Getij (Watersong #3) – Amanda Hocking

Getij Serie: Watersong #3
Andere boeken in deze serie: Lokroep
| 2014
Aantal pagina's: 332
ISBN: 9789021808345
Uitgave: Paperback
Goodreads

Welkom in een wereld van adembenemende schoonheid - en vreselijke geheimen. Ze had het gevoel dat ze overspoeld werd door een getijdegolf die alles in haar leven verwoestte. En wat ze ook deed, ze kon hem niet tegenhouden. Gemma moet vechten voor haar leven. Ze is vervloekt door de mooie, maar dodelijke Sirenen en verafschuwt haar nieuwe, duistere krachten. In een race tegen de klok probeert ze de vloek te doorgronden en te verbreken. De enigen die haar kunnen helpen zijn haar zus Harper en haar vriend Daniel. Samen duiken ze in de mythische geschiedenis van de Sirenen. Gemma's hoop is gevestigd op hun gevaarlijkste geheimen, die haar van de vloek kunnen verlossen. Maar de Sirenen zijn vastbesloten haar te vermoorden voor ze zich kan bevrijden...

Van te voren had ik niet kunnen voorspellen dat ik zo veel plezier zou beleven aan de Watersong serie. Hij leek me wat oppervlakkig en – stiekem ook – een beetje suf. Maar het gebruik van sirenes, een ijzersterke zussenliefde en een ontzettend vlotte schrijfstijl maakt ook Getij, het derde deel weer ontzettend prettig.

In dit derde deel heeft Gemma slechts een doel; een manier vinden om de vloek van de sirenes te verbreken. Maar die weg is gevaarlijk, ook voor haar vrienden en familie. Harper wil koste wat kost haar zusje helpen, maar is haar relatie met Daniel daar wel tegen bestand? En moet ze wel gaan studeren? Allemaal kwesties die een grote rol spelen in het boek. Misschien niet de meest verbluffende en originele onderwerpen, maar het past allemaal bij elkaar.

Bij heel veel young adultboeken wordt er te veel ingepropt waardoor het allemaal een beetje vergezocht wordt, of de relaties echt ziekelijk klef. Hier is dat niet zo. Alles is goed uitgebalanceerd en zit echt lekker in elkaar, waardoor het dus zowel vlot leest, als gewoon heel erg vermakelijk is.

Ik vind de afwisseling tussen Harper en Gemma nog steeds erg prettig. Het geeft veel dynamiek aan het verhaal en brengt ook een zekere gelaagdheid. In veel verhalen zou je alleen de kant van Gemma lezen en dan alleen hoe fantastisch het zou zijn als sirene en haar tocht om te leren omgaan met haar monsterkant, maar door de komst van Harper krijgt je ook echt de kant van de zijlijn mee. Een vergeten kant. Dit laat goed zien dat Amanda Hocking echt alle kanten van het verhaal heeft bestudeerd. Amanda is een kei in het vertolken van de stemmen van de personages. Ze komen levensecht over en maakt het lezen nog prettiger.

Alle gebeurtenissen worden netjes verwerkt in het boek en de spanning wordt lekker opgebouwd. Er is niet echt sprake van een clifhanger, maar toch had ik meteen zoiets van; ik wil door! Tja… Als een boek dat gevoel weet op te leveren, dan is het wat mij betreft geslaagd.

Verwacht van Getij geen literair hoogstandje, maar het is wel erg vermakelijk en lekker vlot. De keus voor sirenes vind ik nog steeds erg goed en het zomerweer straalt gewoon uit het boek.