Zoon van de Schaduwen (Zeven Wateren #2) – Juliet Marillier

Zoon van de Schaduwen Serie: Zeven Wateren #2
Andere boeken in deze serie: Dochter van het woud
| 2003
Aantal pagina's: 575
ISBN: 9789024538836
Uitgave: Paperback
Goodreads

n de Keltische schemering van het oude Ierland, beheerst door mythen en magie, ontspint zich een machtige en betoverende liefdesgeschiedenis. Zoon van de Schaduwen is het vervolg op Dochter van het Woud in de Trilogie van de Zeven Wateren.

De woudgeesten waarschuwen Liadan, de dochter van Sorcha, dat ze voor eeuwig in Zeven Wateren blijven moet. Want zij hebben in Liadans toekomst een vervloekte liefde gezien, dood, een kind en een verschrikkelijke keuze.

Ierland is in oorlog. De kuststreken staan bloot aan roofovervallen - en een nieuw geloof veroorzaakt tweespalt onder de bevolking. In dit gevaarlijke tijdsgewricht wordt één man boven alle andere gevreesd: de Beschilderde Man. Hij is de leider van vogelvrije vechters en staat bekend als de meedogenloze huurling, de sluwe bedrieger, de angstaanjagende schim die komt roven en als bij toverslag weer verdwijnt.

Juist door deze bandiet wordt Liadan gevangengenomen - zal de strijd om de heilige eilanden in een tragedie eindigen? Valt er een vloek over Zeven Wateren door Liadans verboden liefde?

Een paar maanden terug kreeg ik de drie oorspronkelijke boeken van deze trilogie van een klasgenoot, die er niks meer mee deed en me er graag blij mee wilde maken. Een tijdje terug las ik het eerste deel, waar ik best wel lang over deed door het prachtige gedetailleerde verhaal. Persoonlijk probeer ik altijd een beetje in te calculeren hoe lang ik met een boek bezig ben, dus besloot ik ruim de tijd te nemen voor Zoon van de Schaduwen.. Maar wauw, wat had ik me hierin vergist!

Waar boek één vrij langzaam las, vloog ik letterlijk door dit deel heen. Ik genoot van alle oude bekenden, de heerlijke mythologische sfeer en de prachtig beschreven gebeurtenissen.

Dit boek blijft in de familie; waar boek 1 draaide om Sorcha, haar broers en haar toekomstige man, draait dit verhaal voornamelijk om haar kinderen. In het bijzonder haar dochter Liadan, die met zelfde soort gaven kampt. Je ziet haar opgroeien van onzeker meisje naar een jonge moeder met een sterke wil. Dat alles wordt verteld met een prachtige tijdgeest en dezelfde grote hoeveelheid detail als in het eerste boek. Maar ik was er ondertussen een beetje aan gewend, dus werd mijn leestempo weer wat opgevoerd. Ik moet ook zeggen dat er meer vaart in het verhaal zat. Waar boek één vooral heel slepend is, lijkt er in dit boek net wat meer te gebeuren. Misschien komt het omdat Liadan niet wordt gehinderd door spraak.

Er zijn maar weinig dingen aan dit boek die ik niet tof vond. Dit zijn immers helemaal mijn soort boeken; vol subtiele magie, geschiedenis en mythologie. Heerlijk! Als ik dan toch iets moet noemen, is dat ik normaal niet zo’n fan ben van series die per boek overstappen naar aan andere hoofdpersoon. Ik vind het dan soms erg lastig mezelf echt in te leveren in een personage. Gelukkig zorgt de omvang van de boeken voor voldoende tijd om je aan iemand te hechten. En ik moet zeggen; in deze reeks werkt het. Dat komt natuurlijk omdat het over Zeven Wateren gaat, een plaats. Een plek waar de gedachten van de Kelten nog leeft en waar er altijd een subtiele magie in de lucht hangt. Wie het verhaal ook verteld, het zal je betoveren.

Ik heb nu ontzettend veel zin om verder te lezen in deze serie. En het leuke is dat ze binnenkort opnieuw worden uitgegeven! Als je fan bent van de Kelten, subtiele magie en verhalen voor detail, dan moet je deze serie zeker lezen.