In het spoor van de eclips – Bronagh Curran

In het spoor van de eclips door Bronagh Curran
Uitgever: Gottmer | Maart 2016
Genres: Young Adult
Aantal pagina's: 256
ISBN: 9789025761868
Uitgave: Paperback
Goodreads

Het leven zit de 15-jarige Nat Dobbs niet echt mee. Hij stottert, is mager en bepaald geen sociaal genie. Hij doet wel zijn best om goed in de groep te passen, maar de laatste keer dat hij dat probeerde, eindigde hij met zijn onderbroek op zijn enkels – op de lokale televisie.

De eclips achterna
De schaamte na dit incident is zo groot dat Nats ouders besluiten naar een ander dorp te verhuizen. Daar leert Nat Milo Quincey kennen. Milo, een 65-jarige kluizenaar met ALS, luistert tenminste naar hem. Als Milo Nat vertelt dat hij heel graag de totale zonsverduistering in Kentucky zou willen zien – de eerste in de VS in 35 jaar – besluit Nat dat hij mee wil gaan. Tot Nats grote vreugde stemt dorpsbeauty Celeste ermee in om hun chauffeur te zijn. De road trip wordt een onverwacht succes en de drie groeien steeds dichter naar elkaar toe. Maar een tragisch ongeval wacht hen in de duisternis.

Bronagh Curran, voor de fans van John Green
In het spoor van de eclips – een verhaal dat je meeneemt, hardop laat lachen, tot tranen toe roert en tot nadenken stemt – is het debuut van de Ierse schrijfster Bronagh Curran. Het is een verhaal in de traditie van John Green, met humor, romantiek en veel emotie.

Toen ik In het spoor van de eclips in de catalogus van Gottmer zag staan was ik meteen verliefd. Wat een prachtige omslag. Waar het verhaal ook over ging, het kon me niets schelen; dit boek wilde ik lezen. Hoewel ik uiteindelijk een proefdruk ontving, ben ik nog steeds erg blij dat ik dit boek heb mogen lezen, want ook de inhoud is erg aantrekkelijk.

We maken kennis met Nat, een jongen die net niet aan ieders verwachtingen kan voldoen. Nadat hij zichzelf voor schut zet door zijn broek naar beneden te trekken op tv, voelt het hele gezin zich geroepen te verhuizen. Nat maakt een nieuwe start op een nieuwe school in een nieuw stadje. Al snel wordt hij opgenomen door een groepje jongens, die hem uitdagen een bal op te gaan halen bij een man die zij Pedo Quincy noemen. Een vriendschap tussen de twee buitenbeentjes volgt. Quincy is ziek en het is zijn laatste wens om een zonsverduistering te zien. Het is tijd voor een roadtrip waarin geheimen onthuld worden en waarin jezelf leren kennen centraal staat.

Hoewel de roadtrip het meest bijzondere stuk uit het boek is, begint hij pas als we al over de helft zijn met het boek. Dit geeft de indruk dat het boek pas laat op gang komt. Dat is niet erg, maar ik had er meer van verwacht. Natuurlijk moet Nat Quincy eerst leren kennen, maar ik ben van mening dat er net iets meer uit de roadtrip gehaald had kunnen worden. Ik had graag meer voor de personages gevoeld dan ik nu deed.

Nat is een leuk personage – ik hou immers wel van buitenbeentjes – maar soms lag het er te dik bovenop. Hij was teveel bezig met wat hij nou moest veranderen aan zichzelf en dat hij dat ging doen en bla bla. Eigenlijk iets te egoïstisch. En dat terwijl hij tegenover Quincy en Celeste (de dorpssloerie waarvan ik had verwacht dat ze twee jaar ouder was) juist ontzettend sociaal is. Het wrong ergens tussen ons en dat vind ik jammer. Ook zijn gestotter vond ik maar weinig toevoeging hebben tot het verhaal. Natuurlijk geeft het hem karakter mee – iets eigens – maar het moet ook nuttig zijn. Het is immers niet de reden dat hij werd gepest. Dus tja.

Het eind is heftig, maar ik werd er niet echt emotioneel van. Jammer. Toch vind ik het een heel erg mooi boek. Quincy onthuld steeds meer over zijn verleden en inspireert Celeste en Nat om te groeien. Ze vinden zichzelf en dat is iets wat je iedereen zou gunnen.

In het spoor van de eclips is een typisch coming of age/roadtrip verhaal met een aangrijpend motief. Zo nu en dan wist het verhaal me te grijpen en echt mee te sleuren. Ondanks dat het wat traag op gang komt, is het nooit saai. Al met al is het een bijzonder boek.