Andere boeken in deze serie: Delirium
| 5 maart 2013
Aantal pagina's: 391
ISBN: 9780062014535
Uitgave: Paperback
Goodreads
Now an active member of the resistance, Lena has transformed. The nascent rebellion that was underway in Pandemonium has ignited into an all-out revolution in Requiem, and Lena is at the center of the fight. After rescuing Julian from a death sentence, Lena and her friends fled to the Wilds. But the Wilds are no longer a safe haven. Pockets of rebellion have opened throughout the country, and the government cannot deny the existence of Invalids. Regulators infiltrate the borderlands to stamp out the rebels.
As Lena navigates the increasingly dangerous terrain of the Wilds, her best friend, Hana, lives a safe, loveless life in Portland as the fiancée of the young mayor. Requiem is told from both Lena and Hana's points of view. They live side by side in a world that divides them until, at last, their stories converge.
Bestel dit boek op bol.com in het Engels of in het Nederlands
Toen ik Delirium voor het eerste las, was ik helemaal onderste boven van de manier waarop Lauren deze wereld waarin liefde een ziekte is, had neergezet. Kort daarna las ik Pandemonium, met koninginnendag/de kroning. Bijna een jaar later kocht ik – toen ik met Lilian in Amsterdam was – requiem, het derde en laatste deel van de trilogie. Ergens heb ik gemixte gevoelens over dit boek, maar ik vind het erg moeilijk deze gevoelens en gedachten te plaatsen.
Het is namelijk zo dat boek twee me erg tegenviel. Als in dat ik het jammer vond dat Lauren er voor gekozen had zo de andere kant op te gaan met verhaal. Ik snap dat het dystopisch moest zijn, maar het was zo extreem. Zo anders. Zo jammer. Het was geen slecht boek, maar toch. Ik was dan ook behoorlijk huiverig voor dit boek, deels ook omdat anderen er best wel tegenaan hadden geschopt.
Een groot verschil met de andere boeken is dat er hier een wisselend perspectief tussen Hana en Lena plaatsvind. Dit voelt behoorlijk out of the blue, al weet ik dat er ook wat novella’s zijn waar o.a. Hana een rol in speelt. Toch denk ik dat de toevoeging van Hana’s kijk op de wereld een grote invloed heeft op het verhaal. In positieve zin. Je ziet hoe zij struggled met hetgeen wat zij weet en daarnaast laat zien hoe het er nou aan toe gaat in het hoofd van een cured. Je krijgt namelijk het idee dat Hana wellicht niet zo cured is als men denkt, maar juist de manier waarop Lena haar vroegere beste vriendin ziet, maakt je gedachten weer aan het wankelen. Dat element vind ik erg sterk.
Wat ik sterk vind aan dit boek is dat het allemaal samenkomt op de plek waar het ooit begon, in Portland. Maar het einde voelt erg abrupt en onaf. Ik weet gewoon niet wat ik van het einde moet vinden! Moet ik er tevreden over zijn (echt niet!)? boos om worden (hmm)? verdrietig om zijn (geen traan gelaten)? Ik voelde gewoon vrij weinig bij het einde en dat stelde me teleur.
Requiem was een aardig boek, maar het heeft het bij lange na niet gehaald bij de sfeer die in het eerste boek zit. Voor mij dan. Natuurlijk heb ik me wel vermaakt en heb ik geen spijt van de uren die ik in dit boek heb gestoken. Het was vermakelijk en hoewel ik niet helemaal tevreden ben, ben ik toch erg blij dat ik eindelijk het slot heb gelezen. Het was ook prettig om te lezen hoe Lena zich meer en meer ontwikkeld.
De Delirium-reeks is een bijzondere dystopische trilogie waarbij de focus ligt op de zoektocht en mysterie achter liefde en menselijke emoties. De krachtige hoofdpersoon ontwikkeld zich tot een jong-volwassenne die durft te kiezen en beseft dat ze meer kracht heeft dan men voor mogelijk heeft gehouden.
Geef een reactie