Zuster van de duisternis door Terry Goodkind Ook door deze auteur: Steen der tranen
Serie: wetten van de magie #6
Uitgever: LS Amsterdam | maart 2008
Genres: Fantasy
Aantal pagina's: 752
ISBN: 9789024555987
Uitgave: Paperback
Goodreads
Een Zuster van de Duisternis neemt Richard Cypher gevangen en voert hem diep de Oude Wereld in, naar het hart van de Imperiale Orde. Zijn geliefde Kahlan blijft achter. Zij is vrij omdat Richard zich in zijn wanhoop heeft opgeofferd, maar ze legt zich er niet bij neer. Ze ontkracht de profetie en verbreekt haar laatste gelofte aan Richard door een leger op de been te brengen dat de oprukkende strijdmacht van de Imperiale Orde tot staan zal moeten brengen. Lukt dat niet, dan is het met de vrijheid van de mens voorgoed gedaan.
‘Wat ben je aan het doen?’
‘Ik probeer me door mijn boek heen te worstelen…’
Dat was het antwoord dat ik gaf op het sms’je van mijn vriend. Want zo voelde het, als een worsteling. Hoewel ik uiteindelijk wel in het verhaal wist te geraken, had ik daar wel een paar uur voor nodig. En dat frustreerde me. Wat dat betreft ben ik blij dat ik een doorzetten ben, want anders had ik dit boek aan de kant gelegd.
Terry Goodkind, je hebt een heel gedetaileerd verhaal neergezet. Een epische fantasy die vele liefhebbers zal raken. Maar wat mij betreft.. dude.. leer schrappen. Alles wordt zo vol detail beschreven, dat het soms een brij van herhalingen wordt. Herhalingen die me op den duur echt mijn strot uit kwamen hangen. Ze zorgden er mede voor dat personages soms niet meer geloofwaardig overkwamen en dat de dialogen niet helemaal lekker liepen. Alsof er zinnen uit hun strot kwamen die mensen niet zouden zeggen. Dit vertraagde het boek enorm.
Waar ik vooral moeite mee heb ik dat alles wel interessant is, en het op den duur spannend wordt, zorgt de schrijfstijl ervoor dat alles zo ontzettend uitgesmeerd wordt. Er gebeurd niet eens zo heel veel in het boek, maar dat lijkt wel zo. Aan de ene kant kan je er langer van genieten, maar aan de andere kant zit er niet veel vaart meer in.
In dit deel worden Kahlan en Richard gedwongen gescheiden, wat de schuld is van Nicci, een verschrikkelijk slechte tovenares. Ze betoverd Kahlan en dwingt Richard met haar mee te gaan. Ze gaan wonen en werken in het hart van de orde waar – tot Nicci’s afgunst – Richard zijn tegenslagen zo weet te draaien, dat het allemaal uiteindelijk beter wordt. Hier moet hij hard voor knokken en velen proberen hem te stoppen, maar je hebt het natuurlijk wel over Richard. Ondertussen proberen Kahlan en Cara een leger op de been te zetten.
Hoewel ik een high fantasy als deze op z’n tijd heerlijk vind, ben ik oprecht bang voor de volgende boeken. Alle boeken die Goodkind geschreven heeft, hebben te maken met Richard en Kahlan en de wereld waarin ze leven.. dit vind ik geen leuk vooruitzicht. Hij zou wat anders moeten proberen. Maar bovenal ben ik bang voor nog meer herhaling. Dat terwijl ik het verhaal zelf niet zo willen missen.
Ik heb dus erg wisselende gevoelens over dit zesde deel, Zuster van de duisternis. Aan de ene kant ben ik blij dat ik verder ben gaan lezen en heb doorgezet, aan de andere kant weet ik niet of ik nog verder wil met de rest. Zo lastig! Misschien moet ik me een tijdje aan andere high fantasy wagen.
Heb jij de wetten van de magie gelezen?
Ik heb nog nooit iets gelezen van deze reeks, maar ik weet dat mijn vriend deze graag leest. Op de één of andere manier ben ik bang dat ik deze niet graag ga lezen
Ik ben bij boek vier destijds afgehaakt, omdat ik heel erg verveeld raakte over dat iedereen vond dat Richard zo knap, zo geweldig, zo wijs, zo sterk met zijn magie was. Hij is zo over de top neergezet als perfect dat ik af begon te knappen op het verhaal. De personageontwikkeling kwam na boek 2 tot een keiharde rem en hij was duidelijk op zijn max level, maar heel klungelig beschreven vond ik. Ik heb geen interesse in een personage waar de schrijver verliefd op is en die alles meezit.
Nu blijkt nog dat later Goodkind’s eigen ultra-rechtse politieke ideeën (hij is een grote fan van Ayn Rand) ook nog eens met de subtiliteit van een klap in je gezicht voor je voeten geworpen worden, dus ik ga de serie ook niet meer oppakken. Jammer joh.
Dat vind ik dus de perfecte omschrijving over Richard. Het is echt belachelijk dat Goodkind maar door blijft schrijven over deze personages.. Wat mij betreft is het ondertussen ben wel genoeg. Ik zal dus nog wel even wachten voordat ik verder ga…
Volgens mij is dit het laatste boek dat ik heb gelezen. Ik wil de serie graag eens in één keer lezen, maar ik heb eigenlijk niet zoveel zin om de eerste zes weer te gaan lezen (de eerste drie heb ik al twee keer gelezen in zo’n poging, haha). Maar toch denk ik dat ik binnenkort maar eens het zevende ga beginnen… ik weet misschien niet alle details meer, maar er staat volgens mij ook wel herhaling in!
Ik zou dat echt niet kunnen, in een keer. Zelfs Rob lukt het niet.
Ik heb echt wel van deze boeken genoten.
Ik hoor wel meer dat mensen rond boek 6 of 7 afhaken, maar het einde van dit boek is één van mijn favorieten. Omdat het al een tijdje geleden is dat ik de boeken gelezen heb, heb ik het even opgezocht. Deel 7 was voor mij een downer, maar net omdat het niet over Richard en Kahlan gaat, maar over Richards halfzus waar we nog nooit over gehoord hadden. Als je dus over nieuwe personages wilt lezen, kan je gerust aan deel 7 beginnen 🙂
Vanaf deel 9 vond ik het weer interessant omwille van Richard en Kahlan. Maar ik geef ook grif toe dat ik in alle boeken vaak versneld over lange beschrijvingen heen lees, dus waarschijnlijk ook bij deze boeken.
Wat ik ook een goed boek vond was ‘De eerste biechtmoeder’. Het is een voorloper op de hele Wetten van Magie waarbij het verhaal zich volledig afspeelt in de tovenaarsburcht en krijgen we te lezen hoe de allereerste Biechtmoeder gemaakt werd.
Ik moet nu enkel nog de 2 laatste extra delen lezen en dan zal ik afscheid moeten nemen van Richard en Kahlan en Zedd en Cara en …