Ook door deze auteur: Water en vuur
Serie: De Brug der Getijden #3
Uitgever: LS Amsterdam | Februari 2015
Genres: Fantasy, High Fantasy
Aantal pagina's: 400
ISBN: 9789024566150
Uitgave: Paperback
Goodreads
De Maanvloed is begonnen. Een golf van Rondiaanse legioenen overspoelt het oosten, moordend en plunderend in de naam van keizer Constant. Maar de Scytale van Corineus, de bron van ultieme magische kracht, is door de vingers van de keizer heen geglipt. Zijn inquisiteurs speuren bezeten naar het artefact, vastbesloten het in handen te krijgen voordat het wordt gevonden door hun vijanden.
Gelukkig zijn er ook nog mensen die hebben gezworen de cyclus van oorlogen voorgoed te beëindigen. Als helden komen ze echter niet erg geloofwaardig over: de mislukte magiër, de zigeunerdochter en het eenvoudige marktmeisje.
In mijn recensie van het vorige deel van de Brug der Getijden serie, Staal en Stormweer, gaf ik aan dat ik de serie wel tof vond, maar ik geen haast had om het volgende deel aan te schaffen. Tot De scharlaken vloed werd ingeleverd bij de bieb. Ik besloot dit derde deel meteen te lenen en op te pakken.
De scharlaken vloed is een aaneenschakeling van gebeurtenissen, personages en namen. Gelukkig wordt aan het begin van het boek een korte samenvatting gegeven, wat nog even uiteenzet wat er in de vorige delen is gebeurd. Dit was handig, want anders had ik niet kunenn genieten van het boek. Het zit namelijk vol personages en lastige namen, wat best wel een kenmerk is van high fantasy. Gelukkig is de wereld niet heel abstract; hij lijkt ergens heel erg op de onze. De gebieden, geloven en goden; al hun namen lijken te lijken op woorden die we zelf kennen. Dit maakt het allemaal een stuk makkelijker om voor te stellen.
Bepaalde stukken wisten me meer te boeien dan andere. Het verhaal van Elena en Kazim en dat van Ramita blijft me het meest trekken. De rest bleef voor mij op de oppervlakte zweven, waardoor ik zo nu en dan te complex worden. Ik keek constant uit naar de personages die me aanspraken en de rest kon me eigenlijk niks schelen.
Heeft het lezen van De scharlaken vloed mij dan wel geraakt? Ja. De stukken die me boeide waren dusdanige spannend en goed geproportioneerd dat ik toch heel graag het vierde boek wil lezen. Ik vond dat er in het boek een fijne opbouw qua spanning zat, ook al heb ik niet het idee dat er sprake was van een climax. Toch miste ik het niet. Het is goed zoals het nu is.
Wat ik fijn vind aan deze serie zijn de verschillende volkeren en hun manieren. Ik vind ze heel realistisch overkomen en absoluut niet geknutseld. Ik denk dat dit vooral komt omdat het daadwerkelijk gebaseerd is op onze eigen geschiedenis en volkeren. Een prima keuze van David Hair; ook in boeken moet je het niet te moeilijk maken. Lezers moeten je wereld kunnen begrijpen. Als ik deze – toch wel complexe – wereld niet had begrepen, dan had ik deze serie al lang links laten liggen.
De Scharlaken vloed is een prima high fantasy verhaal vol strijd en gevaar en magie, zonder dat het teveel wordt. Niet alle perspectieven interesseren me even veel, er blijven er gelukkig nog genoeg over om met plezier te lezen.
Geef een reactie