pagina's: 369
ISBN: 9789021404554
Uitgave: Paperback
Goodreads

Bijna alle Wrekers zijn dood of bezweken voor het duister. Kaalslag maakt hele steden met de grond gelijk en het ziet ernaar uit dat Regalia's snode plannen alsnog zullen worden uitgevoerd.

David is ervan overtuigd dat de oplossing van het probleem ligt bij Calamity, de bloedrode ster aan de hemel die de veroorzaker lijkt van alle ellende. Eerst trekt David nog met een paar getrouwen naar Ildithia, de uit zoutkristallen opgebouwde stad die zich langzaam verplaatst door van achteren af te brokkelen en van voren weer aan te groeien. Daar wacht een reeks grimmige confrontaties, niet alleen met een oude medestander maar ook met hun eigen diepste angsten.

Onlangs ontving ik van Uitgeverij Q het derde en laatste deel van de Wrekers serie van Brandon Sanderson; Calamity. In Calamity verwachtte ik een spannende eindstrijd en eindelijk uitleg over hoe het kan dat al die Epics opeens hun krachten hebben gekregen. Ik had allerlei complottheorieën en ik kon niet wachten om te zien of deze uit zouden komen!

David is ondertussen een soort ongekroonde leider van de Wrekers; de meesten van hen zijn immers dood of hebben toegegeven aan de duistere kracht die de Epics door laat draaien. Gelukkig hebben de wrekers nog altijd een doel: Prof stoppen en Calamity verslaan. Want David denkt dat er wat gedaan kan worden aan de ster die aan de hemel verscheen. David is klaar voor de confrontatie met de Epics, maar kan hij zijn eigen angsten wel onder ogen komen?

Ik had hoge verwachtingen van dit slotdeel; zowel Staalhart als Vlammenwerper hadden mij op aangename wijze weten te verrassen. Ik smulde van het X-men gone bad principe en de gevaarlijke actiescènes. Ondertussen dacht ik dat ik wel wist wat ik kon verwachten en had ik de indruk dat ik echt door het boek zou vliegen. ‘Dit boek heb ik binnen twee dagen uit, let maar op!’

Boy, was I wrong!

Calamity was een spannend boek vol actie en avontuur, maar ik kwam er maar tergend langzaam doorheen. Dit frustreerde mij, want als er één boek zou zijn wat mij door een dreigende leesdip kon trekken, dan moest het deze toch zijn? Ik had hoofdpijn en was snel afgeleid, waardoor ik het lekkere tempo in het boek verloor. Ik raak er weer door gefrustreerd als ik er alleen al aan denk!

Ik besef me dat ik zulke hoge verwachtingen in dit boek had gestopt, dat het voor mij niet helemaal tot uiting kwam. Ik had namelijk veel meer van de ontknoping verwacht. Ik miste emoties! Ik wilde het slot lezen met een brok in mijn keel, met tranen over mijn wangen of gebalde vuisten van woede. In plaats daarvan bleef ik op de oppervlakte. Zonde! Want het verhaal heeft wel de opbouwende spanning en actie voor zo’n ontknoping. Misschien was het gewoon niet het juiste moment voor mij.

Nog steeds hou ik enorm van de setting; de krachten van de Epics (en hoe vreemd ze soms lijken te zijn), de complotten. Het heeft alles waar een actieliefhebber van houdt. En wat ik het allertofst vind is dat David zo ontzettend echt lijkt. Zijn gedachten, zijn emoties en zijn motieven; David is bijna tastbaar. Dit lukt niet iedere schrijver.

De actie in Calamity heeft weer het tempo van een Intercity. Maar in die trein zitten wel hele toffe personages die mij de hele rit hebben weten te boeien.

Ondanks dat ik er dus net wat meer van had verwacht (de ontknoping dus), vond ik Calamity alsnog een heel goed boek. Het las lekker weg, zat vol actie (zonder die actie was mijn concentratie al helemaaaaaal weggeweest) en heeft zo’n lekker sciencefiction randje (superpowers!) waar ik blij van word! Een prima serie voor Marvel fans en zeker een fijne kennismaking met de schrijver.