Mea Culpa – Clare Mackintosh

Mea Culpa door Clare Mackintosh
Uitgever: De Fontein | Maart 2016
Genres: Thriller, Mysterie, Literaire Thriller
Aantal pagina's: 384
ISBN: 9789026137730
Uitgave: Paperback
Goodreads

Mea culpa is het debuut van Clare Mackintosh. Een thriller voor de fans van SJ Watson, Nicci French en Gone Girl.

Wanneer een alleenstaande moeder de hand van haar zoontje even loslaat, gebeurt het ondenkbare: hij rent de straat over en wordt aangereden door een auto. De bestuurder rijdt door.

In een fractie van een seconde verandert Jenna's wereld in een nachtmerrie. Om de vreselijke waarheid te ontlopen verhuist ze naar een afgelegen plek aan de kust in Wales, maar de herinneringen, angsten en rouw zijn allesoverheersend.

Inspecteur Ray Stevens leidt het onderzoek naar de dader. Vastbesloten om tot de bodem van de zaak te komen, zet hij zowel zijn professionele als zijn persoonlijke leven op het spel. Intussen wordt Jenna ingehaald door haar verleden, met alle verwoestende consequenties van dien...

Mea culpa is een regelrechte sensatie met fans als Peter James en Richard&Judy.

Tijdens de Winter Boekenborrel bij Zomer & Keuning konden we ons inschrijven voor de blogtour van het boek Mea Culpa, een literaire thriller naar de hand van Clare Mackintosh. Volgens de uitgever was het een aangrijpend verhaal waarbij je als lezer op het verkeerde been gezet zou worden. Dit trok me wel aan en ik besloot me in te schrijven. Een aantal dagen later kreeg ik te horen dat ik was geselecteerd.

Hoewel ik zelden thrillers lees, vind ik het zo nu en dan wel leuk om eens in een spannend verhaal te duiken. Verandering van spijs doet immers eten. Daarnaast is Mea Culpa ook nog eens een heel toegankelijk boek, omdat er een groot stuk dagelijks leven in verwerkt is.

Het boek is opgedeeld in twee delen. In het eerste deel zijn er twee vertelperspectieven: die van Jenna en die van Ray. Het verhaal kabbelt hier een beetje voort en had wat mij betreft een beetje een koetjes en kalfjes gevoel. Maar dan.. BAM… komt deel twee.

HE!? Wat gebeurde er nou? Ik werd echt compleet op het verkeerde been gezet en dat vond ik fantastisch. Weg onschuld. Weg rust. Hier komt de spanning.

Er komt een verteller bij die door middel van flashbacks steeds meer begint te onthullen. De puzzel – die zojuist door de kamer is gesmeten – wordt langzaam weer opgebouwd en opgelost. En gedurende de puzzel lopen de rillingen af en toe over je rug. Niet dat het eng is, of goor, maar het is creepy in z’n realisme. Je voelt de angst van Jenna, je weet dat er meer achter zit, maar je hoopt zo dat dat geen wat ik lijkt te gebeuren niet echt is.

Ik vond het een waanzinnig sterk geschreven verhaal wat ik – zeker door de tweede helft – niet meer weg kon leggen. Toen ik er eenmaal in zat, wilde ik gewoon door totdat ik alles zou weten. Dat maakt het dan ook dat ik erg genoten heb van Mea Culpa. Ik vond het uiteindelijk gewoon jammer om het boek uit te hebben, want ik vond Jenna een erg interessant karakter. Natuurlijk heb ik een zwak voor kunstenaars en ook nog eens een zwak voor een mooie natuurlijke omgeving, maar het was vooral de spanning die me door liet lezen.

De belangrijkste personages hebben allemaal hun eigen verhaal, waardoor er meer speelt dan alleen het oplossen van de misdaad. Ze moeten namelijk ook omgaan met hele menselijke problemen en daar hou ik wel van. Ik wil – als ik dan al eens zo’n soort boek lees – dan ook dat de personages echte mensen zijn, met menselijke problemen en menselijke eigenaardigheden. Dat is in Mea Culpa prima tot uiting gekomen.

Ik kan alleen maar zeggen dat ik Mea Culpa een erg spannend en toegankelijk verhaal vond. Het feit dat thrillers niet echt mijn genre zijn, beperkte mijn leesplezier niet. Zeker de tweede helft is spannend, maar de rust die wordt genomen in de eerste helft om de setting te schetsen, kan ik ook waarderen. Al met al is het een heerlijk boek wat ik iedereen kan aanraden.