De negen stenen – Valérie Reijers

De negen stenen door Valérie Reijers
Uitgever: Zilverbron | April 2016
Genres: Young Adult, Fantasy
Aantal pagina's: 401
ISBN: 9789463080392
Uitgave: Paperback
Goodreads

Noëmie groeit op tussen de Pariahs, de dieven- en moordenaarsgilde van Belagar, en heeft al op jonge leeftijd geleerd te overleven in deze harde wereld. Onbewust bouwt ze een muur van onverschilligheid en woede om zich heen, waarachter ze zich verschuilt. Maar ze worstelt met haar identiteit.
Dan gaat het fout. Ceriano redt haar zonder reden uit de gevangenis. Maar wie is hij nu eigenlijk en waarom weet hij dingen over haar die ze zelf niet eens weet? Wat weet hij bijvoorbeeld over haar medaillon?
Van de één op de andere dag brokkelen de funderingen van haar muur langzaam maar zeker af. Noëmie staat voor een keuze: blijft ze achter haar muur of durft ze eroverheen te stappen? Een keuze die niet alleen grote gevolgen heeft voor haar eigen leven, maar ook dat van vele anderen. Want een meisje met haar verleden en duistere krachten, dat kan toch niet anders dan slecht aflopen...

Op Castlefest heb ik een tijdlang bij de auteurs van Zilverbron en Zilverspoor staan kletsen. Naast dat het fantastische hardwerkende en creatieve mensen zijn, hebben ze vaak ook heel veel nieuwe boeken elk groot event en daar was ik erg benieuwd naar. De Negen Stenen was ook een van deze nieuwe boeken. Het klonk me erg tof in de oren en ik mocht het boek meenemen als recensie-exemplaar.

We maken kennis met Noëmie, een pittige tante die al een paar jaren lid is van de dievengilde. Ze is de beste, maar haar baas verlangd meer van haar. Noëmie wordt opgepakt en klaargemaakt om ter dood veroordeeld te worden, maar haar dood wordt voorkomen. Ze komt er gaandeweg achter wat haar ware afkomst is en welke vermogens dit met zich meebrengt.

Mijn eerste kennismaking met de jonge Noëmie was erg positief. Ik kon haar pittige en dwarse karakter wel waarderen. Eindelijk een heldin die echt getekend is door haar leven op straat. Ze is niet meteen de mooiste, niet de sterkte en niet de beste. Behalve in het stelen dan. Dacht ze. Ik mocht haar meteen omdat ik het wel kan waarderen als een hoofdpersoon de hakken in het zand zet en op een nuttige manier dwars is. Het heeft namelijk echt nut; Noëmie als mak lammetje zou niet werken en haar agressie komt ook daadwerkelijk ergens vandaan.

Hoewel het boek behoorlijk wat gruwelijkheden bevat, vond ik het nergens te heftig. Er wordt namelijk niet overal te lang bij stil gestaan; het tempo van het boek is daar te hoog voor. De Negen Stenen sleurt je namelijk meteen met zich mee en laat je pas ademhalen als je het boek uit hebt. Het is spannend en bevat een interessant concept zo met die magische stenen en hun invloed.

Helaas bevat het boek hier en daar wel wat schoonheidsfoutjes. Zo wordt de hoofdpersoon soms verkeerd geschreven, mist er zo nu en dan een ” en liep niet elke zin even lekker. Overigens vind ik het sowieso jammer als een boek niet met de reguliere ‘spraak’ tekens wordt geschreven, maar juist leunt op Engelse gebruik. Het is net alsof foutjes dan eerder opvallen. Dat de hoofdpersoon zo nu en dan een ë mist, vind ik dan wel weer extreem slordig.

Toch heeft De Negen Stenen mij op een positieve manier weten te verrassen. Ik had niet verwacht dat ik het boek zo tof zou vinden. Ik vloog er doorheen en ik vond het zo fijn dat het niet teveel elementen bevatte of te vergezocht werd.

De Negen Stenen heeft mij op positieve manier weten te verrassen. Het is spannend, heeft een boeiende hoofdpersoon en een duidelijk plot.

Al met al vond ik het lezen van De Negen Stenen bepaald geen straf. Ik heb me erg vermaakt tijdens het lezen en het moge duidelijk zijn dat Valérie Reijers een stevig boek heeft neergezet met goed uitgewerkte personages en een hoge verwachtingen voor toekomstig werk.