Uitgever: Sourcebooks Genres: Fantasy, Young Adult
Uitgave: Hardcover
Tijdens de Amazon sale van afgelopen jaar scoorde ik een groot aantal young adult boeken, waarvan ik er ondertussen een aantal heb gelezen. Een van de boeken waar ik erg benieuwd naar was, was The Storm Crow. Dit klonk als een heerlijke fantasy, maar ik zag het boek helemaal niet zo vaak langskomen. Zei dit wat over de inhoud?
In Rhodaire leeft iedereen samen met magische, elementaire Kraaien. Het land is voortvarend, totdat het Illucian keizerrijk het land binnendringt en alles vernietigd en de Kraaien doodt. Princess Anthia is kapot door het verlies. Terwijl haar zus Caliza het koninkrijk probeert te redden door haar moeder op te volgen, kan Thia alleen maar denken aan alles wat ze kwijt zijn. Ze wordt pas wakker geschud wanneer Caliza gedwongen wordt Thia uit te huwelijken aan de kroonprins van Illucia, hun vijanden. Vlak voordat ze moet vertrekken vindt Thia een onbeschadigd Kraaienei en verzinnen ze een plan om het ei uit te broeden. Kunnen ze met een ei alles herstellen wat ze zijn verloren?
The Storm Crow is een fantasyverhaal vol elementen die veel lezers fantastisch vinden. Een koninkrijk, magie, magische wezens, een gedwongen huwelijk tussen twee rivalen. Dit zijn allemaal elementen om een succesvol boek neer te zetten.
Waarom is dit boek niet populairder? Ik denk dat het daarvoor teveel op andere boeken lijkt. Tuurlijk ik heb echt heel veel plezier gehad bij het lezen, maar verhaaltechnisch, karaktertechnisch en qua plot is het niet het meest vernieuwende boek. Dat neemt absoluut niet weg dat het geen heerlijk boek is om te lezen. Ik heb er veel plezier aan beleefd en dat kwam mede door het feit dat het niet mega ingewikkeld is. Het is recht voor z’n raap, zit prima in elkaar en verloopt zoals je zou verwachten.
Maar juist die voorspelbaarheid doen het boek ergens ook de das om: het is weinig verrassend. Thia is een aardige hoofdpersoon, maar lijkt in gedrag op vele andere young adult heldinnen. We hebben dit al vaker gezien qua plot en personages. Daardoor laten ze weinig blijvende indruk achter.
Het enige wat ik wel indrukwekkend vond, waren de Kraaien. Ik zag het zo voor me: gigantische vogels die helpen een heel koninkrijk draaiende te houden. Door het te laten regelen, of door bad-ass de strijd aan te gaan met ruiters op hun rug. Ik denk dat iedereen zich dit wel kan voorstellen en dat het next level cool is. Doe mij maar zo’n vogel. Dit is mede ook de reden dat ik toch erg nieuwsgierig ben naar het vervolg.
Het beste van The Storm Crow zijn de magische kraaien. Die vond ik zo ontzettend fascinerend!
The Storm Crow is geen heel verrassend boek: qua plot, personages en setting was het weinig verrassend. Toch las het heerlijk weg en vond ik die voorspelbaarheid niet heel storend. En de kraaien? Die vond ik zo ontzettend tof, waardoor ik toch nieuwsgierig ben geworden naar het vervolg.
Emmy ik mis jou sterretjes, geef je ze niet meer?
Huh, wat gek… ik heb ze wel ingevoerd! Ik gaf het boek 4 sterren.