Andere boeken in deze serie: Legend
| januari 2013
Aantal pagina's: 383
ISBN: 9789025751456
Uitgave: Paperback
Goodreads
Na een succesvolle lancering van het eerste deel in de Legend-serie brengen we nu met trots het tweede deel: Wonderkind. Aan het eind van boek 1 ontsnappen Day en June ternauwernood aan een executie dankzij de tussenkomst van de Patriotten. Deze rebellen, die loyaal zijn aan de voormalige Verenigde Staten, gooien het op een akkoordje met hen. Day krijgt een prothese voor zijn manke been. In ruil daarvoor moeten ze de Patriotten bijstaan bij de aanval tegen de Republiek. Het plan is om de nieuwe Elector Primo te vermoorden. Anden blijkt echter een sympathieke, niet-corrupte jonge jongen te zijn, die bovendien het leven van Days broer Eden redt. Dit brengt Day en June in een lastig pakket. Als de jonge Elector dan ook nog hevig verliefd wordt op June, wordt Day helemaal op de proef gesteld…
Wat een achtbaan was Wonderkind zeg! Het was al een hele tijd geleden dat ik Legend las, dus ik moest er echt weer even inkomen. Wat wist ik nog van dit vorige deel? En wat viel me toen op? Ik vond dat June en Day in het eerste deel nogal op elkaar leken qua karakter en hoewel ik dat destijds storend vond, snap ik door dit deel wel waarom ze op elkaar moeten lijken. Want anders zouden ze deze tocht vol gevaar niet hebben kunnen voorbrengen. Hun hoge intellect maakt het juist dat zij de dingen zien die anderen niet zien en dat ze elkaar begrijpen. Ik vond dat in dit deel heel mooi naar buiten komen en dit maakte het ook zo dat ze niet zo impulsief reageren als vele hoofdpersonen in dit type boek wel doen.
June en Day zijn op elkaar aangewezen om uit te zoeken hoe de vork nou echt in de steel steekt. Ze worden heen en weer getrokken tussen allerlei partijen die suggereren dat hun partij de oplossing is, en moeten daarin het web van leugens zien te ontwarren.
Waar ik wel even aan moest wennen is dat het relatief lange hoofdstukken zijn. Er wordt afgewisseld tussen June en Day en tussen beide zit veel verschil in de manier van vertellen. June’s stukken zitten vol detail en dingen waar June op let.. Dat vind ik een goede toevoeging aan het verhaal en geeft het ook een stuk meer diepgang. Bij veel boeken vertellen alle personages – als er wordt gewisseld in perspectieven – op dezelfde manier; hier niet. June en Day kruipen nu echt naar buiten met hun eigen persoonlijkheden. Althans, het viel me veel meer op.
Het verhaal zelf is gewoon een stormbaan van gebeurtenissen. June en Day zoeken naar antwoorden, maar zijn ook op de vlucht. Er gebeurt zo ontzettend veel dat ik bang was dat ik op een gegeven moment de draad zou kwijtraken, maar dat was niet het geval. Elk moment duurt precies lang genoeg om het verhaal duidelijk te krijgen. Er zit balans in.
Ik heb denk ik net te lang gewacht tussen de boeken in, waardoor ik sommige elementen vergeten was. Af en toe worden er wel dingen uit het verleden aangehaald, waardoor de meest belangrijke stukken gelukkig weer boven komen drijven. Toch is het zonde als je sommige elementen over het hoofd ziet. Tja.. Het risico als je zo veel boeken verslind. Desondanks heb ik erg genoten van dit boek. De vertaling loopt lekker en de uitgave ziet er goed uit. Ik vind de cover erg mooi en hoewel het misschien wat slap aanvoelt, hou ik er wel van als een boek een beetje flexibel is.
Legend is zo’n serie die door het succes van de Hunger Games en Divergent ontzettend is ondergesneeuwd: iets wat deze serie niet verdiend. Het zit goed in elkaar, leest heerlijk weg en is spannend. In deze serie is niets wat het lijkt en wordt – in tegenstelling tot vele andere series – de rest van de wereld ook beschreven. Heb je genoten van andere dystopische toppers, lees dan deze serie ook. Geloof me, je zal op het randje van je stoel zitten. Wonderkind is een sterk tweede deel.
Andere delen in deze serie: Legend
Nou, vooruit. Door deze postievie recensie zal ik het boek nog een kansje geven 😉
Goed zo! 😉
Deze ligt klaar om te lezen na mijn huidige boek ^^
Ik vond inderdaad June en Day qua karakter enorm veel op elkaar lijken en dat vond ik inderdaad storend. Dus ik ben benieuwd of ik het na het lezen van Wonderkind ook ga snappen, hihi.
Ik vond het zelf een stuk duidelijker worden… Gelukkig ben ik niet de enige die ze op elkaar vond lijken. 😉
Bij mij zat er best veel tijd tussen het lezen van ‘Wonderkind’ en ‘Finale’. Je hebt helemaal gelijk hoor, ik vind het ook jammer dat deze reeks minder aandacht krijgt. Dat heb ik ook bij ‘Inside Out’ en ‘Outside In’ van Maria V.Schnyder.
Ja inderdaad! Inside out was echt geweldig!