Al eerder schreef ik over hoe vreemd mijn verlof was: mijn kraamperiode was eenzaam, omdat we vanwege corona geen bezoek meer mochten ontvangen. Af en toe zei iemand dat ‘ze die rust ook wel wilde, tijdens de eerste weken met hun kindje’. Ik werd dan boos, want waar zij gewoon nee hadden kunnen zeggen, mocht ik geen ja zeggen. Nu had ik het geluk dat het land 2,5 week na Lily’s geboorte op slot ging, en dus de directe familie haar heeft kunnen ontmoeten. Maar het feit dat mijn opa 11 weken heeft ‘moeten’ wachten, deed me best veel pijn. Gelukkig was hun ontmoeting echt fantastisch.
Maar goed, ondertussen ben ik weer aan het werk. Op 26 mei was mijn eerste dag, maar ik heb die dag vooral overleg gehad op school vanwege de vreemde situatie. Ook op 28 mei was ik even op school, voor een vergadering met het ondersteunend personeel. Voor ons verandert er namelijk nogal wat wat betreft onze zaken. Mijn mediatheek blijft dicht en ik moest een alternatief bedenken en overleggen om die 750+ uitgeleende boeken terug te kijken. Ik werkte die week voornamelijk thuis, terwijl Lily wel al ging wennen (woensdag) op de opvang en daarna twee daagjes de hele dag daar was. Dit vond ik pittig. Van 24/7 met haar (een uurtje uitgezonderd af en toe, maar dan was ze bij Rob), moest ik opeens de zorg overdragen aan vreemden. Ik kan je vertellen: dit gaat tegen elk moederinstinct in! Al snel bleek echter dat Lily ook daar een fantastisch baby was: rustig, lekker spelen en vooral niet moeilijk doen. Bij elke update glom ik van trots: wat doet ons meisje het goed!
En toen was het 2 juni. De scholen gaan weer open. Ik moet een deel van de dag als begeleider op de gang staan en dus mijn planning voor de mediatheek een beetje omgooien. Ik had meteen een BHV training, maar Lily is thuis in goede handen bij Rob. Ik voel me zenuwachtig die morgen, vanwege de maatregelen op school. Niet voor mezelf, maar vooral hoe leerlingen het zullen vinden.. Of het loopt zoals bedacht is. Of dit die 4,5 week les (en misschien in september ook nog) wel te doen is.
Hoe is het op werk?
De eerste week was gek: er waren toen geen docenten en geen leerlingen op school. Een school zonder mensen is een zielloos gebouw. Ergens was ik een beetje zenuwachtig: hoe zou het weer zijn op school?
Een week later kregen we daar antwoord op! Ik stond op tijd op school en wachtte de leerlingen van 3 havo en atheneum op. Ik stond namelijk ingedeeld op de gang om alles in goede banen te leiden. Op donderdag hadden docenten al medelijden met me haha.
Ik las en bracht leerlingen naar het toilet en daaromheen werkte in in de mediatheek om boeken te verzamelen en te verbouwen. Dit lukte niet helemaal zoals ik wilde, want ik moest mijn complete planning omgooien. Ik doe alles in mijn eigen tempo… Het komt vast goed.
Ik maakte een paar korte dagen en een paar extra lange en was aan het einde van elke werkdag weer dolblij om mijn meisje op te kunnen halen.
Hadden ze maar 10 Lily’s bij de opvang!
We krijgen constant complimenten over Lily bij de opvang. Ze doet het fantastisch: nieuwsgierig, lekker spelen en vooral heel veel lachen naar iedereen. Elke dag krijgen we wat updates en dat maakt mijn dag helemaal goed. We waren bang dat ze eenkennig zou zijn, maar dat viel gelukkig ontzettend mee.
Ik vond het lastig om haar achter te laten. Het gaat echt tegen je instinct in en waar je eerst 24/7 zelf voor je kindje zorgt, laat je haar opeens achter bij compleet vreemden. Ik kan de dames daar echter vertrouwen, omdat ons kindje het zo goed doet.
Lekker aan de slag
Overigens was ik wel al eerder aan het werk voor Letters & Lights en mijn blog. Daar ga ik natuurlijk lekker mee door! Misschien nog steeds in een ander ritme dan hiervoor, maar ik mag echt niet klagen. Ons leven en de invulling ervan is natuurlijk volledig veranderd en ik ben er trots op hoe we het allemaal al voor elkaar weten te boxen.
Al met al gaat het heel goed. Ik ben weer lekker aan het werk en ik geniet er wel van om weer sociaal contact te hebben. Ik heb zulke fijne collega’s! Lily doet het goed, groeit goed en is een heel vrolijk dametje. Het was een heel vreemde tijd en het is ook wel gek om zonder (al te veel) kraambezoek te hebben gehad weer aan het werk te zijn. We genieten intens van ons gezinnetje van drie <3
Wat fijn dat ze het zo goed doet op de opvang! En wat is ze schattig… Ik vind haar wel op jou lijken trouwens!
Ze lijkt ook heel erg op mij! Totdat ze een gezicht trekt, dan is het net mijn man!
Wat heeft ze een heerlijk koppie! Ik kan me voorstellen dat het lastig is om d’r “achter te laten”.
Wat heerlijk dat ze het zo goed doet! Ik heb zelf nog geen kinderen maar kan me goed voorstellen dat het zo lastig is om je kindje ineens los te moeten laten!
Lijkt me inderdaad heel gek om weer aan het werk te gaan, vooral in deze tijd. En wat goed dat Lily lekker nieuwsgierig is op de opvang! Fijn ook dat ze gedurende de dag updates sturen, yay voor de technologie van tegenwoordig!