Otis door Martijn Niemeijer Uitgever: Leopold | 2017
Genres: Young Adult, Contemporary
Aantal pagina's: 250
ISBN: 9789025872304
Uitgave: Paperback
Goodreads
Otis. Zeventien jaar. Vader onbekend. Moeder knettergek, of in ieder geval een egoïstisch kreng met wie hij leeft in een flat met twaalfhonderd mensen en negentig nationaliteiten. Belangrijkste levensles: je moet het allemaal alleen opknappen. Dan vindt hij in de flat een klein meisje dat is achtergelaten door haar ouders. Wat moet hij doen? Weglopen? Of doet Otis iets wat niemand ooit voor hem gedaan heeft: blijven? Maar hoe passen kinderogen in zijn rauwe leven?
Otis is een van de boeken die mij door een collega is aangeraden en aangezien ik meer young adults wilde lezen van a) eigen bodem en b) die op school veel aandacht kregen, besloot ik hem in de vakantie mee naar huis te nemen.
Otis is 17, heeft geen idee wie zijn vader is en woont samen met zijn (knotsgekke) moeder in de Bijlmer. Hij vindt een klein meisje dat is achtergelaten door haar ouders, komt achter vreemde gewoontes van zijn moeder en moet het allemaal maar zien te rooien. Alleen.
Ik vond Otis een veelbelovende start hebben. Het las lekker weg en ik kreeg een goed beeld van de situatie waarin de jongen zat: eenzaam, vol twijfels en op zoek naar zijn plekje op de wereld. Gaandeweg vond ik het verhaal echter steeds vager worden. Zo vaag zelfs, dat ik me afvroeg of de schrijver zelf wel wist wat hij met het verhaal aanmoest. Moest het spannend worden? Avontuurlijk? Aandoenlijk? Het was het allemaal nét niet en het verhaal schoot alle kanten op.
Is het thema van het boek misschien kinderverwaarlozing en wat dit met jongeren kan doen? Dat zou kunnen. Ik vind het echter vrij gemakkelijk hoe Otis’ moeder wordt weggewerkt. En zo worden meer delen in de plot nogal gemakkelijk opgelost. Zo gemakkelijk, dat het haast ongeloofwaardig wordt.Natuurlijk zou het zo kunnen zijn dat de auteur juist wil laten zien dat in een flat met 1200 niemand een haan kraait om de ander: ik vind het nogal wonderlijk hoe Otis Nuru in de kast weet te verstoppen.
Omdat er zo ontzettend veel in dit boek gepropt wordt, is het lastig om hoofdzaak van bijzaak te onderscheiden en oogt het boek rommelig. Dit had ik niet verwacht, want meestal zijn boeken binnen dit genre sterk en logisch.
Otis begon sterk, maar werd daarna nogal warrig.
Helaas beviel Otis me minder dan gehoopt. Het begon veelbelovend en interessant, maar al snel vond ik het rommelig worden: de plot schoot alle kanten op en ik raakte kwijt welke richting de auteur op wilde met dit boek.
Geef een reactie