Mijn reis naar Londen en Edinburgh

Een paar weken geleden besloot ik samen met Melisa om een weekend te prikken om af te spreken. Ik had heel veel zin in een vakantie en Engeland is altijd een fijne bestemming. Ik zocht een vrij weekend uit en boekte mijn trein. Op donderdag was het zover en stapte ik rond half 9 in de trein, om vervolgens om 14.00 uur Engelse tijd aan te komen. Vandaag vertel ik wat ik allemaal beleefd heb.

Donderdag

Ik kwam op donderdag na een zeer voorspoedige reis kwam ik aan op St Pancras. Snel stak ik de straat over om bij King’s Cross naar binnen te gaan. We hadden namelijk besloten te meeten op perron 9 ¾. Je bent een Potterhead of je bent het niet… Het is een ideale manier! Uiteraard gingen we even de shop in.
Daarna liepen we richting House of MinaLima. MinaLima heeft o.a. al het grafische werk van de Harry Potter films gedaan en hun shop is zo vet.

Vervolgens liepen we verder, nadenkend of we nou naar de film zouden gaan of wat anders gingen doen. En toen kwamen we het theater tegen waar Harry Potter and the Cursed Child nu draait. Melisa vertelde dat er soms kaarten worden teruggebracht, waardoor je toch kunt gaan. We keken elkaar aan en liepen regelrecht naar het loket. Helaas waren er op dat moment alleen kaarten van 200 pond per persoon beschikbaar (OMG) en dat vonden we een beetje overdreven (we zouden deel 2 niet kunnen zien want die was de avond erna).
Uiteindelijk wisten we na 2,5 wachten in de rij toch goedkope tickets te scoren. WIJ HEBBEN PART 1 VAN CURSED CHILD GEZIEN. En het was fantastisch. De cast, de setting, het verhaal en de special effects. Het was MAGISCH. Wauw, ik ben nog steeds helemaal ondersteboven. Het enige kutte waren de stoelen. Ach.. worth it.
Daarna snel naar Melisa’s huisje en naar bed, want morgenochtend zou onze bus al om 9 uur vertrekken.

Vrijdag

Naar Schotland! We zijn naar Edinburgh gegaan, want daar hadden we zin in. Ik was nog nooit in Schotland geweest.
De busreis duurt wel 10 uur, maar dan heb je ook wat. Na een heerlijk stevig ontbijtje stapten wij in de bus, lazen wat, sliepen wat en keken onze ogen uit. En kletsen natuurlijk. Heel veel kletsen.

We rijden Schotland binnen. AAAAh.

Aan het begin van de avond kwamen we aan en liepen naar ons hostel. Het bleek in een kerk te zitten. Hoe vet! We hadden een kamer met 10 bedden, maar ze waren niet allemaal bezet dus dat was heel fijn.

Mijn hokje.

Ik voel me net een Shadowhunter! Stiekem was dit de Edinbugh Insitute. Ssst.

Zaterdag

Zaterdag stonden we op tijd op. Ik besloot snel te douchen en na een ontbijtje met toast (yum) liepen we richting het oude gedeelte van de stad. Hier zijn alle culturele dingen een beetje, omdat Edinburgh oorspronkelijk een zeer kleine (maar volle) stad was. We hadden een hele waslijst aan dingen die we wilde doen.

Na het bezoeken van een paar kerken, besloten we een stadswandeling met gids te doen. Deze gratis tocht (je betaald achteraf naar waarde) van 2,5 uur was zeer nuttig; je krijgt zo veel historische details mee, waardoor je bezoek meteen een stuk leuker wordt. We liepen over de Royal Mile, over de Grassmarket en over Greyfriar, de begraafplaats (waar JK Rowling ook heeft zitten schrijven).

En hier heeft ze ook geschreven. Jammer van het lelijke lettertype. Haha

Na de tour waren we al aardig op, maar we wilden heel graag nog een tour doen; een ghost tour. Het was even zoeken naar de juiste aanbieder (er zijn er aardig wat), maar we vonden er uiteindelijk een die ons aansprak. Die avond zouden we de Vaults in gaan en de begraafplaats nogmaals bezoeken, maar dan in de nacht.

Bij het graf van Thomas Riddle. Voldemort. Ah. Er lag ook een McConagall en een Moodie. Begraafplaatsen zijn dé plek om namen te scoren voor je personages.

