Het boomhuis in het bos door T.J. Klune Ook door deze auteur: Het weeshuis in de azuurblauwe zee
Uitgever: Volt | September 2023
Genres: Sciencefiction
Aantal pagina's: 448
ISBN: 9789021482989
Uitgave: eBook, Hardcover
Goodreads
In een klein huis, gebouwd in boomtoppen, wonen drie robots: de vaderlijke androïde Giovanni Lawson, de prettig sadistische verpleegmachine Ratched en de kleine Rambo. Victor Lawson, een mens, woont er ook. Ze vormen een gezin, en ze leven er verborgen en veilig.
Op de dag dat ze een onbekende androïde met het label ‘hap’ repareren, hoort Vic voor het eerst over een gedeeld duister verleden van Hap en Gio – een verleden waarin ze op mensen jaagden. Wanneer Hap per ongeluk robots uit Gio’s vroegere leven informeert over hun verblijfplaats in het bos, is het gezin niet langer veilig. Gio wordt gevangengenomen en teruggebracht naar zijn oude laboratorium.
Samen met de rest van zijn samengestelde gezin gaat Vic op reis om Gio te redden van ontmanteling, of erger nog, herprogrammering. Onderweg, verscheurd door tegenstrijdige gevoelens van verraad en genegenheid, moet Vic voor zichzelf beslissen: kan hij de liefde van Hap accepteren?
Ik heb ondertussen al een paar van Klune’s boeken mogen lezen en ook naar deze was ik erg benieuwd. Toch weerhield iets me om het boek eerder op te pakken. Ik hoorde enorm veel goede verhalen, maar een verhaal over robots? Had ik daar echt trek in? Ik wist het niet zeker en ik probeerde het boek meerdere malen te nomineren voor de leesclub. Toch is het me gelukt het boek op te pakken, nadat ik tijdens een pauze op het werk besloot de Online Bibliotheek open te zetten.
Net als al Klune’s boeken is ook Het boomhuis in het bos zo’n boek waarvan je je afvraagt wie de doelgroep precies is. Zijn het kinderen/jongeren of juist volwassenen? Of misschien wel allebei? Ook dit boek zit namelijk vol gelaagdheid die waarschijnlijk alleen de geoefende lezer eruit krijgt. Thema’s die verder gaan dan de plot. En dat vind ik erg knap gedaan.
Wat ik ook knap gedaan vind, is dat je sympathie voelt voor de robots. Ze hebben iets menselijks meegekregen en daardoor lijken ze echt tot leven te komen, zonder dat de limieten van een artificiële intelligentie worden overschreden. Het zijn en blijven robots, maar ze hebben toch een persoonlijkheid meegekregen. Hierdoor voelde ik wat voor ze en werden het meer dan machines.
Ik heb me ook echt stuk gelachen om zuster Ratched.
Waar deze auteur dit keer ook weer bijzonder goed in is geslaagd is om een kleine haast cozy setting te creëren, waarvan je als lezer weet dat het een klein stukje is van een veel groter geheel. De grotere wereld schemert door, maar Klune voorkomt dat de worldbuilding te ingewikkeld wordt. Het draait voornamelijk om de personages en de weg die zij afleggen en daar ik hij weer bijzonder goed in geslaagd.
Hoewel dit niet mijn favoriet van zijn boeken is – ik kan ook niet echt mijn vinger leggen op waarom niet – vond ik Het boomhuis in het bos een erg leuk boek.
Geef een reactie