N.22 – Joyce Roele

N.22 door Joyce Roele
Uitgever: Godijn Publishing | Maart 2017
Genres: Young Adult, Sciencefiction
Aantal pagina's: 316
ISBN: 9789492115232
Uitgave: Hardcover
Goodreads

Kate beschikt over een helende eigenschap en wordt daardoor al twee jaar lang, door de overheid, opgesloten. De overlevingsregels die zij van haar moeder heeft meegekregen, houden haar in leven, maar zorgen er ook voor dat ze van binnen langzaam wegkwijnt. Ze heeft de hoop opgegeven om ooit nog vrij te zijn en wanneer zij wordt overgeplaatst naar laboratorium Mentha verwacht zij niet lang meer te leven. Een onverwachte ontmoeting zorgt voor een verrassende wending in haar anders zo eentonige bestaan.

Alexander en Lena zijn op zoek naar hun beste vriendin Kate. Alexander is er van overtuigd dat het zijn schuld is dat de gave van Kate is ontdekt en hij zet alles op alles om haar te bevrijden. De zoektocht zit vol gevaren en keuzes die ze nooit verwacht hadden te hoeven maken.

Is het laboratorium het eindstation voor Kate? Of weet zij met behulp van haar vrienden te ontsnappen uit deze nachtmerrie?

Naast alle vertaalde young adult op de markt zijn er ook een tal van Nederlandse bodem. Een van die boeken is N.22 van de jonge auteur Joyce Roelen. Zij was erg jong toen ze dit boek schreef en ik meen me te herinneren dat ze 17 was toen het boek uitkwam. Ik hoorde er heel erg veel over, dus mijn interesse was zeker gewekt! Ik besloot het boek uiteindelijk te lenen bij de bibliotheek.

Kate is door de regering opgesloten in een inrichting waar ze allerlei heftige testen moet ondergaan, alleen maar omdat ze genezende gaven heeft. Hoewel ze er nu al 2 jaar zit en haar moeders regels weet na te leven, takelt ze steeds meer af. Buiten zijn twee van haar vrienden haastig naar haar opzoek. Kunnen ze haar op tijd redden?

Door alle lovende reacties had ik hoge verwachtingen van N.22. Veel lezers waren er helemaal lyrisch over; het zou spannend zijn en vol heftige dingen. Helaas heeft het boek mij daar enigszins teleur in gesteld.

Hoewel het concept van een regering die proeven doet om mensen met gave niet perse nieuw is, is het werk een concept wat veelbelovend is. Helaas vond ik het blijven hangen bij een concept. Het werd mij tijdens het lezen niet duidelijk wat het motief van de regering was, het doel wat zij voor ogen hadden. Hoe de wereld buiten de inrichting eruit zag vond ik ook lastig voor te stellen. Daarnaast vind ik het moeilijk voor te stellen dat in een instelling waar men een soort van gemartelt wordt, men wel gewoon een croissant kan pakken. Hoe Kate haar gaven zijn ontstaan wordt helaas ook niet uitgelegd.

Vervolgens de spanning. Ik was halverwege het boek en in Kate’s enorme gedachttestroom toen ik me bedacht; huh, ik ben al op de helft en er is eigenlijk nog niks gebeurd? Dat vind ik jammer, want het verhaal heeft erg veel potentie om heel spannend te zijn. Een Nederlands antwoord op de beroemde Vrees me-serie van Tahereh Mafi.

Hoewel ik Joyce zeker wil aanmoedigen om door te schrijven en ik het bewonderingswaardig vindt dat ze op zo’n jonge leeftijd dit al weet neer te zetten, mis ik toch een aantal diepere lagen in de fundering die het boek echt overtuigend had kunnen maken. N.22 blijft daarin vooral hangen als een verhaal dat met gedachten en gevoelens aan elkaar hangt.

Wat ik dan wel weer sterk vind is de manier waarop Kate gedurende het verhaal haar krachten verliest. Ze verzwakt zichtbaar en moet haar zelf-opgelegde regels stuk voor stuk breken. Dit vond ik erg overtuigend overgebracht. Het is daarom extra zonde dat de rest van het decor te onduidelijk blijft.

Aan Kate’s gedachten en gevoelens te merken is dat er veel van Joyce zelf in zit en dat vind ik erg krachtig.

Het verhaal heeft denk ik net wat meer begeleiding nodig gehad in het schrijfproces.

Voor mij was vooral de setting  té vaag – té onaf – om echt omver geblazen te worden door N.22

Helaas zat het boek voor mij teveel elementen waarbij ik maar gewoon moest accepteren hoe het was. De uitwerking van de setting werd daardoor erg magertjes en het was voor mij niet wat ik had gehoopt. Ik had veel spanning verwacht! Echter denk ik dat het boek wel veel meer had kunnen zijn als de ontbrekende puzzelstukken wel aanwezig zouden zijn, want het heeft wat weg van een Nederlands antwoord op Vrees me. Kortom; N22 is niet helemaal wat ik had gehoopt, maar heeft wel potentie.