Ook door deze auteur: Daughter of the Burning City
Uitgever: Inkyard Press Genres: Fantasy, Young Adult
Uitgave: Paperback
Eind 2019 bestelde ik een hele hoop boeken waarvan ik hoopte dat het iets voor me zou zijn. Het was een enorme uitverkoop en ik kon een hele boek boeken van mijn goodreads TBR voor een prikkie aanschaffen. Ace of Shades van Amanda Foody viel daar ook onder. Ik had al eerder een boek van haar gelezen, die ik op zich wel oké vond (maar niet bijzonder) en was wel nieuwsgierig geworden naar deze serie. Was ik ook een beetje verliefd op het omslag? Misschien.
Geen enkele zelfrespecterende dame zou naar New Reynes, de city of sin gaan. Toch heeft Enne Salta na de verdwijning van haar moeder geen keuze. Ze laat haar school en reputatie achter om haar moeder te vinden. Het enige aanknopingspunt dat ze heeft is Levi Glaisyer. Dit is alleen niet de nette heer die ze hoopte te ontmoeten en heeft totaaaaal geen tijd voor haar, want hij heeft geld nodig. Enne kan hem echter bieden wat hij nodig heeft, dus besluit hij toch maar toe te happen. De zoektocht leidt hen langst casino’s, de maffia en ander gespuis. Enne leert meer over haar verleden en Levi wordt ingehaald door zijn vijanden. Alleen Enne kan hem redden van een verschrikkelijk spel dat hij hoe dan ook zal verliezen.
Amanda’s vorige boek ging over een soort circus en Ace of Shades heeft wat dat betreft een beetje dezelfde sfeer, ook al speelt het zich af in een soort alternatieve vorm van Las Vagas. Het begon veelbelovend en ik had er ook echt wel zin in om me onder te dompelen in een wereld vol zonden, seks, spellen en gevaar, maar uiteindelijk was ik toch niet heel erg onder de indruk.
Ace of Shades is geen slecht boek, maar heeft maar weinig indruk op me gemaakt. Ik heb het schrijven van deze bespreking ook behoorlijk uitgesteld, omdat ik naast ‘wel oké’ eigenlijk niet zo goed wist wat ik van het boek moest vinden.
Que sfeer probeert het een soort Six of Crows te zijn. Helaas faalt het daar jammerlijk in. Dit komt omdat Six of Crows awesome is en fantastisch in elkaar zit, vol kleurrijke personages die je vanaf het allereerste moment weten te grijpen. Enne en Levi wisten dit absoluut niet voor elkaar te krijgen. Het interesseerde me maar weinig wat ze zou overkomen. Enne was naïef en irritant en Levi was de minst overtuigende gang lord sinds… altijd? En een paar weken na het lezen van het boek weet ik vrijwel niks meer over ze, terwijl ik nog net niet Kaz Brekker’s schoenmaat kan opdreunen.
Is Ace of Shades dan helemaal niet meer te redden? Heus wel. Het is aesthetically pleasing geschreven en daar hou ik van. De plot en de personages deden voor mij gewoon afbreuk aan het verhaal. Ik zag heus wel dat er onder alles een verhaal zat dat groots en geweldig had kunnen worden, maar gewoonweg niet tot uiting kwam voor mij.
Er zullen zeker lezers zijn die zullen wegdromen in deze City of Sin en intens zullen genieten van het verhaal: helaas was ik er niet zo een. Het was oké en meer werd het niet voor mij. Enne was irritant en Levi was niet overtuigend in zijn rol. Vet jammer!
Geef een reactie