Daarna gingen we ergens eten en zijn we nog een tijdje in het park gaan zitten. We hadden namelijk prachtig weer. Echt heel mooi.

Pubfood is the best food.

’s Avonds rond een uur of 7 liepen we richting het verzamelpunt. Ik was zo benieuwd of het echt eng zou zijn. Op beiden plekken zou het enorm spoken en tja, je gaat toch ’s nachts. We hadden in ieder geval een hele toffe gast als gids. Ian maakte het ene na het andere grapje, waardoor de mensen die echt bang waren, af en toe toch moesten glimlachen. Deze echte Schot vertelde ook een paar details voor hij ons de Vaults innam. Deze vaults zijn onderdeel van een ondergrondse brug, die vroeger gebruikt werden voor opslag. Uiteindelijk dienden ze ook als woonruimte voor de allerarmste. Een nogal griezelige bedoeling. Een aantal van deze vaults worden tijdens ghoststours bezocht. Wij bezochten vier kamers en bij de eerste drie vroeg ik me af wat er zo eng aan moest zijn. Misschien omdat veel mensen licht hadden? Maar de laatste kamer? Creepy! Het was er veel kouder en wij hadden een bijzondere ervaring die we de hele avond niet meer los konden laten. Grappig was wel dat Ian enorm zijn best deed om ons te laten schrikken, maar het lukte niet. Waar de een na de andere schrok van zijn geboe achter de deur, keken wij hem meteen aan. Hij droop bij vault vier af. Ha.
Na de vaults liepen we weer na de begraafplaats. De verhalen vertellen dat het heel eng moest zijn bij nacht. Onzin. Het voelde heel vredig. Maar waar we voor kwamen was een stukje begraafplaats waar de gewone bezoeker niet mocht komen. Hier werd iedereen ook nog even de stuipen op het lijf gejaagd.

Ik vond de tour heel tof en een heel bijzondere ervaring. Ik ben zelf niet bang geweest, maar ik kan me voorstellen dat je met knikkende knieën meeloopt. Als je meer van mijn ervaring wilt weten, stuur me dan vooral een berichtje.

Zondag

Zondagnacht was een minder prettige ervaring; we kregen 6 tieners in onze kamer met nul respect voor anderen. Ze schreeuwden, bleven kletsen en pasten zich totaal niet aan. Ik sliep dus maar matig, en de klok ging ook nog eens vooruit. Ach ja.

Deze markt wil je echt zien. Zo leuk!

Na het ontbijt pakten we onze spullen en checkten we uit. We hadden nog zo’n 12 uur in Edinburgh en die zouden we goed gaan benutten! We bezochten wat toffe winkels, aten een deep fried mars (want dat is een ding daar) en bezochten de Royal Mile Market. De markt zit in een kerk en er zijn vooral veel handgemaakte dingen te koop. Supertof! Oh.. en we ontbeten gewoon nog een keer. In een whiskybar. Kan gewoon.

Daarna gingen we naar het kasteel. Wat een prachtig fort is het, met gebouwen daterend uit verschillende tijden. Edinburgh heeft nu eenmaal een heftige geschiedenis met veel invloeden van Engeland. Dit kasteel op een vulkaan laat dit goed zien. We hebben rondgelopen, whisky geproefd, mede gedronken en lekker zitten chillen in het zonnetje. Ondertussen was ik al verbrand!

We hadden heel veel zon!

Na het kasteel wilden we eigenlijk nog naar een ander winkeltje, maar dat was dicht. We zijn toen maar weer naar het park gegaan om te lezen en rond een uur of 6 gingen we richting YoSushi. Sushi eten als een baas! En daarna zijn we richting de bus gegaan. Tijd voor de nachtbus.

Maandag

Om half 7 kwamen we aan in Londen. We zijn naar Melisa’ huis gegaan en hebben daar even rustig aan gedaan. Daarna nog even een winkelcentrum in, maar de conclusie was al snel dat we eigenlijk helemaal op waren. We besloten toen maar naar King’s Cross te gaan… Op naar huis. Ik mis het nu al.

Melisa, bedankt voor de fantastische reis en mocht je als lezer het tot het eind hebben volgehouden; topper. Edinburgh is een echte aanrader voor cultuurfans. Wat een bijzondere stad en wat een heerlijke (rustgevende) sfeer. Het is een stad vol (duistere) verhalen, maar met fantastische mensen.

Ben jij wel eens in Edinbugh geweest?