Uitgever: Rainbow | Maart 2024
Genres: Roman, Thriller
Aantal pagina's: 424
ISBN: 9789041715968
Uitgave: Paperback
Source: Recensie-exemplaar
Goodreads
Oliver Marks heeft net tien jaar in de gevangenis gezeten voor een moord die hij wel of niet heeft gepleegd. Op de dag van zijn vrijlating wordt hij bezocht door detective Colborne, die voor zijn pensioen wil weten wat er tien jaar geleden echt gebeurd is.
Als jonge Shakespeare-acteur op een exclusief conservatorium merkte Oliver op dat zijn getalenteerde klasgenoten zowel op het podium als daarbuiten dezelfde rollen leken te spelen - schurk, held, verleidster - terwijl hij zelf altijd een bijrol had. Maar wanneer de docenten de rolverdeling veranderen, slaat vriendschap om in rivaliteit.
Als een van de zeven vrienden dood wordt aangetroffen, staat de rest voor hun grootste acteeruitdaging tot nu toe: de politie, en met name zichzelf, overtuigen van hun onschuld.
Een tijdje geleden kreeg ik de Rainbow uitgave van Als wij schurken waren toegestuurd. Ik had dit boek wel eens langs zien komen op social media en het sprak me wel aan. Wel is het niet per se een boek die ik zelf zou oppakken in de winkel, omdat mijn voorkeur uitgaat naar fantasy. Ondanks dat kreeg ik er een beetje dark academia vibes van en daar ga ik echt goed op.
En die vibes waren duidelijk voelbaar. Evenals het hele sfeertje van een Shakespeareaanse toneelschool, inclusief de bijbehorende gebeurtenissen. Er was veel ruimte voor mentaal welzijn, wat goede pasta bij de plotlijnen. Daarnaast verteld de hoofdpersoon wat er vroeger is gebeurd dat leidde tot zijn gevangenisstraf.
Ik vond het erg goed in elkaar zitten en het had een zekere verslavingsfactor. Wel merkte ik dat ik soms de draad een beetje kwijt was, maar dat ligt meer aan mijn concentratie dan aan het boek. Want Als wij schurken waren heeft iets betoverends. Het gaat deels over hoe je soms het karakter wat je speelt kan worden en welke gevolgen dit heeft en dat was behoorlijk indrukwekkend. Daarnaast vond ik het boek erg beeldend beschreven en zag ik alles gemakkelijk voor me.
Plus Shakespeare: kan niet misgaan. (Of juist wel, als je snapt wat ik bedoel).
Alles wat er gebeurde was zo klein en tegelijkertijd zo groots: het was indrukwekkend en ik bleef maar lezen. Het absurdisme in sommige plotlijnen is geniaal gevonden en past perfect bij het werk van ‘The Bard’. Zeker een aanrader als je fan bent van dark academia. Verwacht alleen geen fantasyelementen, want dan kom je bedrogen uit.
Geef een reactie