Nieuwe Maan – Sarah Crossan

Nieuwe maan door Sarah Crossan
Ook door deze auteur: Breathe
Uitgever: Pepper Books | April 2018
Genres: Young Adult, Contemporary
Aantal pagina's: 386
ISBN: 9789020608649
Uitgave: Hardcover
Goodreads

Wat is onvergeeflijk?

Joe’s broer wacht al tien jaar zijn doodstraf af in een gevangenis in Texas, mijlenver van Joe en de rest van hun disfunctionele gezin. Maar wanneer de executiedatum vastgesteld wordt, is Joe vastbesloten om die laatste weken met zijn oudere broer door te brengen. Zonder geld of back-up vertrekt Joe naar de laatste ontmoeting met zijn broer. Maar terwijl het aftellen begint, ontstaat er ook weer nieuwe hoop.
Nieuwe maan is een indrukwekkende roman in vrije versvorm over een jongen die afstevent op grote levensvragen: Hoeveel is je leven waard? Wat ben je bereid te vergeven? En hoe neem je voor altijd afscheid?

Op YALC scoorde ik een ARC van de Engelse editie van Nieuwe Maan en toen ik hoorde dat Sarah Crossan naar Nederland kwam voor YAlfest 2018, las ik het meteen. Ik huilde dikke tranen bij dit boek, zo hard kwam dit bij mij binnen. Nu besloot ik 2018 af te sluiten met ditzelfde boek, wetende dat het mijn hart weer zou graan breken. Ik had het boek namelijk gekregen toen ik Sarah mocht interviewen en ik durfde er eerder gewoon niet in te beginnen.

Joe’s broer, Edward Moon heeft de doodstraf opgelegd gekregen  omdat hij 10 jaar geleden – op zijn 17e – een agent vermoord zou hebben. Ondanks het gebrek aan bewijs krijgt hij de zwaarste straf en nu komt zijn dood dichterbij. Joe besluit het halve land door te reizen nu de datum dichterbij komt, zodat hij zijn broer nog kan zien. Joe en de rest van de familie doen hun uiterste best om het tij te keren, maar het is nog maar de vraag of dat lukt. Een verhaal van afscheid en onrecht.

Vlak voor het einde dacht ik:

Als ik het boek nu gewoon niet uitlees, dan kan ik doen alsof het einde nooit plaats gaat vinden.

Wederom huilde ik de ogen uit mijn hoofd. Hikkend en grienend, terwijl het snot over mijn kin droop. Oncharmant, ik weet het, maar er is niks charmants aan de doodstraf. Ik vind het verschrikkelijk; wie zijn wij om te bepalen of iemand dood moet?!

Nieuwe maan tackelt – wederom in vrij vers – een helaas veel te actueel thema. Onlangs was het nog in het nieuws dat de nieuwe president van Brazilië de doodstraf weer in zal gaan voeren. Hier kan ik echt misselijk om worden. In dit boek werd ik ook een beetje misselijk, omdat er gewoonweg geen bewijs is dat de grote broer echt schuldig is. Helemaal onschuldig zal hij niet zijn, maar helemaal schuldig? Nee. En zelfs dan nog; moet iemand dan meteen dood?

Het is heel erg goed dat dit soort boeken op de markt komen, zodat je je een beetje in kan leven hoe het moet zijn voor de extra slachtoffers die de doodstraf opleveren; de familie van. De familie Moon doet er in dit geval alles aan om Ed te redden, maar het gezin is ondertussen al dusdanig uit elkaar gerukt dat herstellen amper mogelijk lijkt. Verdienen zij dit?

De onzekerheid, de pijn… de eenzaamheid. Met heel weinig woorden heeft Sarah Crossan weer een heel verhaal kunnen vertellen. Het kwam daardoor misschien nog wel heftiger binnen. De pauzes die het schrijven in vrij vers oplevert, zorgt ervoor dat alles nog heftiger overkomt. Ik denk dat er weinig mensen zullen zijn die het echt drooghouden bij dit boek.

Wat ik erg knap aan Nieuwe maan vind is dat Sarah Crossan geen oordelen overbrengt. Ze brengt haar mening over de doodstraf niet echt over, maar beschrijft meer hoe het als familie-van moet zijn. Misschien is dat een eye-opener. We denken immers vaak alleen maar aan de dader, die iets verschrikkelijks heeft gedaan. Nou, ik vind het ook verschrikkelijk dat er misschien onschuldige mensen in gevangenissen zitten te wachten tot ze ooit ter dood worden gebracht.

Het is een heftig boek en ik krijg bijna weer een brok in mijn keel als ik terugdenk aan dit boek. Het heeft enorm veel indruk op me achtergelaten en is zwaar. Neem tissues mee!

Maar toch is het niet alleen maar zwartgalligheid; het boek gaat ook over hoop en liefde en de kracht van familie. Over vergeving. Joe worstelt zo met het beeld wat hij van zijn broer heeft, met zijn familie en zijn toekomst. Hij is gebroken en deze tocht die hij maakt, heelt hem ook weer een beetje. Er zit ook romantiek in, en dit geeft hem kracht. En die kracht verdiend hij. Ook dit zorgt ervoor dat hij er nog een beetje doorheen komt. En jij als lezer ook.

Misschien dat je denkt; ja, ik vind poëzie eigenlijk maar stom dus dit boek ga ik sowieso overslaan. Alsjeblieft, doe het niet. Dit is een boek wat gelezen moet worden. Het smeekt erom. Daarnaast merk je op een gegeven moment helemaal niet meer dat je een boek in vrij vers leest. Er is geen rijm. Het zorgt alleen voor een bepaald ritme passend bij de inhoud. Het ziet er op het eerste oog misschien wat vreemd uit, maar het is echt prima te lezen. En het maakt het boek denk ik alleen maar krachtiger.

Nieuwe Maanraakt je tot in je ziel

Nieuwe Maan is een prijswinnaar. Een boek wat jaren later nog steeds gelezen moet worden. Sarah Crossan heeft het hem weer geflikt, want dit is een erg bijzonder en heftig boek geworden. Ik heb tranen met tuiten gehuild en het boek raakte mij in mijn hart. Een boek over hoop, liefde, familie, de dood en onrecht.